آفتابنیوز : آفتاب: آیتالله جوادی آملی گفت: باید استقلال حوزه را حفظ کنیم و در عین سیاسی بودن با دین سیاستبازی نکنیم.
آیتالله عبدالله جوادی آملی دیروز در دیدار جمعی از دانش پژوهان جامعه المصطفی العالمیه، خطاب به حاضران گفت: شما در عین حال که سیاسی هستید، سیاسی کاری نکنید، وگرنه اولین آسیب به دین و قرآن وارد میشود. اگر ما اینها را با هم مخلوط نمیکردیم، قرآن را آتش نمیزدند و مسجد را تخریب نمیکردند.
این مرجع تقلید با اشاره به عمل ناپسند تخریب مساجد در بحرین، خاطرنشان کرد: ما باید طوری رفتار کنیم که کارهای سیاسی به کارهای دینی و مسجد آسیب نرساند. ما چگونه با جهان رابطه داشته باشیم که مسجد ما آسیب نبیند؛ البته اگر این مساجد توسط بیگانهای که به کسی رحم نمیکند تخریب شود، مستثنی است، اما ما بهانه به دست کسی ندهیم و با دین سیاست بازی نکنیم.
آیتالله جوادی آملی افزود: دین – همان راهی را که شهید مدرس و امام خمینی(ره) رفتند- عین سیاست ماست، ولی بازی کردن با دین چنین خطرهایی هم دارد.
ایشان از طلاب جامعه المصطفی العالمیه به عنوان سفیران هدایت و تبلیغ یاد کرد و افزود: این عزیزان نیازهای جامعه خود را به حوزه، منتقل و پاسخ خود را از حوزه علمیه دریافت میکنند و به کشورهای خودشان میرسانند.
ایشان در ادامه افزود: آن دینی که به ما گفت که باید عالم شوید، به ما گفت چه چیزی و برای چه هدفی بخوانیم. اینچنین نیست که بفرماید “اطْلُبُوا الْعِلْمَ وَ لَوْ بِالصِّین” یا بفرماید “طَـلَبُ الْعِلْمِ فَریضة” و نگوید چه چیزی بخوانیم.
ایشان با بیان روایتی از وجود مبارک پیامبر اکرم(ص) و امام صادق(ع) در مورد ضرورت فراگیری علم از طالبان علوم الهی و تفکر در آیات کلامالله مجید، اظهار داشت: دینی که تفکر در آن لازم است و علمی که تحصیلش واجب است باید “انما العلم ثلاثه آیةٌ محکمه سنةٌ قائمه فریضةٌ عادله” باشد و بقیه رشتهها به همین امور سه گانه بر میگردد.
آیتالله جوادیآملی تاکید کرد: نه با یکی از این سه رشته میتوان حوزهها را اداره کرد و نه میتوان نیازهای حوزههایی که چشم انتظارشان به حوزههای دیگر دوخته شده است را تامین کرد.
استاد برجسته حوزه علمیه، به وظایف انسان در برنامههای محلی، منطقهای و بینالمللی اشاره کرد و افزود: برنامههای محلی ما مصرف داخلی دارد و ما باید برای مسلمانان برنامه داشته باشیم. برنامههای منطقهای ما بالاتر از برنامههای محلی و حوزه اسلامی است که ما باید برای موحدان عالم که خدا و وحی و نبوت را قبول دارند، برنامه داشته باشیم. در حوزه بینالمللی هم باید برای کل بشر برنامه داشته باشیم.
این مرجع تقلید تاکید کرد: آیههای ۷ و ۸ سوره ممتحنه که منبع مبنای قانون اساسی است و در مقدمه این قانون آمده و سبب برخی از اصول آن شده و این اصول باعث تصویب برخی از مواد شده است، وظیفه ما حوزویان را مشخص میکند که در حوزه جامعه بشری باید برنامه داشته باشیم.
آیتالله جوادیآملی با بیان اینکه باید حریت را بدانیم و بفهمیم و به جهان عرضه کنیم، گفت: این حریت که از قداست برخوردار است با ولنگاری فرق میکند.
ایشان در همین زمینه اظهار داشت: باید معنای حریت جهانی و حریت در دنیا را درک کنیم تا دیپلماسی ما بینالمللی باشد.
این مفسر بزرگ قرآن کریم، حوزه را دارای نظام مستقل دانست و تصریح کرد: چون حوزهها مستقل هستند و در عین حال معاون نظام نیز میباشند، لذا روابط بینالملل حوزه هم باید مستقل و معاون دیپلماسی نظام باشد.
آیتالله جوادیآملی خاطرنشان کرد: حوزه، معاون و دستیار نظام است و نیازهای نظام را رفع میکند.
ایشان در تشریح بیشتر این موضوع، افزود: نظام به فضلای قضایی، ائمه جمعه و جماعات، نمایندگان ولی فقیه و… نیاز دارد و حوزه، این افراد را تربیت میکند.
این مرجع تقلید افزود: حوزه در تمام جهت در حال ارائه خدمات به نظام است و در روابط بینالمللی هم باید در عین حال که با بخشهای منطقهای و بینالمللی ارتباط دارد، این پیوند را حوزوی تنظیم میکند نه سیاسی؛ یعنی این چنین نیست که اگر رابطه ما با یک کشوری بهم خورد، رابطه علمی ما هم به هم بخورد.
آیتالله جوادیآملی توصیه کرد: بگذارید حوزه استقلالش را حفظ کند، در عین حال همه نیازهای نظام را تامین میکند؛ چون نظام، جان ماست و باید حفظش کنیم، اما او به ما وابسته است نه ما به او. اگر ادراک کردیم که نظام به ما وابسته است باید تمام نیازهای نظام را برآورده کنیم و الان هم این نیازها را برآورده میکنیم.
آیتالله جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود به تشریح جایگاه و منزلت حضرت فاطمه زهرا(س) و تفسیر کوتاهی از فرمایشات امیرالمومنین(ع) هنگام دفن پیکر مطهره این بانوی بزرگوار اسلام پرداخت و گفت: در آن زمان عدهای فهمیدند که وجود مبارک صدیقه کبری فاطمه زهرا(س) چه مقامی دارد، بنابراین همه تصمیم گرفتند که آن حضرت را حذف کنند.
ایشان گفت: تنها سخن از بین در و دیوار نیست، بلکه یک جامعه قیام کرد که این بانوی بزرگوار را منزوی کند. آنها از سخنرانی حضرت فاطمه(س) احساس خطر کردند و مقام این بانوی بزرگوار آنقدر والاست که قبل از اینکه جامعه آن روز را نفرین کند، مدینه میلرزید.