آفتابنیوز : اين كارشناسان در عين حال هر اقدام ناگهاني سازمان ملل متحد براي «تنبيه» ايران را «غيرعملي» خوانده و اعلام كرده اند كه تحريم هاي اقتصادي يا استفاده از زور ،به هماهنگي ميان اعضاي شوراي امنيت سازمان ملل متحد نياز دارد كه در حال حاضر وجود ندارد و بنابراين، تنها اميد مجاب كردن ايران به كنار گذاشتن فعاليت هاي هسته اي، ديپلماسي بين المللي خواهد بود.
آنان معتقدند كه براي فراهم شدن زمينه موفقيت دراين راه، آمريكا بايد به مذاكرات ايران و اروپا بپيوندد. به منظور تأمين اين هدف، آمريكا نمي تواند تنها به تهديد ايران كفايت كند بلكه بايد در ارائه موارد تشويقي به ايران هم مشاركت كند. در مرحله بعد، روسيه و چين هم بايد از تلاش هاي اروپا حمايت كنند و ايران را براي پذيرفتن اين توافق ها تحت فشار بگذارند. اما در همين حال، همسايگان ايران هم ممكن است الگوي هسته اي ايران را در پيش بگيرند كه مي تواند رقابت تسليحات متعارف منطقه را به رقابتي در سطح هسته اي تبديل كند.
با اين وجود، اظهارات مقامات آمريكايي در مورد ايران، بيشتر حاكي از عدم تمايل آنها به مذاكره است. از سوي ديگر، روسيه و چين قصد ندارند منافع اقتصادي خود را در ازاي نگراني هاي هسته اي به خطر بيندازند. همسايگان ايران نيز در اين خصوص سكوت اختيار كرده اند و تمايل ندارند موضع تندي اتخاذ كنند.
در همين حال، مذاكرات بدون حضور آمريكا، روسيه و چين شكست خواهد خورد. آنگاه اگر آمريكا بخواهد به اقدام يكجانبه نظامي روي آورد با «مقابله متقابل» مواجه خواهد شد.
در پايان اين گزارش آمده است براي آن كه ديپلماسي مفيد واقع شود، برخي كشورهاي جهان بايد اولويت هاي خود را تغيير دهند. اما مواضع واشنگتن، پكن و كشورهاي خاورميانه تاكنون نتوانسته شرايط مناسبي را براي اين روند ايجاد كند.