برگردید كه احمدی‌نژاد هم برگشته است!
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: غلامرضا كمالی پناه درروزنامه ابتكار نوشت: كیهان در تیتر اصلی خود، روز دوشنبه نوشت «رئیس‌جمهور به ریاست‌جمهوری بازگشت». معنی كاملاً واضح است. رئیس‌جمهور عمداً رفته بود، حالا برگشته است. نیازی هم به لاپوشانی نیست.
در این سیزده روزی كه برای دولت دهم نحس بوده، سایه سنگین و ترس‌آلودی بر فضای سیاسی جامعه چیره شده بود.
مسأله‌ای ایجاد شده بود كه به گفته رئیس‌جمهور «میان ایشان و رهبر معظم انقلاب» بوده است. خیلی ساده است؛ وزیر اطلاعات بنابه مصلحتی استعفا داد یا بركنار شد و بنا‌بر مصلحت بالاتری رهبر انقلاب مانع این كار شد. آقای احمدی‌نژاد هم ترجیح داد كه در این وضعیت تأمل كند و به نوعی با تعمد از رفتن به محل كار خویش خودداری نماید.
رسانه‌های زیادی به این موضوع پرداختند هركسی از ظن خود یار این وضعیت شد و از نگاه خویش به این مسئله نگریست.
از این رهگذر چند نكته یادآوری می‌شود.
نخست: نظام نشان داد كه ظرفیت زیادی برای حل مشكلات خویش دارد. به تعبیر دیگری، سران نظام نشان دادند كه تحمل مخالفت را دارند.
رئیس‌جمهور در فرمان رهبر (بالاترین مقام كشور) تأمل می‌كند و در پذیرش آن از زمان كمک می‌خواهد، از رفتن به محل كارش امتناع می‌كند و درنهایت، پس از بحث و بررسی چند و چون كار و مذاكره، تن به مصلحت می‌دهد و با صدای رساتری می‌گوید كه تابع ولی فقیه زمان است.
رهبر انقلاب بارها گفته‌اند كه انتقادپذیر هستند و رفتار رئیس‌جمهور در چارچوب مصالح نظام، كه یكی از آن‌ها نقدپذیری و نقدشدگی است، نباید تعجب‌برانگیز و سرزنش‌آمیز باشد.
باز این آقای احمدی‌نژاد با حضور و سخنان خویش در هیأت دولت، سطح وسیعی از سایه‌ها را كنار زد كه نشانه‌ی درایت و زیركی وی است.
دوم: این موضوع نشان داد كه سطح اخلاق سیاسی در جامعه تا چه اندازه افت كرده است. مخالفان با دمشان گردو می‌شكستند كه احمدی‌نژاد و دولتش سرنوشت بنی‌صدر را پیدا می‌كند و مدام به شبیه‌سازی‌ها دامن می‌زدند و برخی هم با اشاره از وقوع پیش‌بینی آقای هاشمی سخن می‌راندند كه البته با حركت اخیر رئیس‌جمهور و برگشتن به محل كارش، تا اندازه‌ای صدای طبل مخالفان فروكش كرده است.
اما در این میان، بسیاری از موافقان وی دچار سستی شدند. آنان به‌غلط چنین تصور كرده‌اند كه احمدی‌نژاد در برابر رهبری ایستاده و كارش هم تمام شده است. پس آهنگ انتقاد از وی و انتساب القاب ناشایست به او و همراهان نزدیكش از طرف این دوستان مصلحتی و منفعتی شدت گرفت.
اكنون كه رئیس‌جمهور با قوت و شدت بیشتری تبعیت از رهبری و ولایت فقیه را بیان كرده و آب‌های رفته دوباره به آسیاب برگشته است، حال آن یاران دوران خوشی و نارفیقان ناخوشی یادآور حكایت آن شاعر عرب است.
نقل است یكی از شاعران عرب كه وزیر بوده، یك نصف روز مورد غضب حاكم قرار می‌گیرد و به زندان می‌افتد. در این نیم‌روز تمام دوستان قبلی و هواداران سابقش كه در دوران وزارتش «مگسان بودند به دور شیرینی»، از وی برگشتند و سراغی از او نگرفتند. ازقضا حاكم به بی‌گناهی وزیر پی برد و او را دوباره بر سر كارش برگرداند و باز همان نارفیقان این‌بار با تبریك و دسته‌گل سراغ او آمدند. وزیر شاعر ابیاتی را دراین‌باره سرود كه برای همگان آموزنده است.
تحالف‌الناس و الزمانوا اذا كـان زمـان كانـوا
عاد الدهر بنصف الیوم فانكشف الناس لی و بانوا
یا معشر المغرضین عنی عادوا فقـد عاود زمانوا
معنی ابیات به‌طور خلاصه این است كه انسان‌ها و روزگار هم‌پیمان هستند، وقتی روزگار با تو باشد، مردم هم هستند. یک نصف روز روزگار از من برگشت، پس ماهیت مردم برای من آشكار شد. ای كسانی كه از من برگشته‌اید، بازگردید كه روزگار هم برگشته است.
در این سیزده روزی كه برای دولت دهم نحس بوده، سایه سنگین و ترس‌آلودی بر فضای سیاسی جامعه چیره شده بود.
مسأله‌ای ایجاد شده بود كه به گفته رئیس‌جمهور «میان ایشان و رهبر معظم انقلاب» بوده است. خیلی ساده است؛ وزیر اطلاعات بنابه مصلحتی استعفا داد یا بركنار شد و بنا‌بر مصلحت بالاتری رهبر انقلاب مانع این كار شد. آقای احمدی‌نژاد هم ترجیح داد كه در این وضعیت تأمل كند و به نوعی با تعمد از رفتن به محل كار خویش خودداری نماید.
رسانه‌های زیادی به این موضوع پرداختند هركسی از ظن خود یار این وضعیت شد و از نگاه خویش به این مسئله نگریست.
از این رهگذر چند نكته یادآوری می‌شود.
نخست: نظام نشان داد كه ظرفیت زیادی برای حل مشكلات خویش دارد. به تعبیر دیگری، سران نظام نشان دادند كه تحمل مخالفت را دارند.
رئیس‌جمهور در فرمان رهبر (بالاترین مقام كشور) تأمل می‌كند و در پذیرش آن از زمان كمک می‌خواهد، از رفتن به محل كارش امتناع می‌كند و درنهایت، پس از بحث و بررسی چند و چون كار و مذاكره، تن به مصلحت می‌دهد و با صدای رساتری می‌گوید كه تابع ولی فقیه زمان است.
رهبر انقلاب بارها گفته‌اند كه انتقادپذیر هستند و رفتار رئیس‌جمهور در چارچوب مصالح نظام، كه یكی از آن‌ها نقدپذیری و نقدشدگی است، نباید تعجب‌برانگیز و سرزنش‌آمیز باشد.
باز این آقای احمدی‌نژاد با حضور و سخنان خویش در هیأت دولت، سطح وسیعی از سایه‌ها را كنار زد كه نشانه‌ی درایت و زیركی وی است.
دوم: این موضوع نشان داد كه سطح اخلاق سیاسی در جامعه تا چه اندازه افت كرده است. مخالفان با دمشان گردو می‌شكستند كه احمدی‌نژاد و دولتش سرنوشت بنی‌صدر را پیدا می‌كند و مدام به شبیه‌سازی‌ها دامن می‌زدند و برخی هم با اشاره از وقوع پیش‌بینی آقای هاشمی سخن می‌راندند كه البته با حركت اخیر رئیس‌جمهور و برگشتن به محل كارش، تا اندازه‌ای صدای طبل مخالفان فروكش كرده است.
اما در این میان، بسیاری از موافقان وی دچار سستی شدند. آنان به‌غلط چنین تصور كرده‌اند كه احمدی‌نژاد در برابر رهبری ایستاده و كارش هم تمام شده است. پس آهنگ انتقاد از وی و انتساب القاب ناشایست به او و همراهان نزدیكش از طرف این دوستان مصلحتی و منفعتی شدت گرفت.
اكنون كه رئیس‌جمهور با قوت و شدت بیشتری تبعیت از رهبری و ولایت فقیه را بیان كرده و آب‌های رفته دوباره به آسیاب برگشته است، حال آن یاران دوران خوشی و نارفیقان ناخوشی یادآور حكایت آن شاعر عرب است.
نقل است یكی از شاعران عرب كه وزیر بوده، یك نصف روز مورد غضب حاكم قرار می‌گیرد و به زندان می‌افتد. در این نیم‌روز تمام دوستان قبلی و هواداران سابقش كه در دوران وزارتش «مگسان بودند به دور شیرینی»، از وی برگشتند و سراغی از او نگرفتند. ازقضا حاكم به بی‌گناهی وزیر پی برد و او را دوباره بر سر كارش برگرداند و باز همان نارفیقان این‌بار با تبریك و دسته‌گل سراغ او آمدند. وزیر شاعر ابیاتی را دراین‌باره سرود كه برای همگان آموزنده است.
تحالف‌الناس و الزمانوا اذا كـان زمـان كانـوا
عاد الدهر بنصف الیوم فانكشف الناس لی و بانوا
یا معشر المغرضین عنی عادوا فقـد عاود زمانوا
معنی ابیات به‌طور خلاصه این است كه انسان‌ها و روزگار هم‌پیمان هستند، وقتی روزگار با تو باشد، مردم هم هستند. یک نصف روز روزگار از من برگشت، پس ماهیت مردم برای من آشكار شد. ای كسانی كه از من برگشته‌اید، بازگردید كه روزگار هم برگشته است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
ناشناس
| 
۱۵:۴۹ - ۱۳۹۰/۰۲/۲۶
پاسخ
طبق قانون رییس جمهور موظف به اجرای دستورات رهبر است. این قانون کشور عزیز ماست. تامل و درنگ و فکر کردن در مقابل قانون چه معنایی دارد؟ اینکه بالاترین مقام اجرایی کشور نسبت به اجرای قانون تعلل میکند یک بدعت خطرناک است. این وظیفه شماست که نسبت به اجرای قانون از طرف مجریان ان حساس باشید. 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید