سال انتخابات در خاورميانه
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب-آسوشيتدپرس:
از بغداد تا قاهره از رياض تا نوار غزه براي همگان سرود سال 2005 يكي است: انتخابات در سال جاري ميلادي، عراقي‌ها، فلسطيني‌ها، مصري‌هاي وحتي ساكنان عربستان سعودي به پاي ميز رأي خواهند رفت. اتفاقي كه احساس خوشايندي به شهروندان اين كشورها مي‌بخشد. احساس قدرت يافتن در كشورهايي كه حتي با وجود پارلمان بازهم در اختيار كامل رژيم‌هاي سلطنتي و استبدادی هستند. البته برخي كارشناسان براين باورند كه اين انتخابات نيز نشانه تغييرات چشمگيري در اين كشورها نخواهند بود.
ماي يا ماني – كارشناس اهل عربستان سعودي – در مصاحبه با مؤسسه سلطنتي امور خارجه لندن در اين خصوص مي‌گويد: انتخابات كلمه سحرآميزي است. شما نزديكي اين معجزه را با تمام وجود احساس مي‌كنيد اما بدون انجام اقداماتي قاطع براي رسيدن به اين آرزو هيچ معجزه‌اي اتفاق نخواهد افتاد. من گمان نمي‌كنم كه نتيجه اين انتخابات تأثير چنداني بر روند حاكم بر اين كشورها بگذارد. مگر آن كه انگيزه‌اي قوي و صريح براي اصلاحات، تقسيم قدرت، پايان فساد و كم‌كردن ميزان نفوذ طراز اولان مملكت وجود داشته باشد.
فهيمي هويدي – متفكر ليبرال مصري – مي‌گويد: انتخابات نهم ژانويه تنها انتخاباتي است كه در آن سياستمداران متفاوت حضور داشته و در نتيجه انتخاب هركدام مي‌تواند نويد دهنده يك زنجيره از تغييرات اساسي در اين منطقه باشد. به عقيده من در كشورهايي نظير مصر و عربستان سعودي اين انتخابات بسيار فرمايشي است از همين اكنون نتيجه انتخابات مشخص است و قطعاً هيچ تغيير بنيادي نيز رخ نخواهد داد. برگزاري اين انتخابات تنها پاسخي به فشارهاي ايالت متحده بوده و هيچ ارتباطي به خواست عمومي ندارد. در اين انتخابات ما شاهد هيچگونه مبارزه سياسي خاصي نخواهيم بود.
پس از براندازي حكومت صدام حسين در سال 2003، ايالات متحده با دفاع از اين حمله اعلام كرد كه حكومت آتي عراق الگوي دموكراسي در جهان عرب خواهد بود و كشورهاي همسايه را تحت‌فشار قرار خواهد داد تا به نيازهاي افكارعمومي توجه كنند. اصلاحات در مناطقي نظير عراق، كشورهاي مسلمان و عرب را از ليست حوزه‌هايي امن براي افراطيون خارج خواهد كرد.
سؤالات متفاوتي در اين خصوص وجود دارد كه آيا اين انتخابات چه در كشورهاي تحت اشغال و چه در شرايطي كه تحت فشار خارجيان انجام مي‌گيرد مي‌تواند نويد دهنده تغييرات اساسي در اين كشورها باشد يا خير؟
عراقي‌ها طبق برنامه قبلي در سي‌ام ژانويه سال جاري به پاي ميز رأي خواهند رفت تا پس از نيم‌قرن برقراري ديكتاتوري در اين كشور، شخصاً درخصوص سرنوشت خود تصميم بگيرند. برروي يك پوستر عراقي آويزان در يكي از خيابان‌هاي اصلي عراق نوشته شده است: «رأي شما طلا است. حتي بسيار با ارزش‌تر از طلا. رأي شما آينده ما را رقم خواهد زد.»
يك برنامه تبليغاتي در تلويزيون ملي عراق افرادي را نشان مي‌دهد كه مي‌گويند: «ما آماده‌ايم تا رأي دهيم.»
فلسطيني‌ها نيز براي تعيين جانشين ياسر عرفات مرحوم كه بيش از چهل سال قدرت را دراختيار داشت به پاي ميز رأي خواهند رفت.
در پايتخت عربستان سعودي – رياض – بيلبوردهاي غول‌پيكري به چشم مي‌خورند كه مردم را به شركت در اولين دور انتخابات در نظام سلطنتي تشويق مي‌كنند.
برروي اين بيلبوردها با خطوط درشت نوشته شده است: «در اين تصميم‌گيري ملي شركت كنيد. صدايتان تا هنگامي كه درانتخابات شركت نكنيد شنيده نخواهد شد.
حتي در حال حاضر نيز شوراهاي متعددي در اين كشور وجود ندارند و زنان حق رأي يا حضور در شركت‌هاي دولتي را ندارند. با تمامي اين تفاسير، عربستان سعودي همچنان در نظام سلطنتي خود باقي خواهد ماند و اين انتخابات تنها اولين گام براي تهيه مقدمات برقراري دموكراسي در اين كشور است.
ماي يا ماني درخصوص انتخابات عربستان سعودي مي‌گويد: ثبت‌نام بسيار كند انجام مي‌گيرد. شهروندان عرب اميد چنداني به نتيجه اين انتخابات ندارند. كمتر از چهل درصد واجدين شرايط تاكنون جهت شركت در اولين انتخابات پس از چندين دهه ثبت‌نام كرده‌اند.
در مصر كه پرجمعيت‌ترين كشور عرب است، رئيس جمهور حسني مبارك براي حضور در پنجمين دور شش ساله رياست جمهوري خود را آماده مي‌كند. علاوه بر اين انتخابات پارلمان نيز در اواخر سال 2005 برگزار خواهد شد.
در انتخابات رياست جمهوري، مصري‌ها به يك كانديداي پيشنهادي از سوي پارلمان جواب مثبت يا منفي خواهند داد و اين در حالي است كه حسني مبارك تسلط فراواني بر پارلمان مصر دارد. نامزد شدن حسني مبارك با آن كه هنوز رسماً اعلام نشده اما قطعي است.
در ايران و يمن نيز شاهد انتخابات رياست جمهوري در سال جاري خواهيم بود.
انتخابات در كشورهاي عربي همواره با خشونت و سروصدا همراه بوده است. در پايان تمامي اين انتخابات گزارش‌هايي حاكي از حمايت فراوان مردم از مسؤولان فعلي در معرض افكارعمومي قرار مي‌گيرد. حسني مبارك در چهارمين دور شش ساله انتخابات رياست جمهوري در سال 1999 با نود و چهار درصد آراء به رياست جمهوري مصر رسيد. رئيس جمهور سوريه بشاراسد در سال 2000 با نودوهفت درصد آراء در انتخابات پيروز شد و اين در حالي است كه صدام حسين در آخرين دور انتخابات زمان حكومت خود با صددرصد آراء بر كرسي رياست جمهوري تكيه كرد.
نويسنده عرب صالح حافظ اخيراً در روزنامه الاحرام اينگونه نوشت: زماني كه به نتايج انتخابات در كشورهاي عربي نگاه مي‌كنيد، ممكن است تصور كنيد كه در اين كشورها همواره بهار دموكراسي برقرار است، بهاري كه اصلاحات و تغييرات اساسي شكوفه‌هاي آن هستند. اما حقيقت چيز ديگري است: دموكراسي را هرگز نمي‌توان در پيچ و خم‌هاي انتخابات كشورهاي عرب يافت.
آفتاب-آسوشيتدپرس:
از بغداد تا قاهره از رياض تا نوار غزه براي همگان سرود سال 2005 يكي است: انتخابات در سال جاري ميلادي، عراقي‌ها، فلسطيني‌ها، مصري‌هاي وحتي ساكنان عربستان سعودي به پاي ميز رأي خواهند رفت. اتفاقي كه احساس خوشايندي به شهروندان اين كشورها مي‌بخشد. احساس قدرت يافتن در كشورهايي كه حتي با وجود پارلمان بازهم در اختيار كامل رژيم‌هاي سلطنتي و استبدادی هستند. البته برخي كارشناسان براين باورند كه اين انتخابات نيز نشانه تغييرات چشمگيري در اين كشورها نخواهند بود.
ماي يا ماني – كارشناس اهل عربستان سعودي – در مصاحبه با مؤسسه سلطنتي امور خارجه لندن در اين خصوص مي‌گويد: انتخابات كلمه سحرآميزي است. شما نزديكي اين معجزه را با تمام وجود احساس مي‌كنيد اما بدون انجام اقداماتي قاطع براي رسيدن به اين آرزو هيچ معجزه‌اي اتفاق نخواهد افتاد. من گمان نمي‌كنم كه نتيجه اين انتخابات تأثير چنداني بر روند حاكم بر اين كشورها بگذارد. مگر آن كه انگيزه‌اي قوي و صريح براي اصلاحات، تقسيم قدرت، پايان فساد و كم‌كردن ميزان نفوذ طراز اولان مملكت وجود داشته باشد.
فهيمي هويدي – متفكر ليبرال مصري – مي‌گويد: انتخابات نهم ژانويه تنها انتخاباتي است كه در آن سياستمداران متفاوت حضور داشته و در نتيجه انتخاب هركدام مي‌تواند نويد دهنده يك زنجيره از تغييرات اساسي در اين منطقه باشد. به عقيده من در كشورهايي نظير مصر و عربستان سعودي اين انتخابات بسيار فرمايشي است از همين اكنون نتيجه انتخابات مشخص است و قطعاً هيچ تغيير بنيادي نيز رخ نخواهد داد. برگزاري اين انتخابات تنها پاسخي به فشارهاي ايالت متحده بوده و هيچ ارتباطي به خواست عمومي ندارد. در اين انتخابات ما شاهد هيچگونه مبارزه سياسي خاصي نخواهيم بود.
پس از براندازي حكومت صدام حسين در سال 2003، ايالات متحده با دفاع از اين حمله اعلام كرد كه حكومت آتي عراق الگوي دموكراسي در جهان عرب خواهد بود و كشورهاي همسايه را تحت‌فشار قرار خواهد داد تا به نيازهاي افكارعمومي توجه كنند. اصلاحات در مناطقي نظير عراق، كشورهاي مسلمان و عرب را از ليست حوزه‌هايي امن براي افراطيون خارج خواهد كرد.
سؤالات متفاوتي در اين خصوص وجود دارد كه آيا اين انتخابات چه در كشورهاي تحت اشغال و چه در شرايطي كه تحت فشار خارجيان انجام مي‌گيرد مي‌تواند نويد دهنده تغييرات اساسي در اين كشورها باشد يا خير؟
عراقي‌ها طبق برنامه قبلي در سي‌ام ژانويه سال جاري به پاي ميز رأي خواهند رفت تا پس از نيم‌قرن برقراري ديكتاتوري در اين كشور، شخصاً درخصوص سرنوشت خود تصميم بگيرند. برروي يك پوستر عراقي آويزان در يكي از خيابان‌هاي اصلي عراق نوشته شده است: «رأي شما طلا است. حتي بسيار با ارزش‌تر از طلا. رأي شما آينده ما را رقم خواهد زد.»
يك برنامه تبليغاتي در تلويزيون ملي عراق افرادي را نشان مي‌دهد كه مي‌گويند: «ما آماده‌ايم تا رأي دهيم.»
فلسطيني‌ها نيز براي تعيين جانشين ياسر عرفات مرحوم كه بيش از چهل سال قدرت را دراختيار داشت به پاي ميز رأي خواهند رفت.
در پايتخت عربستان سعودي – رياض – بيلبوردهاي غول‌پيكري به چشم مي‌خورند كه مردم را به شركت در اولين دور انتخابات در نظام سلطنتي تشويق مي‌كنند.
برروي اين بيلبوردها با خطوط درشت نوشته شده است: «در اين تصميم‌گيري ملي شركت كنيد. صدايتان تا هنگامي كه درانتخابات شركت نكنيد شنيده نخواهد شد.
حتي در حال حاضر نيز شوراهاي متعددي در اين كشور وجود ندارند و زنان حق رأي يا حضور در شركت‌هاي دولتي را ندارند. با تمامي اين تفاسير، عربستان سعودي همچنان در نظام سلطنتي خود باقي خواهد ماند و اين انتخابات تنها اولين گام براي تهيه مقدمات برقراري دموكراسي در اين كشور است.
ماي يا ماني درخصوص انتخابات عربستان سعودي مي‌گويد: ثبت‌نام بسيار كند انجام مي‌گيرد. شهروندان عرب اميد چنداني به نتيجه اين انتخابات ندارند. كمتر از چهل درصد واجدين شرايط تاكنون جهت شركت در اولين انتخابات پس از چندين دهه ثبت‌نام كرده‌اند.
در مصر كه پرجمعيت‌ترين كشور عرب است، رئيس جمهور حسني مبارك براي حضور در پنجمين دور شش ساله رياست جمهوري خود را آماده مي‌كند. علاوه بر اين انتخابات پارلمان نيز در اواخر سال 2005 برگزار خواهد شد.
در انتخابات رياست جمهوري، مصري‌ها به يك كانديداي پيشنهادي از سوي پارلمان جواب مثبت يا منفي خواهند داد و اين در حالي است كه حسني مبارك تسلط فراواني بر پارلمان مصر دارد. نامزد شدن حسني مبارك با آن كه هنوز رسماً اعلام نشده اما قطعي است.
در ايران و يمن نيز شاهد انتخابات رياست جمهوري در سال جاري خواهيم بود.
انتخابات در كشورهاي عربي همواره با خشونت و سروصدا همراه بوده است. در پايان تمامي اين انتخابات گزارش‌هايي حاكي از حمايت فراوان مردم از مسؤولان فعلي در معرض افكارعمومي قرار مي‌گيرد. حسني مبارك در چهارمين دور شش ساله انتخابات رياست جمهوري در سال 1999 با نود و چهار درصد آراء به رياست جمهوري مصر رسيد. رئيس جمهور سوريه بشاراسد در سال 2000 با نودوهفت درصد آراء در انتخابات پيروز شد و اين در حالي است كه صدام حسين در آخرين دور انتخابات زمان حكومت خود با صددرصد آراء بر كرسي رياست جمهوري تكيه كرد.
نويسنده عرب صالح حافظ اخيراً در روزنامه الاحرام اينگونه نوشت: زماني كه به نتايج انتخابات در كشورهاي عربي نگاه مي‌كنيد، ممكن است تصور كنيد كه در اين كشورها همواره بهار دموكراسي برقرار است، بهاري كه اصلاحات و تغييرات اساسي شكوفه‌هاي آن هستند. اما حقيقت چيز ديگري است: دموكراسي را هرگز نمي‌توان در پيچ و خم‌هاي انتخابات كشورهاي عرب يافت. گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید