نامه یک صنعتگر به وزیر صنایع: در ایران فروش مواد مخدر آسانتر از فروش پوشاک است
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: یک تولیدکننده مطرح پوشاک با ارسال نامه‌ای به وزیر صنایع و معادن مشکلات پیش روی صنعت پوشاک را بازگو کرد.
مهدی رهبری، مدیرعامل آرین جین در نامه خود آورده است که “عطای پوشاک را به لقای آن خواهد بخشید و زندگی آرامی را در زیر چتر سودهای سپرده‌های ۱۹ درصدی بانکی و دور از این کار سخت آغاز خواهد کرد.”
او در بخش دیگری از نامه خود خطاب به علی اکبر محرابیان، نام ارگان‌ها و سازمان‌هائی که صنعت پوشاک با آنها دست به گریبان است را قید کرده و آورده است: ” فروش مواد مخدر در ایران آسان تر از فروش پوشاک است.”
در ادامه نامه مدیرعامل آرین جین خطاب به وزیر صنایع را می‌خوانید:
با سلام و تقدیم احترام
لازم میدانم مشکلات بسیار خطرناکی که مقررات نا هماهنگ وضع شده برای صنعت و تجارت و صنف پوشاک بوجود آورده را بعرض برسانم
چندین ماه پیش اینجانب با شرح مشکلاتی در گمرکات ورودی، تعرفه‌ها، ورود موقت، هزینه‌های داخلی و وضعیت مالی و اعتباری صنعت پوشاک به عرض رساندم که این صنعت به زودی ضعیف و ضعیف‌تر خواهد شد و ضمن تعطیلی صادرات واردات جای آن را خواهد گرفت، توجهی به عرایض بنده و بقیه بزرگان صنعت نشد و حاصل آن کاهش شدید صادرات و افزایش واردات شد. که در رأس آنها کارخانه جامه گران که ۱۰ سال صادرات موفق به ایتالیا را در پرونده خود داشت صادراتش تعطیل شد و خریدار کلیه سفارش خود را به کشوری که بروکراسی اداری کمتر از ما داشته باشد یعنی سریلانکا منتقل کرد. واحد تولیدی آرین جین نیز برای حفظ بقای خود تصمیم به کاهش تولید و افزایش فروش داخلی از طریق سیستم صحیح عرضه کالا یعنی گسترش فروشگاه‌های زنجیره‌ای آرین جین کرد، اما مشکلاتی روبه روی ما قرار گرفته است که واقعا می‌توان گفت مشکلات صادرات کمتر از این مشکلات داخلی است.
۱- مشکلات اداره اماکن
بخشی از قوانین حاکم در اداره اماکن برای فروشگاه‌های پوشاک تقریبا نوعی توهین محترمانه به فروشگاه‌های لباس است، مثلا می گویند داخل فروشگاه باید از بیرون قابل رویت باشد یعنی اینکه اگر شما صاحب یا مدیر فروشگاه در داخل فروشگاه کاری غیر شرعی انجام دادید ما از بیرون بتوانیم ببینیم و جلوی شما را بگیریم یا می‌گویند سقف اتاق پروها بسته باشد چون ممکن است شما از بالای اتاق پرو داخل آن را که یک خانم در حال تعویض لباس است ببینید. آیا این توهین محترمانه نیست؟ آقایان ما تولید کنندگان و عرضه کنندگان پوشاک را با چه قشری از مردم عوضی گرفته‌اند، یا می‌گویند حضور مانکن زن داخل فروشگاه ممنوع است آیا مانکن زن که حجاب کامل دارد و از گچ و پلاستیک درست شده چه عامل تحریک‌آمیزی می‌تواند داشته باشد؟
۲- مشکلات تعزیرات حکومتی
افراد غیر متخصص در این اداره با حمله به فروشگاه‌ها و ثبت چند عدد قیمت که به نظرشان گران می‌آید بدون در نظر گرفتن کیفیت و قیمت تمام شده فروشگاه را به دادگاه معرفی و جریمه‌ای سنگین می‌گیرند.
من می‌خواهم بگویم پس تکلیف سرمایه‌گذاری‌های سنگین در کارخانه‌های تولیدی برای حفظ کیفیت و رقابت با مشابه خارجی که تاثیر مستقیم به قیمت تمام شده دارد چه می شود؟ پس تکلیف هزینه‌های بازاریابی، طراحی چه می‌شود؟ پس تکلیف حقوق و عوارض گمرکات ورودی که برای ملزومات درجه یک پرداخت کرده‌ایم چه می‌شود؟
پس کجاست حمایت از شعار برندسازی، اشتغال‌زائی، حفظ کیفیت و غیره؟ پس کجاست تفاوت بین تولیدی زیر پله‌ای کپی‌ساز که با حداقل کیفیت ممکن به قول معروف گنجشک را رنگ کرده و جای قناری می‌فروشد با کارخانه‌های عظیم تولید کننده پوشاک که سرمایه‌گذاری‌های سنگین و هزینه‌های سنگین برای کیفیت، طراحی، نوآوری برندسازی و غیره می‌کنند؟ اینگونه می‌خواستید حمایت کنید؟
۳- مشکلات شهرداری و زیباسازی
ساماندهی به زیبائی شهر امری است پسندیده ولی چرا این هزینه سنگین نصب تابلوی نام فروشگاه را باید ما پرداخت کنیم؟ آیا تمام پارامترهای زیباسازی شهر درست است و فقط تابلوهای لباس فروشی اشکال دارد؟
۴- اجاره بهای سنگین
اجاره اماکن تجاری بسیار سنگین است که طی نامه‌های قبلی محاسبه درصد هزینه اجاره در قیمت فروش یک محصول را تا ۳۰ درصد قیمت مصرف کننده به عرض رسانده بودم دلیل این اجاره سنگین گران بودن عوارض احداث واحد تجاری است که شهرداری اخذ می‌کند و تاوان آن را مستاجر باید به صاحب ملک پرداخت کرده و در نهایت از مصرف کننده بگیرد که این هزینه در هیچ کدام از محاسبات دادگاه‌های تعزیراتی محاسبه نمی‌شود.
۵- عوامل انتظامی
علاوه بر اماکن و تعزیرات و زیبا سازی شهر اخیرا از نیروی انتظامی نیز به عنوان طرح امنیت اجتماعی به فروشگاهی مراجعه و پس از کنترل مدارکی چون جواز کسب و تابلو که در بالا اشاره شد که متولی این دو مورد سازمان های دیگری هستند ! موارد دیگری را نیز کنترل و در صورت مشاهده مسأله‌ای خارج از خوشایند ماموران موضوع را صورتجلسه و امضا و اثر انگشت می‌گیرند که نمی‌دانیم عوابق آن چیست. تجسم کنید در وسط روز ۲ نفر مامور کلانتری به دفتر کار یا منزل شما مراجعه کنند چه حالی می‌شوید؟
۶- عوامل دیگر نیروی انتظامی
گروه دیگری از نیروی انتظامی به فروشگاه‌ها مراجعه و پس از سین جین کردن می فرمایند کلیه مدارک پرسنل، بیمه، جواز کسب را به کلانتری ببریم، چرا؟ بعدا معلوم می شود وقتی مراجعه می‌کنیم برگه بازجوئی جلوی ما می‌گذارند و ما در مقام متهم باید پاسخ دهیم.
سوالاتی از این قبیل که صاحب مغازه کیست؟ پرسنل کی هستند؟ از کی اینجا مشغول هستید؟ صاحب فروشگاه به کدام کشور تردد دارد و الی آخر، من نمی‌دانم آیا صاحبان دیگر فعالیت‌های اقتصادی هم اینطور سین جین می‌شوند؟
من نمی‌دانم فروش لباس یا پوشش چه جرم یا ابزار ارتکاب به جرم است که این چنین عوامل مختلف در کنترل دخیل هستند؟
۷- نمایشگاه پوشاک
اخیرا نمایشگاه پوشاک برگزار شد، من همیشه وقتی اتوبان چمران حواشی نمایشگاه تردد می‌کنم و ترافیک را می‌بینم متوجه وجود نمایشگاه پربیننده از جمله کامپیوتر، کتاب، خودرو، لوازم خانگی، گل و گیاه می‌شوم، چون کارم پوشاک است از ۳ الی ۶ دی ماه که زمان برگزاری نمایشگاه پوشاک بود نیز انتظار ترافیک در حوالی نمایشگاه داشتم، دریغ از کوچک‌ترین ترافیک. این موضوع عدم مراجعه و تمایل به شرکت یا بازدید از نمایشگاه را نشان می‌دهد. چرا؟
چون وقتی عوامل مختلف در نحوه برگزاری نمایشگاه دخالت می‌کنند و در نهایت از اجراء صحیح آن از نظر دکوراسیون، نمایش زنده، چاپ و پخش بروشور و کاتالوگ جلوگیری می‌کنند چگونه این صنعت نوآوری خود را نشان داده و در نهایت منجر به توسعه شبکه فروش شود.
۸- مشکلات مالی
چندی پیش ریاست محترم جمهور جهت مهارکردن تورم که عامل اصلی ایجاد آن خود دولت بود دستور دادند نقدینگی را از بازار جمع کنند یعنی جلوی عطای تسهیلات را بگیرند. در واقع چون در شهر چند نفر دزد بودند ایشان دستور دادند همه را به جرم دزدی بگیرند و بدین وسیله تولیدکنندگان واقعی که با همین تسهیلات ادامه بقاء می‌دادند نیز در این آتش گرفتار شدند و عواقب آن هم کاملا مشخص است کم کم معوقه شدن بدهی آنها سپس به حراج گذاشتن اموال‌شان سپس تعطیلی.
خلاصه چنان کلاف سردرگمی است که نمی‌دانیم چه کنیم. بنده که در اتحادیه تولید و صادرکنندگان شعار فروش صحیح داخلی نوعی صادرات است را قوت دادم و هیئت مدیره محترم نیز برای آن اهداف معرفی کرد، حال متاسفانه باید بگوئیم فروش مواد مخدر آسانتر از فروش حتی صحیح داخلی پوشاک است.
در پایان به عنوان تولید کننده ضروری است که اگر اینگونه فشارها از روی تولید، صادر کنندگان و فروشندگان رسمی و واقعی پوشاک برداشته نشود به زودی تولید کنندگان تماما واردکننده خواهند شد چون لااقل وقتی وارداتی فروش می‌کند لااقل مشکلات تولید را ندارند و به طور کل سود در واردات است و یا اینکه مثل بنده به زودی عطای پوشاک را به لقای آن خواهم بخشید و زندگی آرامی را در زیر چتر سودهای سپرده های ۱۹ درصدی بانکی و دور از این کار سخت آغاز خواهم کرد.
در پایان جهت یادآوری نام ارگان‌ها و سازمان هائی که صنعت پوشاک با آنها دست به گریبان است را عرض می‌کنم تا خود قضاوت نمائید که برای تولید و فروش پوشاک با این همه دردسر و اشتغال چقدر درگیر بروکراسی هستیم.
در سطح تولید (به جرم کارخانه دار بودن)
شهرداری – فضای سبز – سازمان زیبا سازی شهر – سازمان حفاظت از محیط زیست – بهزیستی محل – کلانتری محل – دانشگاه محل – دبستان محل – مسجد محل – ادارات آب و برق و گاز و تلفن – گمرکات ورودی – ادارات وابسته به ورود موقت – اداره بیمه اجتماعی – وزارت دارائی – اداره آتش نشانی – اداره حفاظت کار – اداره بهداشت – وزارت بهداشت و ….
در سطح فروش محصولات
شهرداری – سازمان زیبا سازی شهر – کلانتری محل – تعزیرات حکومتی – اداره اماکن عمومی – اداره امنیت اجتماعی – نیروی انتظامی- ادارات برق و آب و گاز تلفن – سازمان تامین اجتماعی – وزارت ارشاد – اداره مالیات و از همه مهمتر مالکین فروشگا‌های تجاری و ….
مهدی رهبری، مدیرعامل آرین جین در نامه خود آورده است که “عطای پوشاک را به لقای آن خواهد بخشید و زندگی آرامی را در زیر چتر سودهای سپرده‌های ۱۹ درصدی بانکی و دور از این کار سخت آغاز خواهد کرد.”
او در بخش دیگری از نامه خود خطاب به علی اکبر محرابیان، نام ارگان‌ها و سازمان‌هائی که صنعت پوشاک با آنها دست به گریبان است را قید کرده و آورده است: ” فروش مواد مخدر در ایران آسان تر از فروش پوشاک است.”
در ادامه نامه مدیرعامل آرین جین خطاب به وزیر صنایع را می‌خوانید:
با سلام و تقدیم احترام
لازم میدانم مشکلات بسیار خطرناکی که مقررات نا هماهنگ وضع شده برای صنعت و تجارت و صنف پوشاک بوجود آورده را بعرض برسانم
چندین ماه پیش اینجانب با شرح مشکلاتی در گمرکات ورودی، تعرفه‌ها، ورود موقت، هزینه‌های داخلی و وضعیت مالی و اعتباری صنعت پوشاک به عرض رساندم که این صنعت به زودی ضعیف و ضعیف‌تر خواهد شد و ضمن تعطیلی صادرات واردات جای آن را خواهد گرفت، توجهی به عرایض بنده و بقیه بزرگان صنعت نشد و حاصل آن کاهش شدید صادرات و افزایش واردات شد. که در رأس آنها کارخانه جامه گران که ۱۰ سال صادرات موفق به ایتالیا را در پرونده خود داشت صادراتش تعطیل شد و خریدار کلیه سفارش خود را به کشوری که بروکراسی اداری کمتر از ما داشته باشد یعنی سریلانکا منتقل کرد. واحد تولیدی آرین جین نیز برای حفظ بقای خود تصمیم به کاهش تولید و افزایش فروش داخلی از طریق سیستم صحیح عرضه کالا یعنی گسترش فروشگاه‌های زنجیره‌ای آرین جین کرد، اما مشکلاتی روبه روی ما قرار گرفته است که واقعا می‌توان گفت مشکلات صادرات کمتر از این مشکلات داخلی است.
۱- مشکلات اداره اماکن
بخشی از قوانین حاکم در اداره اماکن برای فروشگاه‌های پوشاک تقریبا نوعی توهین محترمانه به فروشگاه‌های لباس است، مثلا می گویند داخل فروشگاه باید از بیرون قابل رویت باشد یعنی اینکه اگر شما صاحب یا مدیر فروشگاه در داخل فروشگاه کاری غیر شرعی انجام دادید ما از بیرون بتوانیم ببینیم و جلوی شما را بگیریم یا می‌گویند سقف اتاق پروها بسته باشد چون ممکن است شما از بالای اتاق پرو داخل آن را که یک خانم در حال تعویض لباس است ببینید. آیا این توهین محترمانه نیست؟ آقایان ما تولید کنندگان و عرضه کنندگان پوشاک را با چه قشری از مردم عوضی گرفته‌اند، یا می‌گویند حضور مانکن زن داخل فروشگاه ممنوع است آیا مانکن زن که حجاب کامل دارد و از گچ و پلاستیک درست شده چه عامل تحریک‌آمیزی می‌تواند داشته باشد؟
۲- مشکلات تعزیرات حکومتی
افراد غیر متخصص در این اداره با حمله به فروشگاه‌ها و ثبت چند عدد قیمت که به نظرشان گران می‌آید بدون در نظر گرفتن کیفیت و قیمت تمام شده فروشگاه را به دادگاه معرفی و جریمه‌ای سنگین می‌گیرند.
من می‌خواهم بگویم پس تکلیف سرمایه‌گذاری‌های سنگین در کارخانه‌های تولیدی برای حفظ کیفیت و رقابت با مشابه خارجی که تاثیر مستقیم به قیمت تمام شده دارد چه می شود؟ پس تکلیف هزینه‌های بازاریابی، طراحی چه می‌شود؟ پس تکلیف حقوق و عوارض گمرکات ورودی که برای ملزومات درجه یک پرداخت کرده‌ایم چه می‌شود؟
پس کجاست حمایت از شعار برندسازی، اشتغال‌زائی، حفظ کیفیت و غیره؟ پس کجاست تفاوت بین تولیدی زیر پله‌ای کپی‌ساز که با حداقل کیفیت ممکن به قول معروف گنجشک را رنگ کرده و جای قناری می‌فروشد با کارخانه‌های عظیم تولید کننده پوشاک که سرمایه‌گذاری‌های سنگین و هزینه‌های سنگین برای کیفیت، طراحی، نوآوری برندسازی و غیره می‌کنند؟ اینگونه می‌خواستید حمایت کنید؟
۳- مشکلات شهرداری و زیباسازی
ساماندهی به زیبائی شهر امری است پسندیده ولی چرا این هزینه سنگین نصب تابلوی نام فروشگاه را باید ما پرداخت کنیم؟ آیا تمام پارامترهای زیباسازی شهر درست است و فقط تابلوهای لباس فروشی اشکال دارد؟
۴- اجاره بهای سنگین
اجاره اماکن تجاری بسیار سنگین است که طی نامه‌های قبلی محاسبه درصد هزینه اجاره در قیمت فروش یک محصول را تا ۳۰ درصد قیمت مصرف کننده به عرض رسانده بودم دلیل این اجاره سنگین گران بودن عوارض احداث واحد تجاری است که شهرداری اخذ می‌کند و تاوان آن را مستاجر باید به صاحب ملک پرداخت کرده و در نهایت از مصرف کننده بگیرد که این هزینه در هیچ کدام از محاسبات دادگاه‌های تعزیراتی محاسبه نمی‌شود.
۵- عوامل انتظامی
علاوه بر اماکن و تعزیرات و زیبا سازی شهر اخیرا از نیروی انتظامی نیز به عنوان طرح امنیت اجتماعی به فروشگاهی مراجعه و پس از کنترل مدارکی چون جواز کسب و تابلو که در بالا اشاره شد که متولی این دو مورد سازمان های دیگری هستند ! موارد دیگری را نیز کنترل و در صورت مشاهده مسأله‌ای خارج از خوشایند ماموران موضوع را صورتجلسه و امضا و اثر انگشت می‌گیرند که نمی‌دانیم عوابق آن چیست. تجسم کنید در وسط روز ۲ نفر مامور کلانتری به دفتر کار یا منزل شما مراجعه کنند چه حالی می‌شوید؟
۶- عوامل دیگر نیروی انتظامی
گروه دیگری از نیروی انتظامی به فروشگاه‌ها مراجعه و پس از سین جین کردن می فرمایند کلیه مدارک پرسنل، بیمه، جواز کسب را به کلانتری ببریم، چرا؟ بعدا معلوم می شود وقتی مراجعه می‌کنیم برگه بازجوئی جلوی ما می‌گذارند و ما در مقام متهم باید پاسخ دهیم.
سوالاتی از این قبیل که صاحب مغازه کیست؟ پرسنل کی هستند؟ از کی اینجا مشغول هستید؟ صاحب فروشگاه به کدام کشور تردد دارد و الی آخر، من نمی‌دانم آیا صاحبان دیگر فعالیت‌های اقتصادی هم اینطور سین جین می‌شوند؟
من نمی‌دانم فروش لباس یا پوشش چه جرم یا ابزار ارتکاب به جرم است که این چنین عوامل مختلف در کنترل دخیل هستند؟
۷- نمایشگاه پوشاک
اخیرا نمایشگاه پوشاک برگزار شد، من همیشه وقتی اتوبان چمران حواشی نمایشگاه تردد می‌کنم و ترافیک را می‌بینم متوجه وجود نمایشگاه پربیننده از جمله کامپیوتر، کتاب، خودرو، لوازم خانگی، گل و گیاه می‌شوم، چون کارم پوشاک است از ۳ الی ۶ دی ماه که زمان برگزاری نمایشگاه پوشاک بود نیز انتظار ترافیک در حوالی نمایشگاه داشتم، دریغ از کوچک‌ترین ترافیک. این موضوع عدم مراجعه و تمایل به شرکت یا بازدید از نمایشگاه را نشان می‌دهد. چرا؟
چون وقتی عوامل مختلف در نحوه برگزاری نمایشگاه دخالت می‌کنند و در نهایت از اجراء صحیح آن از نظر دکوراسیون، نمایش زنده، چاپ و پخش بروشور و کاتالوگ جلوگیری می‌کنند چگونه این صنعت نوآوری خود را نشان داده و در نهایت منجر به توسعه شبکه فروش شود.
۸- مشکلات مالی
چندی پیش ریاست محترم جمهور جهت مهارکردن تورم که عامل اصلی ایجاد آن خود دولت بود دستور دادند نقدینگی را از بازار جمع کنند یعنی جلوی عطای تسهیلات را بگیرند. در واقع چون در شهر چند نفر دزد بودند ایشان دستور دادند همه را به جرم دزدی بگیرند و بدین وسیله تولیدکنندگان واقعی که با همین تسهیلات ادامه بقاء می‌دادند نیز در این آتش گرفتار شدند و عواقب آن هم کاملا مشخص است کم کم معوقه شدن بدهی آنها سپس به حراج گذاشتن اموال‌شان سپس تعطیلی.
خلاصه چنان کلاف سردرگمی است که نمی‌دانیم چه کنیم. بنده که در اتحادیه تولید و صادرکنندگان شعار فروش صحیح داخلی نوعی صادرات است را قوت دادم و هیئت مدیره محترم نیز برای آن اهداف معرفی کرد، حال متاسفانه باید بگوئیم فروش مواد مخدر آسانتر از فروش حتی صحیح داخلی پوشاک است.
در پایان به عنوان تولید کننده ضروری است که اگر اینگونه فشارها از روی تولید، صادر کنندگان و فروشندگان رسمی و واقعی پوشاک برداشته نشود به زودی تولید کنندگان تماما واردکننده خواهند شد چون لااقل وقتی وارداتی فروش می‌کند لااقل مشکلات تولید را ندارند و به طور کل سود در واردات است و یا اینکه مثل بنده به زودی عطای پوشاک را به لقای آن خواهم بخشید و زندگی آرامی را در زیر چتر سودهای سپرده های ۱۹ درصدی بانکی و دور از این کار سخت آغاز خواهم کرد.
در پایان جهت یادآوری نام ارگان‌ها و سازمان هائی که صنعت پوشاک با آنها دست به گریبان است را عرض می‌کنم تا خود قضاوت نمائید که برای تولید و فروش پوشاک با این همه دردسر و اشتغال چقدر درگیر بروکراسی هستیم.
در سطح تولید (به جرم کارخانه دار بودن)
شهرداری – فضای سبز – سازمان زیبا سازی شهر – سازمان حفاظت از محیط زیست – بهزیستی محل – کلانتری محل – دانشگاه محل – دبستان محل – مسجد محل – ادارات آب و برق و گاز و تلفن – گمرکات ورودی – ادارات وابسته به ورود موقت – اداره بیمه اجتماعی – وزارت دارائی – اداره آتش نشانی – اداره حفاظت کار – اداره بهداشت – وزارت بهداشت و ….
در سطح فروش محصولات
شهرداری – سازمان زیبا سازی شهر – کلانتری محل – تعزیرات حکومتی – اداره اماکن عمومی – اداره امنیت اجتماعی – نیروی انتظامی- ادارات برق و آب و گاز تلفن – سازمان تامین اجتماعی – وزارت ارشاد – اداره مالیات و از همه مهمتر مالکین فروشگا‌های تجاری و ….
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید