امنیت ملی چه می گوید؟
موید این ادعا اما همین چند ساله است،شاید دیگر کسی در دنیا نباشد که نفهمیده باشد،ایران به چرخه ی تولید سوخت هسته ای،یک تکنولوژی با اهمیت هسته ای دست یافته است،از ایران تعهداتی فراتر از NPT می خواهند و برخی انتظارات فراتر از پادمان ها و پیمان های بین المللی است.
از همین رو نیز شاید باشد که دیپلمات های ایران مداوم تاکید می کنند:«حق ایران نقض می شود و رفتار جامعه ی جهانی در چالش هسته ای نوعی بدعت تازه است» اما با این همه چند سالی است که از تاکید مکرر ایران بر حق بدیهی خود و توقعات فراپادمانی قدرت های بین الملی می گذرد اما مشکلی حل نشده است و چالش هسته ای ایران به سطح بحرانی فراگیر نزدیک و نزدیک تر می شود.
در چنین حالتی به نظر می رسد از پافشاری بر حقوقی که البته بدیهی و حقه است نه تنها سود و عایدی نصیب ایران نمی شود که روز به روز به انزوا رفتن ایران و تنها شدن کشور و بالتبع تبعات بدی می انجامد بنابراین در حساس ترین مقطع ممکن در طول چند سال اخیر،به نظر می رسد که نوع دیدگاه ایران که بر محود حقوق بین الملی خود تنظیم شده است،باید تغییر یابد و دقیقا مبنای تاکتیک جدید ایران نیز امنیت ملی باشد.در حقیقت جای منافع ملی را بایددر شرایط اخیر به امنیت ملی داد و البته تاکید داشت که این تنها شاید راه گریزی مقطعی برای عبور از شرایط فعالی است.
همانطور که امروز همه می دانند انرژی هسته ای چیز بدرد بخوری است،همه و هر عقل سلیمی نیز این را می فهممد که به همان مقدار شوارای امنیت سازمان ملل متحد جای خطرناکی است.شاید منافع کشور در این لباشد که ایران چرخه ی سوخت هسته ای خود را حفظ کند و از این رهگذز راه توسعه را بپیماید اما امنیت ملی قطعا چیز دیگری را ایجاب می کند.امنتیت ملی می گوید که رفتن پرونده ی هسته ای یاران به شورای امنیت هرگز و هر گز به صلاح نیست و بشدت در دراز مدت منافع کشورذ را نیز به مخاطرذه می اندازد.
آن چه روشن است،نسبت به دو سال پیش تر،اوضاع و شرایط برای ایران کاملا عوض شده است و دیدگاه قدرت های بزرگ به چالش طولانی مدت هسته ای با ایران نیز تغییر یافته است.با همان تاکتیک های پیشین قطعا نمی توان امروز دوباره ادامه داد.راه حل گذر از بحران فزاینده ی پیش رو برای تهران تنها در تغییر تاکتیک است؛منافع کشور را باید فدای امنیت ملی کرد و نقطه ی ثقل دتیپلماسی را باچنین نگاهی تغییر داد.اگر امنیتی باقی نماند،در دراز مدت منافعی نیز باقی نخواهد ماند و البته شورای امنیت جایی نیست که بشود امنیت ملی کشور را در آنجا به بازی گرفت.
