100 روستای کرمان در محاصره شنهای روان
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: در شرایطی که توفان شن سالانه 15 میلیارد تومان به مناطق شرقی کرمان خسارت وارد می‌کند گفته می‌شود زندگی ساکنان 100 روستا در این منطقه به عنوان کانون‌های بحرانی در تهدید هجوم شنهای روان است.
در حال حاضر از مجموع مساحت 2 / 18 میلیون هکتاری استان کرمان مساحتی بالغ بر 2 / 4 میلیون هکتار به عنوان مناطق تحت‌تاثیر فرسایش بادی در 16 منطقه استان شناسایی شده که از این مساحت، 676 هزار و 234 هکتار تحت عنوان کانون‌های بحرانی فرسایش به حساب می‌آیند.
آنچه در این مناطق زندگی ساکنان را به مخاطره انداخته، هجوم شنهای روان است که با ورود به محدوده‌های مسکونی، اراضی کشاورزی و راه‌های مواصلاتی خسارات فراوانی را با خود به همراه دارد. مناطقی هم که در معرض این توفان‌ها هستند، بیشتر روستا بوده که ساکنانشان به جز توفان شن، از خشکسالی و بی‌آبی هم کم صدمه ندیده‌اند.
در همین حال، مساله مهم عدم اجرای برنامه‌ای است که نقش کلیه دستگاه‌های اجرایی را در زمینه این مشکل مشخص می‌کند؛ این برنامه که تحت عنوان برنامه اقدام ملی است تاکنون به‌رغم این که نزدیک به دو سال از تهیه آن می‌گذرد، هنوز اجرایی نشده است.
رییس اداره بیابان‌زدایی اداره کل منابع طبیعی استان در این‌باره به مهر می‌گوید: منطقه عمومی نرماشیر، جاده زاهدان، دارزین، وکیل‌آباد، شورآباد فهرج، دارستان و شورگز از کانون‌های بحرانی توفان شن و فرسایش بادی در شرق استان هستند.
سیدحسین موسوی با بیان این که در بیشتر شهرستان‌های استان، هجوم شنهای روان به مناطق مسکونی و روستاها خسارت‌بار است، می‌افزاید: برای حل این مشکل انتظار می‌رود دولت بخشی از اعتبارات حوادث را برای عملیات تثبیت شن اختصاص دهد تا مشکلات روستاییان این منطقه را بتوان حل کرد.
در همین حال، کارشناس منابع طبیعی استان کرمان هم با اشاره به بروز توفان شن در مناطق مختلف استان کرمان در اثر گسترش روند بیابان‌زایی می‌گوید: توفان شن تمام ساختارهای اقتصادی مناطق بیابانی را تحت تاثیر قرار داده و برای بخش‌های مختلف مشکلات جدی ایجاد کرده است.
علی شاهی می‌افزاید: در تمام ماه‌های سال این خطر وجود دارد و روستاهای این مناطق گرفتار توفان شن هستند، اما اواخر پاییز تا اواسط بهار شدت توفان‌ها بیشتر بوده که بدیهی است خسارات بیشتری هم وارد می‌شود.
وی با بیان این که سرعت باد در این مناطق به طور میانگین 60 تا 70 کلیومتر در ساعت است که در بعضی زمان‌ها به 100 کیلومتردر ساعت هم می‌رسد، اظهار می‌دارد: با بروز توفان، باد ذرات شن را از دشت‌های مجاور و رودخانه‌های خشک به مناطق مسکونی حمل می‌کند.
شاهی همچنین با اشاره به خسارات این توفان‌ها در این مناطق می‌گوید: اقتصاد بیشتر ساکنان این منطقه برپایه کشاورزی است که با خساراتی که توفان به این بخش وارد می‌کند، هم کیفیت و هم کمیت محصول کاهش می‌یابد. از طرفی ورود این شنهای روان به محدوده‌های مسکونی باعث شیوع بیماری‌های تنفسی، پوستی و چشمی در منطقه شده است.
وی با بیان این که از سال 61 اقداماتی برای مهار این شنهای روان در منطقه آغاز شده و تا چندی پیش ادامه داشت، می‌افزاید: این عملیات شامل نهال‌کاری و مالچ‌پاشی بود که هم‌اکنون سه سال است متوقف شده است. چراکه پیش از این، شرکت نفت، مالچ رایگان در اختیار منابع طبیعی قرار می‌داد، اما مدتی بعد اعلام شد که برای تهیه مالچ باید هزینه‌ای پرداخت شود که این هزینه از سوی منابع طبیعی قابل پرداخت نیست. برای نهال‌کاری هم با مشکل کمبود آب در این مناطق روبه‌رو هستیم.
وی مشکل جدی در مهار شنهای روان را کمبود اعتبارات عنوان کرده و اظهار می‌دارد: با توجه به شرایط سخت منطقه این حجم عملیات به هیچ‌وجه پاسخگو نیست. ضمن این که از لحاظ امکانات پرسنلی و تجهیزات هم دچار مشکل جدی هستیم.
شاهی به برنامه اقدام ملی در مقابله با بیابان‌زایی هم اشاره کرده و اظهار می‌دارد: مطابق تعهدات بین‌المللی سازمان ملل، کشور ایران جزو کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی بوده که باید برنامه اقدام ملی را تهیه و اجرایی کند. در این برنامه نقش همه دستگاه‌های مرتبط با این مقوله به خوبی مشخص شده است، اما به‌رغم این که نزدیک به 2 سال از تهیه این برنامه می‌گذرد، هنوز اجرایی نشده است.
در حال حاضر از مجموع مساحت 2 / 18 میلیون هکتاری استان کرمان مساحتی بالغ بر 2 / 4 میلیون هکتار به عنوان مناطق تحت‌تاثیر فرسایش بادی در 16 منطقه استان شناسایی شده که از این مساحت، 676 هزار و 234 هکتار تحت عنوان کانون‌های بحرانی فرسایش به حساب می‌آیند.
آنچه در این مناطق زندگی ساکنان را به مخاطره انداخته، هجوم شنهای روان است که با ورود به محدوده‌های مسکونی، اراضی کشاورزی و راه‌های مواصلاتی خسارات فراوانی را با خود به همراه دارد. مناطقی هم که در معرض این توفان‌ها هستند، بیشتر روستا بوده که ساکنانشان به جز توفان شن، از خشکسالی و بی‌آبی هم کم صدمه ندیده‌اند.
در همین حال، مساله مهم عدم اجرای برنامه‌ای است که نقش کلیه دستگاه‌های اجرایی را در زمینه این مشکل مشخص می‌کند؛ این برنامه که تحت عنوان برنامه اقدام ملی است تاکنون به‌رغم این که نزدیک به دو سال از تهیه آن می‌گذرد، هنوز اجرایی نشده است.
رییس اداره بیابان‌زدایی اداره کل منابع طبیعی استان در این‌باره به مهر می‌گوید: منطقه عمومی نرماشیر، جاده زاهدان، دارزین، وکیل‌آباد، شورآباد فهرج، دارستان و شورگز از کانون‌های بحرانی توفان شن و فرسایش بادی در شرق استان هستند.
سیدحسین موسوی با بیان این که در بیشتر شهرستان‌های استان، هجوم شنهای روان به مناطق مسکونی و روستاها خسارت‌بار است، می‌افزاید: برای حل این مشکل انتظار می‌رود دولت بخشی از اعتبارات حوادث را برای عملیات تثبیت شن اختصاص دهد تا مشکلات روستاییان این منطقه را بتوان حل کرد.
در همین حال، کارشناس منابع طبیعی استان کرمان هم با اشاره به بروز توفان شن در مناطق مختلف استان کرمان در اثر گسترش روند بیابان‌زایی می‌گوید: توفان شن تمام ساختارهای اقتصادی مناطق بیابانی را تحت تاثیر قرار داده و برای بخش‌های مختلف مشکلات جدی ایجاد کرده است.
علی شاهی می‌افزاید: در تمام ماه‌های سال این خطر وجود دارد و روستاهای این مناطق گرفتار توفان شن هستند، اما اواخر پاییز تا اواسط بهار شدت توفان‌ها بیشتر بوده که بدیهی است خسارات بیشتری هم وارد می‌شود.
وی با بیان این که سرعت باد در این مناطق به طور میانگین 60 تا 70 کلیومتر در ساعت است که در بعضی زمان‌ها به 100 کیلومتردر ساعت هم می‌رسد، اظهار می‌دارد: با بروز توفان، باد ذرات شن را از دشت‌های مجاور و رودخانه‌های خشک به مناطق مسکونی حمل می‌کند.
شاهی همچنین با اشاره به خسارات این توفان‌ها در این مناطق می‌گوید: اقتصاد بیشتر ساکنان این منطقه برپایه کشاورزی است که با خساراتی که توفان به این بخش وارد می‌کند، هم کیفیت و هم کمیت محصول کاهش می‌یابد. از طرفی ورود این شنهای روان به محدوده‌های مسکونی باعث شیوع بیماری‌های تنفسی، پوستی و چشمی در منطقه شده است.
وی با بیان این که از سال 61 اقداماتی برای مهار این شنهای روان در منطقه آغاز شده و تا چندی پیش ادامه داشت، می‌افزاید: این عملیات شامل نهال‌کاری و مالچ‌پاشی بود که هم‌اکنون سه سال است متوقف شده است. چراکه پیش از این، شرکت نفت، مالچ رایگان در اختیار منابع طبیعی قرار می‌داد، اما مدتی بعد اعلام شد که برای تهیه مالچ باید هزینه‌ای پرداخت شود که این هزینه از سوی منابع طبیعی قابل پرداخت نیست. برای نهال‌کاری هم با مشکل کمبود آب در این مناطق روبه‌رو هستیم.
وی مشکل جدی در مهار شنهای روان را کمبود اعتبارات عنوان کرده و اظهار می‌دارد: با توجه به شرایط سخت منطقه این حجم عملیات به هیچ‌وجه پاسخگو نیست. ضمن این که از لحاظ امکانات پرسنلی و تجهیزات هم دچار مشکل جدی هستیم.
شاهی به برنامه اقدام ملی در مقابله با بیابان‌زایی هم اشاره کرده و اظهار می‌دارد: مطابق تعهدات بین‌المللی سازمان ملل، کشور ایران جزو کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی بوده که باید برنامه اقدام ملی را تهیه و اجرایی کند. در این برنامه نقش همه دستگاه‌های مرتبط با این مقوله به خوبی مشخص شده است، اما به‌رغم این که نزدیک به 2 سال از تهیه این برنامه می‌گذرد، هنوز اجرایی نشده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید