دکتر محمد فنایی اشکوری:
بی اعتمادی جامعه نتیجه دروغ مسئولان است
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: دکتر محمد فنایی اشکوری درمورد زشتی دروغ به خبرنگار مهر گفت: عالم و عامی میداند که دروغگویی از مذمومترین صفات و اخلاق انسانی است و در همه ادیان و بالاخص در دین اسلام از گناهان بزرگ به شمار میرود. آیات و روایات زیادی درمورد زشتی دروغ و وعده عذاب دروغگویان در اسلام آمده است. در این باره اجماع بشری وجود دارد و نیاز به دلیل و برهان ندارد.
وی درمورد دروغ در سیاست هم تصریح کرد: در بین مردم رایج است که سیاستمداران دروغگو هستند و اصلاً سیاست بدون دروغ پیش نمیرود. ولی به لحاظ دینی و فطری دروغگویی قبحش اختصاص به صنف و گروه خاصی ندارد و برای همه زشت و قبیح است. به خصوص مقامات سیاسی چرا که دروغگویی آنها آثار و تبعات بیشتری در جامعه دارد.
عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) ادامه داد: هرچه موقعیت فردی بالاتر باشد کار غیراخلاقی او قبیحتر خواهد بود. اگر هدف از سیاست به قدرت رسیدن و حفظ قدرت باشد سیاستمدار به هر عملی متوسل می‌شود تا به آن برسد یعی هدف وسیله را توجیه میکند. بنابراین دروغ میگوید زیرا اگر راستش را بگوید رأی نمیآورد یا انتخاب نمیشود.
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه اسلامی اظهارداشت: کسی که هدفش خدمت به بشریت باشد برای او قدرت مطلوبیت ذاتی ندارد و هیچ وقت از مسائل نامشروع برای خدمت به جامعه استفاده نخواهد کرد. زیرا منافعی از دروغ گفتن به مردم نمیرسد. انجام وظیفه با دروغگویی در تعارض است. برای انجام وظیفه مجاز به دروغگویی نیستیم.
فنایی درمورد آثار و نتایج دروغ مقامات سیاسی هم یادآورشد: اولین اثر دروغ مقامات این است که بالاخره دروغ آنها آشکار می‌شود و بعد سعی میکند دروغش را بپوشاند یا تقصیر آن را به گردن دیگران بیندازد که این توجیه خود بدتر از خود دروغ است. بی اعتمادی نتیجه دیگر دروغ است. از بین رفتن قبح دروغ اثر دیگر دروغگویی است. نکته مهم دیگر این است که شخصی که به دروغ بر مسند تکیه زده یا باقی مانده است جای کسانی شایستهتر از خود است را گرفته است. درواقع شایستگان را محروم میگذارد.
به گزارش مهر،وی درپایان تصریح کرد: اینها علاوه بر صدمات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی دروغ است. البته نگفتن همه حقایق در جایی که اختلال به وجود میآورد جایز است. برای مثال اگر گفتن چیزی باعث گرانی شود نگفتنش بهتر است. این غیر از دروغگویی است.
آفتاب: دکتر محمد فنایی اشکوری درمورد زشتی دروغ به خبرنگار مهر گفت: عالم و عامی میداند که دروغگویی از مذمومترین صفات و اخلاق انسانی است و در همه ادیان و بالاخص در دین اسلام از گناهان بزرگ به شمار میرود. آیات و روایات زیادی درمورد زشتی دروغ و وعده عذاب دروغگویان در اسلام آمده است. در این باره اجماع بشری وجود دارد و نیاز به دلیل و برهان ندارد. وی درمورد دروغ در سیاست هم تصریح کرد: در بین مردم رایج است که سیاستمداران دروغگو هستند و اصلاً سیاست بدون دروغ پیش نمیرود. ولی به لحاظ دینی و فطری دروغگویی قبحش اختصاص به صنف و گروه خاصی ندارد و برای همه زشت و قبیح است. به خصوص مقامات سیاسی چرا که دروغگویی آنها آثار و تبعات بیشتری در جامعه دارد.
عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) ادامه داد: هرچه موقعیت فردی بالاتر باشد کار غیراخلاقی او قبیحتر خواهد بود. اگر هدف از سیاست به قدرت رسیدن و حفظ قدرت باشد سیاستمدار به هر عملی متوسل می‌شود تا به آن برسد یعی هدف وسیله را توجیه میکند. بنابراین دروغ میگوید زیرا اگر راستش را بگوید رأی نمیآورد یا انتخاب نمیشود.
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه اسلامی اظهارداشت: کسی که هدفش خدمت به بشریت باشد برای او قدرت مطلوبیت ذاتی ندارد و هیچ وقت از مسائل نامشروع برای خدمت به جامعه استفاده نخواهد کرد. زیرا منافعی از دروغ گفتن به مردم نمیرسد. انجام وظیفه با دروغگویی در تعارض است. برای انجام وظیفه مجاز به دروغگویی نیستیم.
فنایی درمورد آثار و نتایج دروغ مقامات سیاسی هم یادآورشد: اولین اثر دروغ مقامات این است که بالاخره دروغ آنها آشکار می‌شود و بعد سعی میکند دروغش را بپوشاند یا تقصیر آن را به گردن دیگران بیندازد که این توجیه خود بدتر از خود دروغ است. بی اعتمادی نتیجه دیگر دروغ است. از بین رفتن قبح دروغ اثر دیگر دروغگویی است. نکته مهم دیگر این است که شخصی که به دروغ بر مسند تکیه زده یا باقی مانده است جای کسانی شایستهتر از خود است را گرفته است. درواقع شایستگان را محروم میگذارد.
به گزارش مهر،وی درپایان تصریح کرد: اینها علاوه بر صدمات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی دروغ است. البته نگفتن همه حقایق در جایی که اختلال به وجود میآورد جایز است. برای مثال اگر گفتن چیزی باعث گرانی شود نگفتنش بهتر است. این غیر از دروغگویی است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
در جامعه ما ، طی تاریخ نشان داده شده است ، که دور و بر یک مقام بالا و مسئول را ، خیلی زود افر اد متظاهر و چاپلوس و دو رو می گیرند و از مقامش سوء استفاده می کنند . از قدیم هم گفته اند ، که مگسانند ، دور شیرینی . و البته افراد
عاقل ، خودشیرینی نمی کنند و پیشنهادات سازنده و بدون ریا می دهند .
پس در درجه اول ، باید چاپلوسی کردن و کرنش بی جا برای تمامی مردم ، در برابر ، مسئولین ، عیب بزرگ و گناه ، شمرده شود ، تا خدای ناکرده ، خیانتکاران ، به اهداف پلیدشان نرسیده و سوءاستفاده نکنند .
هستند و اگر به مسئولیت هایشان عمل نکردند ، باز هم اشکال از مردم آن جامعه است ، که به جای کارخواستن و مسئولیت از
مسئولین ، تزویر و چاپلوسی پیشه می کنند و به مسئول ،
مسئولیتش را یادآوری و گوشزد نمی کنند .
و همینطور ، گرفتار بودن در قید و بند ، باند بازیها ، بدون توجه به عملکرد با صداقت بعضی از مسئولین ، از عوامل تخریب کننده یک جامعه است
واي به حال مسئوليني كه مردمش اين طوري فكر ميكنند