آفتابنیوز : آفتاب: «محمدعلی رامین» اخیراً اشتغالاتی در عرصه هنر را با موسسه فرهنگی و هنری «امامت عدل» آغاز کرده که محصول آن تولید بیش از ده نمونه متنوع «انیمیشن» است که البته هنوز عرضه نشده است.
*** مردم با توجه به صداقت و امانتداری دولت، حماسه بزرگی در انتخابات خواهند آفرید
به گزارش ایرنا، رامین گفت: حماسه سیاسی یعنی این که ما آخرین اقدام بزرگ دولت احمدی نژاد را در عرصه ملی به یک اوج ماندگار در تاریخ معاصر تبدیل کنیم و دولتی که با حماسه آفرینی از سوم تیر 84 کار خود را آغاز کرده، با انتخابات سال 92 پرونده حماسه های غرور آفرین ملی را تکمیل کند و زمینه انتخاب یک دولت برتر از خود را فراهم آورد.
مردمی که 8 سال تلاش بی فقه این دولت را مشاهده کرده اند، قطعا با اطمینان به صداقت و امانتداری این دولت، به رغم جنگ روانی دشمنان و بعضی کینه توزی های کودکانه داخلی، با حضور دوراندیشانه خود، حماسه بزرگی را خواهند آفرید.
*** خطاهای دولت احمدی نژاد قابل مقایسه با خیانت های دولت های پیشین نیست
سوال: در حالی که رهبر معظم انقلاب در بیانات نوروزی خویش تاکید کردند، دولت و رییس جمهوری بعدی باید دارای نقاط قوت همین دولت بوده و نقاط ضعف را از خود دور کند، چرا باز جریانی در کشور تمام پیشرفت ها و نقاط مثبت دولت کنونی را منکر شده و با نگاهی «ارتجاعی» خواستار بازگشت به روش های ناعادلانه قبل از حماسه سوم تیر84 است؟
پاسخ: اگر از عملکرد همیشگی دشمنان که از نخستین انتخابات تاکنون همواره تلاش کرده اند تا هر انتخابات ملی ما را به فرصتی برای بازگرداندن ملت ما به ماقبل انقلاب اسلامی تبدیل کنند بگذریم، در عرصه انتخابات کنونی سه دیدگاه وجود دارد:
دیدگاه نخست آن است که دولت احمدی نژاد هیچ توفیقی نداشته؛ ایران اسلامی را به قدرت هسته ای تبدیل نکرده؛ فناوری های فوق مدرن را به سرعت شکوفا نساخته؛ روابط منفعلانه قبل از 84 را به حرکت حماسی در عرصه بین المللی تبدیل نکرده؛ عدالت را به سراسر ایران اسلامی در ابعاد زیربنایی و تامین نیازهای عمومی گسترش نداده؛ بیش از 120 سفر استانی با مجموعه هیات دولت به دورترین نقاط کشور انجام نداده؛ اقتدار و نفوذ سیاسی نظام را در عرصه جهان و بخصوص در منطقه گسترش نداده؛ مستکبران را در خانه خودشان منفعل نساخته؛ تهاجمات ضد دینی در سیاست های دولت قبل را جبران نکرده؛ آرامش و امنیت ملی را در بسیاری از ابعاد تامین نکرده و خلاصه هر آنچه در این هشت سال پیشرفت و حرکت رو به جلو اتفاق افتاده، همگی اشتباه، دروغ، تقلب و انحراف بوده است و بنابر همین ذهنیت بیمار، باید دولت بعد به دوران «خاندان سالاری» و سلطه بلامنازع احزاب و تکنوکرات های دین گریز حزب کارگزاران و دین ستیزان حزب مشارکت برگردد و تمام تحقیر شدن های استکبار و صهیونیزم را در این هشت سال گذشته، باید جبران کند و اگر لازم باشد از آنها عذرخواهی کند.
این دیدگاه به طور طبیعی می خواهد به زعم خود، همه این «انحرافات 8ساله» را اصلاح کند و دوران ذلت پذیری خود در برابر مستکبرین را احیا کند. عموماً جامعه ما چنین برداشت منحط و مبتذلی را قبول ندارند و در ورای همه تبلیغات سرسام آور باندهای ثروت و قدرت، راه خود را شناخته و حقیقت را فدای ادعاهای پوشالی این آقایان نخواهند کرد.
منظر دوم، نگاه محافظه کارانه ای است که همواره به آنچه که موجود است اکتفا می کند و هرگز گامی فراتر را جستجو نکرده و آرمان بالاتری را پیگیری نمی کند. این گروه (یا گروه های) سیاسی در هر دوره ای از اقدام حماسی و جهش آرمانگرایانه پرهیز کرده و سعی داشته است مردم را نیز با همه توان از ادامه حرکت تکاملی باز دارند. می توان جریان محافظه کار را که در هر دوره عنوان جدیدی با همان نگاه کهنه خود بر می گزیند، به عنوان «موانع درونی انقلاب اسلامی» و «ترمز حرکت تکاملی نظام اسلامی به سمت آرمان های بزرگ» شناسایی کرد و معمولا مردم نیز از سال 84 به بعد هرجا این گروه ها را به درستی شناختند از کنار آنها عبور کرده اند.
و اما نگاه سوم که منظر متعالی امام خامنه ای و مطالبه ذاتی امت و جامعه اسلامی است، همواره عملکرد نظام را در راستای تحقق آرمان های بزرگ اسلام و انقلاب اسلامی ارزیابی کرده و حرکت تکاملی انقلاب را برای تحقق آرمان های بزرگ پیگری کرده است.
آنچه امام خامنه ای در روز اول فروردین در حرم امام رضا (ع) در مورد ویژگی های رییس جمهوری آینده بیان کردند نکته درس آموزی برای عموم جامعه و همچنین هشداری برای آن عده از خواصی است که تمام حقایق دولت نهم و دهم را انکار کرده و با تنگ نظری و بخل و حسادت کودکانه، برتری خود را در تنزل دادن اقدامات بزرگ این دولت جستجو می کنند.
ما معتقد نیستیم که رییس جمهوری فعلی از ابعاد نظری «اشتباه» و در عملکرد خود «خطایی» نداشته است؛ اما این اشتباهات و خطاها در مقایسه با خیانت های پیشینیان اگر قابل اغماض هم نباشد، حداقل قابل مقایسه نیست. گرچه تعریف و تمجید از دولتی که در حال سپری کردن دوران خدمتگذاری خویش است، ضرورتی ندارد، لیکن توجه به نکات مثبت شخصیت دکتر احمدی نژاد برای شناسایی رییس جمهوری با این شایستگی ها در دوره آینده، حتما ضروری است.
به نظر بنده تمام توصیفاتی را که رهبر معظم انقلاب اسلامی طی 7 سال گذشته از این دولت و شخص دکتر احمدی نژاد انجام داده اند، باید سرلوحه روشنگری های رسانه های متعهد و نیروهای حزب اللهی و انقلابی قرار گیرند تا فارغ از شخص احمدی نژاد، به تشخیص مختصات شخصیت رییس جمهوری بعدی که مطلوب رهبر معظم انقلاب اسلامی باشد، نزدیک تر شویم. در عین حال نیروهای انقلاب اسلامی باید به درستی ضعف ها و اشکالات شخص احمدی نژاد را منصفانه و بدور از حب و بغض های سیاسی بشناسند، تا این ضعف ها و اشکالات را مجدداً در رییس جمهور بعدی مشاهده نکنند؛ البته این کار از کسانی که با حقد و حسادت و تحلیل ناقص و تنگ نظرانه سیاسی و بدون حجت عقلی و شرعی، صرفا به نفرت افشانی علیه احمدی نژاد پرداخته اند، برنمی آید؛ همچنان که از افراد نادان و جاه طلب و چاپلوسان فرصت طلب بر نمی آید.
*** در دولت های نهم و دهم ابعادی از عظمت مدیریت جهانی امام خامنه ای بر همگان آشکار شده است
سوال: ارزیابی شما از وضعیت کنونی کشور در سال پایانی دولت دکتر احمدی نژاد چیست؟
پاسخ: ما برای تبیین شرایط موجود نمی توانیم در خلاء قضاوت کنیم و فقط در قالب مقایسه می توانیم به تشخیص واقعی برسیم. به عنوان مثال، سال پایانی دولت آقای هاشمی رفسنجانی و سال پایانی دولت آقای خاتمی را باید با یک سال پایانی دولت دکتر احمدی نژاد مقایسه کرد؛ ضمناً نباید فراموش کرد که معمولاً در دولت های پیشین همواره قوای دیگر در کنار آنها یا بعضاً تحت اراده آنها بوده اند و سابقه محاصره دولت توسط دو قوه دیگر هرگز وجود نداشته است.
در سال پایانی دولت آقای هاشمی به رغم 8 سال کرنش در برابر غربی ها و اتخاذ سیاست «تنش زدایی» و نیز پذیرش ذلت بار «گفت و گو های انتقادی» با اروپایی ها که منجر به تعیین راهبرد غیر منفعلانه از سوی امام خامنه ای و تاکید معظم له بر مراعات سه عنصر «عزت، حکمت و مصلحت» در روابط بین الملل توسط دولت وقت شد، اما باز مشاهده می کنیم که اروپایی ها با برگزاری دادگاه «میکونوس» شخص رییس جمهور و دولتمردان اصلی را محکوم و تحت تعقیب پلیس بین الملل قرار دادند که با برخورد حماسی امام خامنه ای که غیرقابل باور برای اروپایی ها بود، آن توطئه شکننده خنثی شد. در همان حال، تمام تلاش دولت هاشمی برای تغییر قانون اساسی به منظور جاودانگی ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، توسط شخص امام خامنه ای باطل و خنثی شد.
در سال های پایانی دولت آقای خاتمی نیز که با طرح «لوایح دوقلو» قصد سلطه بلامنازع بر قوای مقننه و قضاییه را داشت، با وجود همه تسلیم پذیری ها در برابر غرب و تعطیلی مراکز هسته ای و سکوت در برابر سیاست های جنگ طلبانه و اشغالگرانه آمریکا در منطقه، آمریکایی ها با گستاخی تمام در سال «گفت و گوی تمدن ها»ی خاتمی، ایران را به محاصره نظامی درآورده و ما را «محور شرارت» نامیدند و سیاست مداران آن دوره با انتشار نامه های سرگشاده، علنا رهبری نظام را به تسلیم شدن در برابر زورگویی های آمریکا فراخواندند و گستاخی را به آنجا رساندند که امام خامنه ای در ملاءعام از آنها پرسیدند که «حدٌ یَقِف»شان در پذیرش اراده آمریکا و غرب تا کجاست!؟
کیست که فساد مالی نهادینه شده و بی بندوباری اقتصادی عصر هاشمی و فتنه گری های سیاسی دوران خاتمی را انکار کند یا بتواند از حافظه تاریخی ملت هوشیار ما بزداید؟ ساخت موزه «سردار سازندگی» با هزینه سرسام آور از خزانه بیت المال در رفسنجان برای نگهداری آثار منسوب به شخص هاشمی، نقطه افتخاری بر تارک نورانی عدالت خواهی نظام مقدس اسلامی نیست... بازخوانی پرونده پیشینیان که بی انصافی رفتار و مواضع نفرت انگیزشان علیه این دولت را روشن تر می کند، توجیه کننده هیچ یک از اتفاقات نامطلوب و ناخواسته در این دولت نیست، چه رسد به توجیه اشتباه عجیبی که در مجلس رخ داد.
حال با این مقایسه باید شرایط امروز را ارزیابی کنیم؛ جمهوری اسلامی در آخرین سال دولت 8 ساله احمدی نژاد به جایی رسیده که رییس جمهوری آمریکا را آشکارا به کرنش در برابر نظام اسلامی وادار کرده است و سیاست های مدبرانه رهبر معظم انقلاب اسلامی در این دوران هشت ساله، اقتداری فرامنطقه ای را برای نظام مقدس جمهوری اسلامی فراهم کرده و از جمله جنگ های 33 روزه حزب الله، 22 روزه و 8 روزه حماس در برابر اسراییل را به پیروزی رسانده است. در همین دوران، ابعادی از عظمت مدیریت جهانی امام خامنه ای بر همگان آشکار شده که سابقاً میسر نبود؛ و ان شاءالله ظهور «بیداری اسلامی» سرآغاز تحولات بنیادی در کل جهان خواهد بود که کمتر کسی باورش می آید. به هر حال دوست و دشمن در یک مقایسه منصفانه به این نتیجه می رسند که دولت احمدی نژاد اگر هر ضعف و اشکالی داشته، اما در حد توان خود، عظمت اسلام و عزت جمهوری اسلامی ایران را تا اقصی نقاط جهان نمایان کرده است؛ در همین دوران کشورمان از محاصره نظامی آمریکا خارج شده و آمریکا در جنوب کشورش با یک جبهه مقتدر نزدیک به جمهوری اسلامی مواجه شده است؛ ضمن این که تقریباً هر کشوری که از شر سلطه آمریکا خلاص می شود، آشکار یا پنهان؛ دیر یا زود، به جمهوری اسلامی ایران نزدیک می شود.