مرکل، بانوی آلمان شد
شامگاه روز يکشنبه گزارش شد که گفتگوی رهبران دو حزب اصلی آلمان به منظور تشکيل دولت جديد اين کشور ادامه دارد و انتظار می رود روز دوشنبه، 10 اکتبر، نتايج نهايی اين مذاکرات اعلام شود. انتخابات پارلمانی آلمان روز 18 ماه سپتامبر در اين کشور برگزار شد و در حاليکه هيچيک از احزاب قادر به کسب تعداد لازم کرسی های پارلمانی به منظور تشکيل دولت جديد - حتی با ائتلاف با ساير احزاب کوچکتر - نبود، مذاکرات برای ايجاد "ائتلاف بزرگ" بين دو حزب سوسيال دموکرات و اتحاد دموکرات مسيحی ادامه داشته است.
موضوع اصلی در اين مذاکرات تصدی مقام صدراعظمی در دولت آينده بوده است که هم گرهارد شرودر و هم آنگلا مرکل به آن چشم دوخته بودند.
اکنون گفته می شود که آ شرودر هيچ سمتی را در دولت جديد نخواهد پذيرفت.
مرکل، که حزب وی با کسب 225 کرسی، تنها سه کرسی بيش از حزب سوسيال دموکرات به دست آورده، گفته بود که اين تفاوت آرا به منزله اعتماد بيشتر مردم به او و حق رياست بر دولت ائتلافی است.
در مقابل، گرهارد شرودر، که با سازمان دادن رای عدم اعتماد به دولت خود در ماه ژوئيه زمينه انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات زودهنگام را فراهم آورد، تلاش داشته است تا با کسب قدرت بيشتری در دولت جديد، دست کم بخشی از برنامه های اقتصادی خود را به اجرا بگذارد.
رهبران سياسی و بازرگانی آلمان با حمايت از ائتلاف دو حزب اصلی گفته اند که به نتيجه نرسيدن مذاکرات به معنی فقدان اداره موثر کشور است و لازم است هر چه زودتر دولت جديد تشکيل شود.
توافق اعلام شده نخستين مرحله از مذاکراتی پيچيده برای چانه زنی در مورد ترکيب دولت آينده و برنامه کاری آن خواهد بود.
گرچه ظاهرا برنامه اقتصادی شرودر شامل اصلاحاتی است که در مقايسه با مواضع چپگرای حزب سوسيال دموکرات "راستگرايانه" محسوب می شود، اما وی همچنان از افزايش خدمات اجتماعی از طريق ماليات بيشتر و همسويی با اتحاديه های کارگری حمايت می کند و انطباق اين نظرات با ديدگاه های دست راستی مرکل در زمينه کاهش ماليات ها دشوار خواهد بود.
در زمينه سياست خارجی، مهمترين تفاوت بين دو حزب نگرش آنها نسبت به روابط سنتی با ايالات متحده است و در حاليکه دولت هلموت کهل در جريان حمله نظامی آمريکا به عراق، مستقيما در برابر آمريکاييان ايستاد، دموکرات مسيحی ها خواهان روابط نزديکتری با ايالات متحده بوده اند.
در سياست داخلی، برنامه دموکرات مسيحی ها شامل سختگرانه تری نسبت به مهاجرت و پناهجويی بوده است.
مرکل،نخستین صدر اعظم زن آلمان
با انتصاب به رياست دولت، آنگلا مرکل نخستين زنی خواهد بود که مقام صدراعظمی را در تاريخ آلمان برعهده می گيرد و اولين عضو حزب راستگرای دموکرات مسيحی در هفت سال گذشته است که مقام صدراعظمی را در دست می گيرد.
پس از شکست اين حزب در انتخابات سال 1998 و آغاز صدارت گرهارد شرودر بر دولت ائتلافی متشکل از احزاب سوسيال دموکرات و سبزها، حزب دموکرات مسيحی از قدرت کنار بوده است.
 |
آنگلا دورتيا کنسر (مرکل) در سال 1954 در هامبورگ، آلمان غربی، متولد شد و به زودی پس از تولد وی، پدرش، که کشيش بود، به آلمان شرقی سابق، که تحت نظام کمونيستی اداره می شد، مهاجرت کرد و سرپرستی يک کليسا را برعهده گرفت.
آنگلا در دوره نوجوانی عضو سازمان جوانان کمونيست آلمان شرقی شد و بعدها به دانشگاه لايپزيگ راه يافت و در رشته فيِزيک تحصيل کرد.
به گفته زندگينامه نويسان خانم مرکل، وی در فعاليت های سياسی عليه رژيم شرکت نداشت و به گفته خود او، در صورتی که وحدت دو آلمان تحقق نمی يافت زندگينامه وی با "زندگينامه يک شهروند متوسط و عادی آلمان شرقی" تفاوتی نمی داشت.
در سال 1989، مرکل عضو گروه "بيداری دموکراتيک" شد که، با اتکا به کليسا، برای گسترش آزادی در آلمان شرقی فعاليت داشت.
با اصلاحات سياسی در آلمان شرقی در سال1990، و پس از انحلال گروه بيداری دموکراتيک، آنگلا مرکل به اتحاد دموکرات مسيحی پيوست و به سرعت در اين حزب ترقی کرد.
در مارس 1990 و در اولين انتخابات آزاد در آلمان شرقی، وی به عنوان عضو پارلمان آلمان شرقی انتخاب شد و رهبران دولت ائتلافی محلی به رهبری اتحاد دموکرات مسيحی، وظيفه معاون سخنگوی دولت را برعهده وی قرار دادند.
به اين ترتيب، در جريان مذاکرات منجر به وحدت دو آلمان در همان سال، مرکل در صحنه سياسی حضوری فعالانه داشت.
پس از تحقق وحدت دو آلمان، آنگلا مرکل در اکتبر سال 1990 به نمايندگی پارلمان فدرال - بوندستاگ - انتخاب شد و در سال بعد، هلموت کهل، صدراعظم، وی را به سمت وزير امور زنان و جوانان در دولت فدرال منصوب کرد.
بين سال های 1994 تا 1998 و برکناری دولت دموکرات مسيحی به رياست هلموت کهل، خانم مرکل وزير محيط زيست، حفظ طبيعت و ايمنی هسته ای بود.
وی از سال 1991 تا 1998 معاون حزب حاکم اتحاد دموکرات مسيحی را نير برعهده داشت.
در سال 2000، در حاليکه سقوط دولت کهل در نتيجه رسوايی ناشی از اتهام تامين هزينه های انتخاباتی از راه های غيرقانونی و محبوبيت ائتلاف حاکم سوسيال دموکرات و سبزها باعث سرخوردگی و احساس ياس در ميان دموکرات مسيحی ها شده بود، مرکل به عنوان رهبر جديد اتحاد دموکرات مسيحی (متشکل از حزب دموکرات مسيحی و اتحاد سوسيال مسيحی آلمان) و در نتيجه، رهبر بزرگترين حزب مخالف در پارلمان انتخاب شد و در همين سمت، هدايت اين حزب در انتخابات سال جاری را برعهده داشت.
