ديدگاه هاي اروپا و آمريكا در مورد ايران «واگرا» شده است
آفتاب‌‌نیوز : 
مقامات آمريكايي نيز از «واگرايي» ديدگاه هاي آمريكا و اروپا در مورد ايران خبر داده اند به طوري كه بوش احتمالاً از بسياري از تعهداتي كه از سوي اروپا در پيش گرفته شده اند صرف نظر خواهد كرد. تحريم هاي اقتصادي و حملات نظامي پيشگيرانه عليه ايران از ديدگاه سه كشور اروپايي قابل قبول نيست و در مقابل، سياست هاي «ترغيبي»، تنها ابزار ديپلماتيك باقي مانده براي اروپاييان است. همان طور كه رابرت كيگان مورخ سياست خارجي اشاره كرده است وقتي سياست هاي نسبتاً ملايم به تنها ابزار سياست خارجي تبديل مي شوند، «شركت» اروپا در اين مذاكرات نيز به يك گزينه اخلاقي و استراتژيكي تبديل مي شود.
آنچه كه سه بزرگ اروپايي از واشنگتن خواسته اند چيزي مشابه شرايط ليبي است: آنها انتظار دارند دولت بوش در مقابل تأمين شرايط هسته اي لازم از سوي ايران، از متهم كردن ايران به حمايت از تروريسم و تسليحات هسته اي صرف نظر كند. آمريكا بايد متعهد شود كه سياست مداخله در امور داخلي ايران را كنار خواهد گذاشت. به اين ترتيب، دولت بوش بايد از هر اقدامي كه مشابه استراتژي رونالد ريگان در مورد شوروي سابق باشد، اجتناب كند.
اگر سه بزرگ اروپايي بتوانند دولت بوش را به حضور در مذاكرات ايران وادارند، مهمترين هدف سياست خارجي فرانسه و آلمان تأمين خواهد شد زيرا در آن صورت، توان دولت بوش در زمان پس از حوادث 11 سپتامبر به عرصه آزمايش كشيده مي شود.
اما سه بزرگ اروپايي، دقيقاً برخلاف آنچه كه در ذهن داشتند، عمل كرده اند. در اين شرايط، دولت بوش موقعيت بهتري براي اتخاذ موضع سخت و يكجانبه در مورد ايران به دست آورده است. درواقع اگر مسأله ايران تنها در آژانس بين المللي انرژي اتمي و با توجه به فعاليت هاي پيشين ايران مطرح مي شد، احتمال قدرت گرفتن آمريكا و اعمال فشار اين كشور بر ايران كمتر بود.
آمريكا كه به شدت گرفتار باتلاق عراق است، براي اتخاذ رويكرد ديپلماتيك اما يكجانبه در قبال ايران هم مشكل دارد.
درواقع، بسياري از مقامات دولت بوش مي خواستند به نحوي مسأله ايران را به اروپاييان واگذارند و سپس در موقعيت مناسب، وارد مذاكرات شوند.
اما تلاش اروپا براي رسيدن به توافق و عدم تمايل سه كشور اروپايي به استفاده از سياست هاي تهديد، دولت بوش را نااميد كرده است. از ديد آمريكا، مذاكرات به نتيجه دلخواه نرسيده و براي حل مسأله ايران كفايت نمي كند.
اما عجيب است كه دولت بوش حتي به راه ليبي هم نرفته است و فرانسه و آلمان هم قصد ندارند توصيه هاي آمريكا را جدي بگيرند.
مقامات آمريكايي نيز از «واگرايي» ديدگاه هاي آمريكا و اروپا در مورد ايران خبر داده اند به طوري كه بوش احتمالاً از بسياري از تعهداتي كه از سوي اروپا در پيش گرفته شده اند صرف نظر خواهد كرد. تحريم هاي اقتصادي و حملات نظامي پيشگيرانه عليه ايران از ديدگاه سه كشور اروپايي قابل قبول نيست و در مقابل، سياست هاي «ترغيبي»، تنها ابزار ديپلماتيك باقي مانده براي اروپاييان است. همان طور كه رابرت كيگان مورخ سياست خارجي اشاره كرده است وقتي سياست هاي نسبتاً ملايم به تنها ابزار سياست خارجي تبديل مي شوند، «شركت» اروپا در اين مذاكرات نيز به يك گزينه اخلاقي و استراتژيكي تبديل مي شود. آنچه كه سه بزرگ اروپايي از واشنگتن خواسته اند چيزي مشابه شرايط ليبي است: آنها انتظار دارند دولت بوش در مقابل تأمين شرايط هسته اي لازم از سوي ايران، از متهم كردن ايران به حمايت از تروريسم و تسليحات هسته اي صرف نظر كند. آمريكا بايد متعهد شود كه سياست مداخله در امور داخلي ايران را كنار خواهد گذاشت. به اين ترتيب، دولت بوش بايد از هر اقدامي كه مشابه استراتژي رونالد ريگان در مورد شوروي سابق باشد، اجتناب كند.
اگر سه بزرگ اروپايي بتوانند دولت بوش را به حضور در مذاكرات ايران وادارند، مهمترين هدف سياست خارجي فرانسه و آلمان تأمين خواهد شد زيرا در آن صورت، توان دولت بوش در زمان پس از حوادث 11 سپتامبر به عرصه آزمايش كشيده مي شود.
اما سه بزرگ اروپايي، دقيقاً برخلاف آنچه كه در ذهن داشتند، عمل كرده اند. در اين شرايط، دولت بوش موقعيت بهتري براي اتخاذ موضع سخت و يكجانبه در مورد ايران به دست آورده است. درواقع اگر مسأله ايران تنها در آژانس بين المللي انرژي اتمي و با توجه به فعاليت هاي پيشين ايران مطرح مي شد، احتمال قدرت گرفتن آمريكا و اعمال فشار اين كشور بر ايران كمتر بود.
آمريكا كه به شدت گرفتار باتلاق عراق است، براي اتخاذ رويكرد ديپلماتيك اما يكجانبه در قبال ايران هم مشكل دارد.
درواقع، بسياري از مقامات دولت بوش مي خواستند به نحوي مسأله ايران را به اروپاييان واگذارند و سپس در موقعيت مناسب، وارد مذاكرات شوند.
اما تلاش اروپا براي رسيدن به توافق و عدم تمايل سه كشور اروپايي به استفاده از سياست هاي تهديد، دولت بوش را نااميد كرده است. از ديد آمريكا، مذاكرات به نتيجه دلخواه نرسيده و براي حل مسأله ايران كفايت نمي كند.
اما عجيب است كه دولت بوش حتي به راه ليبي هم نرفته است و فرانسه و آلمان هم قصد ندارند توصيه هاي آمريكا را جدي بگيرند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید