آفتابنیوز : آفتاب: نمایش تیم ملی برابر قطر نه واقعیت میزان دانش کیروش است بلکه واقعیتی تلخ از ماهیت فوتبال داخلی ایران است که قیمت بازیکنانش میلیاردی شده اما به اندازه هزار تومان هم فوتبال بازی نمیکنند و فقط خون به جگر تماشاگران میکنند.
دوباره تیم ملی امیدهای پرشماری را ناامید کرد و در حالی که همه امیدوار بودند با گرفتن سه امتیاز از قطر راه صعود تیم ملی به جام جهانی هموار شود، مردان کی روش که هر کدامشان در بازار نقل و انتقالات این روزهای فوتبال ایران یک میلیارد و بیشتر از آن قیمت گذاری شده اند، حتی یک گل هم به صد هزار نفر حاضر در ورزشگاه و میلیون ها بیننده هدیه نکردند تا ضعف های فوتبال ایران بیش از گذشته مشخص شود.
حالا همه می خواهند کارلوس کی روش را سیبل انتقادات کنند و مرد پرتغالی را چنان بکوبند که چاره ای جز رفتن به راه مربیان تاثیر گذاری چون ایویچ نداشته باشد. غافل از اینکه مشکل این روزهای تیم ملی به کی روش مربوط نمی شود و ریشه های آن را باید درون این فوتبال بیمار و رو به موت جستجو کرد.
فوتبالی که مدیران ناکارآمد و دلالان سودجو برایش تصمیم گیری و تصمیم سازی می کنند و قیمت های بازیکنانش سربه فلک می ساید و گوش هر شنونده ای را از رقم های عجیب و غریب آزار می دهد اما دریغ از یکی - دو دقیقه فوتبال دلچسب و تماشاگر پسند.
وقتی فوتبال ایران محتاج مردان پابه سن گذاشته است و بازیکنانی مثل رضا عنایتی و علی کریمی - که حالا باید بازنشسته می شدند - در بورس نقل و انتقالات از جوانان 18 – 19 ساله خواهان بیشتری دارند، وقتی در لیگ یازدهم نمی توان حتی به اندازه انگشتان یک دست پدیده نام برد، وقتی یک خارجی می آید آقای گل لیگ ایران می شود و وقتی در فصل نقل و انتقالات بازیکنان درجه سوم هم پیشنهادات 500 میلیون به بالا دارند، چرا باید به داشتن یک تیم ملی قدرتمند امیدوار باشیم؟
همه از کی روش انتظار دارند تیم ملی قدرتمند بسازد. تیمی که بیاید همه حریفانش را با چند گل شکست دهد، اما به این فکر نمی کنیم که کی روش باید با کدام بازیکنان تاثیر گذار یک تیم بزرگ بسازد، با کدام بازیکنان باید به حریفانش چند گل بزند؟ کی روش با کدام بازیکنان باید تماشاگران را راضی کند؟ اگر بازیکنی مثل علی کریمی در تیم ملی نبود و چند حرکت نمایشی انجام نمی داد، کدام بازیکن در تیم ملی حضور دارد که بتواند لبخند رضایت را روی لبان تماشاگران بنشاند.
خودمان را گول نزنیم و واقعیت را بپذیریم که این فوتبال رو به قبله شده است. فوتبالی که باشگاه های لیگ برتری اش میلیاردها تومان بدهی دارند، فوتبالی که مدیران زیر بار قرض رفته اش حاضرند به خاطر این بازیکنان بی کیفیت بالای یک میلیارد تومان بدهند و فوتبالی که دلال ها برایش تصمیم می گیرند و قیمت یک بازیکن را مثل بادکنک آنقدر باد می کنند که خودشان هم باورشان می شود بازیکن بزرگی در اختیار دارند، فوتبالی که مردان پابه سن گذاشته ستاره اش هستند و فوتبالی که مردم را جان به لب می کند تا یک برد بیاورد، چطور می توان مردم تنشه فوتبال را سیراب کند؟
در فوتبالی که سراپایش نقص و کمبود است، در فوتبالی که مربیانش چشم دیدن کی روش را ندارند و مدام از او انتقاد می کنند در حالی که خودشان هیچ کارنامه موفقی ندارند، چطور می خواهیم از سرمربی پرتغالی انتظار داشته باشیم معجزه کند و تیم ملی را به راحتی به جام جهانی ببرد؟
کارلوس کی روش در یکی از نشست های خبری اش در مورد اینکه تیم های مثل ژاپن به راحتی به جام جهانی می روند اما شما از باشگاه ها می خواهید که بازیکنانشان را مدت بیشتری در اختیار تیم ملی قرار دهند گفت: "جام جهانی برای ژاپنی ها از 20 سال قبل شروع شده بود." حق با کی روش است. کشورهایی مثل ژاپن و کره جنوبی از سالها قبل برای رسیدن به جام جهانی 2014 برزیل کار کرده اند اما فوتبال ما برای فردایش هم برنامه ندارد.
با این شرایط از کی روش انتظار داریم بیاید معجزه کند و با این بازیکنان که ادعایشان را تریلی هم نمی کشد اما در زمین به اندازه لیگ آماتور اروپا هم فوتبال بازی نمی کنند دست به کار بزرگ بزند. این بازیکنان که قیمت هرکدامشان نزدیک به یک میلیارد است در دیدار با قطر چه کردند؟ مهاجمی که استقلال و پرسپولیس برای جذبش کورس گذاشته اند و هر روز مبلغ را بالاتر می برند در بازی با قطر چکار کرد؟ فلان بازیکنی که از ساق هایش می ترسد و خیلی دقایق در زمین دیده نمی شود برای تیم ملی چه کرد؟
ما ابزار لازم را در اختیار کی روش نگذاشته ایم و از او انتظار داریم با موتور پیکان به اندازه یک بنز فوتبال ما را به جلو ببرد. واقعیت فوتبال ایران همین بازیکنانی است که در تیم ملی به میدان رفتند. اگر لیگ ایران چهار بازیکن پدیده معرفی می کرد که می توانستند در تیم ملی هم موفق باشند، کی روش مجبور نبود دور دنیا را بزند و دنبال دورگه های ایرانی بگردد تا برای تیم ملی بازیکن پیدا کند.
به گزارش مهر، با این لیگ و فوتبالی که ما داریم همین که تا اینجای کار آمده ایم باید خدا را شاکر باشیم. حالا نشستن و انتقاد کردن از کی روش و همکارانش دردی از این فوتبال بیمار دوا نمی کند. تیمی که آمد و در ورزشگاه آزادی و مقابل یکصد هزار تماشاگر با ایران مساوی کرد، در دوحه که خانه اش است، چهار گل از کره جنوبی دریافت کرد. حالا به حرف کی روش می رسیم که گفت کره و ژاپن برای جام جهانی از 20 سال پیش شروع کرده بودند.
زیباترین جمله ای که یک رسانه می تونست بنویسه و حرف دل چندین ساله من هم بود ، همین جمله بالا بود.