آفتاب: نسیم نوشت: معاون اول رئیسجمهور در اختتامیه اولین همایش فرصتهای سرمایه گذاری در طرحهای شهرداریهای کشور، پس از طرح این مطلب که برخی از اعضای شوراهای شهر، شهرداران را به کارهای خلاف وادارمی کنند و اگر شهرداران انجام ندهند او را برکنار می کنند و باید استانداران به یاری شهرداران بشتابند و اجازه ندهند اینگونه خواسته ها به شهرداران تحمیل شود، با اعتراض شدید شماری از اعضای شوراهای شهر حاضر در جلسه مواجه شد.
این اعضاء با اعتراض شدید به این سخنان بلافاصله از جا برخاسته و رحیمی را مخاطب قرار داده و گفتتند شما باید دوروی سکه را ببینید و یکطرفه به قاضی می نشینید و حرفهایتان بی عدالتی است برخی نیز خطاب به وزیر کشور با صدای بلند گفتند آقای نجار خوب سمیناری برای ما درست کردی دستتت درد نکند.
رحیمی که جا خورده بود گفت اگر برداشت بدی از سخنانم کردید عذرخواهی می کنم روی سخن من با شوراهایی بود که عملکرد مناسبی نداشتند.
معترضین بروند تحقیق کنند.
سالیان خیلی دور که من شاگرد دبیرستان بودم و اتفاقا از بچه های شلوغ و دردسر ساز هم بودم روزی یکی از دبیران را آزرده خاطر کردم تا جایی که ایشان قهر کرده و به دفتر دبیرستان پناه برد.
بعد از چنددقیقه رفتم تا ازاو دلجوی کرده تا سر کلاس برگردد
وقتی به دفتر مراجعه کرده و با ایشان صحبت و غذرخواهی کردم بنده خدا پیش مدیرمان زد زیر گریه.
گفتم آقا من که غذرخواهی کردم و به اشتباه خودم اقرار نمودم پس خواهش میکنم بیایید و درس را ادامه بدهید.
نکته جالب اینجا بود که اشکهایش را پاک کرد گفت من از آزار دادن تو ناراحت نشدم از این ناراحتم که در کلاس 30 نفره چرا تو باید دنبال من بیایی مگر من به درگاه خدا چه خبط یا گناه نابخشودنی را انجام داده ام.
بله حضرات. اعضای شواری شهر هم نه از انتقاد بلکه از این منتقد سراپا انتقاد و . . . ناراحت هستند که چرا ایشان مگر کس دیگری نبود.
والسلام
کارمند باسواد و بامعلومات (حقیقت این چنین نوشته می شود نه آنچنان که شما نوشته اید) لااقل اینجا را با مردم روراست باشیم
اگر اینطور باشد (منحم) (معاون وزیرم)