آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: هفت شبانه‌روز عروسی از سنتهای مردم روستاهای حاشیه رودخانه زاینده‌رود در منطقه سامان چهار محال و بختیاری است.
عروسی مراسمی سنتی یا آیینی است که طی آن آغاز یک ازدواج و زندگی مشترک یک زوج جشن گرفته می‌شود. این مراسم در کشورها و فرهنگ‌ها، ادیان و مذاهب، گروه‌های قومی و حتی طبقات اجتماعی گوناگون، به اشکال مختلفی برگزار می‌شود.
یکی از رسم‌ها و سنتهای اسلامی در مراسم عروسی "ولیمه دادن" است و ولیمه دادن یعنی دعوت عده‌ای از مؤمنان و ارحام و همسایگان و فقرا به میهمانی صرف غذا.
پیامبر اکرم (ص)در این رابطه می فرماید: "ولیمه در پنج مورد است: ازدواج، تولد فرزند، ختنه، خرید منزل، مراجعت از مکه معظمه"
این رسم بقدری مورد توجه پیامبر اسلام(ص) است که در مراسم عروسی علی بن ابیطالب(ع) و فاطمه زهرا(س) برآن تاکید کرد و روایتهای بسیاری در مورد تهیه آن ولیمه وجود دارد که همگی بر ساده بودن آن صحه می‌گزارند.
استان چهار محال و بختیاری دارای رسوم ویژه و متفاوتی در سراسراین استان دارد. بختیاریهای این استان رسوم خاصی برای ازدواج دارند وفارس زبانان این استان رسوم متفاوتی دارند.پ
در این میان روستاهای حاشیه زاینده رود که اکثرا ترک زبان هستند رسومات وِیژه ای برای مراسم ازدواج جوانان خود دارند.
در روستاهای بخش سامان عروسیها هفت شبانه روزطول می کشد و فامیل نزدیک داماد و همه همسایگان هفت روز مانده به روز عروسی در خانه داماد جمع می‌شوند و هر کدام مشغول کاری می‌شود.
همه دست به دست هم می‌دهند وکارهای عروسی را انجام می‌دهند.
در عروسی‌های روستایی، اهالی روستا خودشان برای عروسی آشپزی می‌کنند واجاق‌های بزرگ گلی را به پا می کنند وبرای آتش زیر دیگها همه مردان فامیل جمع می‌شوند واز صحرا هیزم می آورند تا در روز عروسی مشکلی نداشته باشند.
زنان فامیل ازهفت روز قبل گرد هم می آیندوکارهایی از جمله پاک کردن سبزی برای قورمه ولپه برای قیمه وپوست کندن بادمجان وسرخ کردن، پاک کردن گوشت ومرغ و... انجام داده تا در روز عروسی کاری باقی نمانده باشد تا بتوانند سنتهای عروسی را با خیال آسوده انجام بدهند.
در طول این هفت روز همه مهمان خانواده داماد هستند واین روزها را با شادی به پایان می رسانند ودرهمین شبها بزرگان فامیل شیربهای مشخص شده را برای خانواده عروس می برند.
شیربها در این منطقه بین 800 هزار تا دومیلیون است.
به همراه عروس تعدادی او را تا خانه داماد همراهی می‌کنند وجهزیه عروس را به سلیقه عروس وداماد می چینند وشب را مهمان داماد هستند.
فردای همان روز در خانه عروس وداماد همه مشغول پخت نان می‌شوند ونان عروسی را تهیه می کنند وبزرگان روستا را وهمه فامیل را برای شام دعوت می‌کنند وبه این شب در سنت عروسی شب "صلاح ومصلحت" می‌گویند.
در روز بعد تشمال(ساز محلی) از ظهر شروع به زدن می کند ومردان به سنت گذشته چوب بازی می کنند ودر عصرآن روزاهالی جمع می شوند وبه همراه تشمال وخنچه های(سبد هایی که روی سر می گذارند) که برای عروس تهیه دیده اند که شامل لباس، کیف، کفش، چادر سفید، شاخه نبات و..است و برای خبر دادن شروع عروسی به خانه عروس می روند وخانواده عروس ازآنها پذیرایی می کنند.
در عروسی همه اهالی روستا دعوت هستند ودر بعضی از عروسیها دعوتیها افزون بر یک هزار و 500 نفر است.
ازعصر همه دعوتیها به خانه داماد می‌آیند واز سنتهایی که در بین اهالی کمرنگ شده می‌توان به این موضوع اشاره کرد که در گذشته روز عروسی دعوتیها به دلخواه هدایایی راداخل سینی می‌گذاشتن از جمله برنج، عدس، ومحصولات محلی و...برای داماد می‌آوردن که دیگر می‌شود گفت که از یاد رفته است.
حنا بردن برای عروس نیز یکی از رسوم است.
در شب عروسی نیز بعداز شام یکی از بزرگان مشغول جمع آوری هدایای دعوتی به داماد می شود وبعد از آن پدر داماد از همه تشکر می کند و سپس همه به همراه داماد به خانه عروس رفته وبعداز اجازه پدر، مادر، برادر و خواهرعروس، داماد چادرعروس را سرش می کند وپدرومادر عروس با آرزوی خوشبختی برای آنها عروس وداماد را با قرآن بدرقه می کنند.
افزون بر 20 روستا در حاشیه زاینده رود در منطقه سامان چهارمحال و بختیاری وجود دارد.
گزارش: روح انگیز کریمی سوادجانی 
