آفتابنیوز : آفتاب: اگر به جنوب شهر تهران سری بزنید در یک ساختمان نیمهکاره دو برادر را میبینید که با گوشهای شکسته و البته دستهای پینهبسته کار میکنند تا بتوانند تمرین کنند و البته برادر کوچکتر بیشتر به دنبال قهرمانی است. این کشتیگیر جوان سال گذشته به اردوی تیم کشتی آزاد جوانان دعوت شد، اما نتوانست راهی رقابتهای جهانی و آسیایی شود. او ماهها در اردو بود اما ملیپوش نشد.
کشتیگیر پیشین تیم جوانان که خواست که نامی از او برده نشود در مورد حضورش در تیم ملی جوانان گفت: سال گذشته به اردو دعوت شدم اما مربیان تصمیم گرفتند کشتیگیر مازندرانی را به عنوان ملیپوش انتخاب کنند البته آن زمان در اردو تمرینات مناسبی نداشتیم.
این کشتیگیر که این روزها کارگر ساختمانی است ادامه میدهد: دیگر نمیتوانم در رده جوانان کشتی بگیرم و باید از این به بعد به رده بزرگسالان بیایم و به همین دلیل برای رقابت با کشتیگیران بزرگ باید سخت تمرین کنم.
وی تصریح کرد: در همدان کاری نداشتم و شرایطی تمرینی نیز مناسب نبود و برای اینکه بتوانم صاحب دوبنده تیم ملی شوم مجبور شدم به تهران بیایم.
این کشتیگیر که تصمیم گرفته است از سنگین وزن به یک وزن پایینتر بیاید تاکید کرد: کار کردن عار نیست، به هرحال برای اینکه بتوانم تمرین کنم مجبورم کار کنم و تغذیه مناسب داشته باشم البته با این حقوق نیز نمیتوانم آنطور که کشتیگیران حرفهای تمرین میکنند، برنامههای خود را دنبال کنم.
وی با اشاره به دستهای پینهبستهاش که حاصل کار ساختمانی ادامه میدهد: ساعتها کار میکنم و ساعتی نیز در یکی از باشگاههای تهران زیر نظر یکی از مربیان خوب تمرین میکنم و برای این سختیها که میکشم نمیخواهم هیچ فرصتی را از دست بدهم.
این کشتیگیر در پایان خاطرنشان کرد: انتظاری از کسی ندارم ولی مسلما اگر از نظر مالی در سطح خوبی بودم میتوانستم بهتر تمرین کنم و زودتر به روزهای اوج برسم. به هر صورت کشتی که ورزش اول ایران به شمار میرود آماتور است و کشتیگیران تیم ملی که در ردههای بالا تمرین میکنند حداکثر در هر اردو روزی 20 هزار تومان دریافت میکنند. بنابراین مسئولان رده بالای ورزش باید برای این مسأله فکری بکنند.