مرتضوی با اشاره به بازداشتگاه کهریزک: ادای تکلیفم را جهادی مقدس می‌دانم
وی گفت: در دادگاه سوالات مورد نظر در این زمینه از ما مطرح شد و با مطالعه پرونده توانستیم دفاع جامعی را به دادگاه ارائه کنیم.
وی اظهار کرد: واقعیت امر این است که اولین فردی که در کهریزک فوت و مرگش اعلام شد امیر جوادی‌فر بود،ایشان زمانی که از راه کهریزک به تهران می‌آید دچار تشنج می‌شود و پس از بازگردانده شدن به بهداری فوت می‌کند. هیچ مدرکی در این زمینه وجود ندارد که حضور وی در زندان کهریزک موجب فوت وی شده برعکس دلیل قانع کننده این است که ایشان قبل از بازداشت در کهریزک مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
متهم پرونده کهریزک درباره امیر جوادی‌فر گفت: بنا بر تصاویری که از آقای حیدری‌فر ارائه شده وی در اغتشاشات قبلی تهران و نیز در اغتشاش 18 تیر حضور داشت و به موجب ناآرامی‌هایی که در آن مقطع بود با مجموعه‌ای که با وی مشارکت داشته‌اند، با ماموران(بنا بر گفته‌ها افراد با لباس شخصی) درگیر شده‌اند. در این درگیری‌ها جوادی‌فر بینی‌اش می‌شکند و مردمک چشمش نیز پاره می‌شود و سایر نقاط بدنش هم به شدت مصدوم می‌گردد و پس از آن به بیمارستان فرستاده می‌شود.
وی با بیان اینکه «جوادی‌فر پس از تفهیم اتهام در دادگاه و با توجه به شکایت‌های انجام شده بازداشت می‌شود» گفت: گزارش پزشکی قانونی در مورد وی همان صدماتی است که در شرح معاینات بیمارستان نیز نوشته شده است و پس از قیاس متوجه می‌شویم در زندان هیچ صدمه‌ای به او وارد نشده است.
وی در مورد دومین فرد فوت شده پرونده کهریزک هم گفت: این فرد آقای محسن روح‌الامینی است و زمانی که نزد دادیار حیدری‌فر می‌آید با این سوال مواجه می‌شود که چرا شما در محل تجمع به تذکر پلیس توجه نکرده‌اید. روح الامینی پاسخ داده است پلیس به من تذکر نداد و چند باتوم به سر من زد که نشان دهنده حضور وی در اغتشاشات بوده است.
مرتضوی در مورد اظهارات شهودی که پس از معرفی شکات در دادگاه شهادت دادند، خاطرنشان کرد: این افراد همان همراهان روح‌الامینی بودند که اعلام کردند روح الامینی در آن زمان اجازه نمی‌داد که از وی بازجویی شود و به گفته این شاهدها روح الامینی را به پارکینگ نیروی انتظامی برده‌اند و مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند.
وی با بیان به اینکه «در زندان کهریزک افرادی که همراه روح الامینی بودند نیز در این زمینه شهادت داده‌اند» گفت: این افراد شهادت داده‌اند که فوت شده از ناحیه پشت دارای جوش‌های چرکی فراوانی بوده و نمی‌توانست بخوابد به همین دلیل نشسته استراحت می‌کرده است. این افراد معتقد بودند در کهریزک همه به خاطر شرایط خاص روح الامینی به وی کمک می‌کردند و تصور می‌شود نمی‌توان فردی را که دارای چنین شرایط خاصی بوده مورد ضرب و شتم قرار داد.
وی گفت: حیدری‌فر تصاویری را به دادگاه ارائه کرده است که روح الامینی در اغتشاشات قبل از 18 تیر هم حضور داشته و با دستبند سبز و سایر موارد مشاهده شده است و این تصاویر قابل انکار نیست، باید بگویم بسیاری از صدمات به درگیری‌های قبلی مربوط می‌شده و زمینه قبلی داشته است.
به گزارش ایسنا، محمد کامرانی سومین فردی است که فوت وی در دادگاه کهریزک مورد سوال واقع شد و مرتضوی در این زمینه توضیح داد: زمانی که کامرانی در بیمارستان فوت کرد،به پزشکی قانونی برده شد، گزارش پزشکی قانونی این است که یک ایراد ضرب شدید در مورد وی وجود داشته است. پزشکی قانونی گزارش داده که این ایراد ضرب مربوط به ضربه‌ای که به گردن و صورت وی وارد شده بود و مابقی موارد خراشیدگی‌های ساده بود و در مورد ایراد ضرب نیز باید گفت که آثار آن وجود داشت.
وی در ادامه در ارتباط با کامرانی و شهادت‌های انجام شده در ارتباط با وی در دادگاه کهریزک نیز خاطرنشان کرد: شهادت پدر و سایر اطرافیان این است که زمانی کامرانی در اغتشاشات 18 تیرماه دستگیر می‌شود مامور لباس شخصی وی را دستگیر و با دست به صورت و گردن متهم ضربه زده است. پس از ضربه به گفته دوستان وی عینک فوت شده به میزان پنج متر پرتاب می‌شود و وی تعادل خود را از دست می‌دهد و این ضربه مربوط به قبل از بازداشتش بود، در حالی که در کل بدن وی هیچ‌گونه آثاری در مورد ضربه به بدن و سر وی گزارش نشده است. در بازگشت از کهریزک کامرانی گرما زده شده و به صورت سرپایی مورد درمان قرار می‌گیرد. وی به پذیرش قرنطینه می‌رود و هیچ مشکل ظاهری نداشت و باید عنوان کرد که پذیرش وی به علت تعداد 150 نفری افرادی که باید مورد پذیرش قرار می‌گرفتند چند ساعت به طول می‌انجامد. بعد از مدتی با توجه به تب بالایی که فوت شده داشت به بهداری اوین می‌رود ولی پرونده بالینی وی در این زمینه وجود ندارد و پس از آن به بیمارستان فرستاده می‌شود.
وی با تعجب از اینکه «در بیمارستان پذیرش وی به عنوان معتاد مجهول الهویه صورت می‌گیرد» اظهار کرد: یکی از شکایت‌های اولیه خانواده کامرانی این بود که چرا فرزندشان به عنوان فرد معتاد مجهول الهویه بستری شده است. پس از بررسی متوجه می‌شوند که تب بیمار 42 درجه بوده و در اثر این تب دارای لرزش‌هایی می‌شد؛ بنابراین تصور کردند که وی دچار تشنج شده و اصلا به بحث درمان تب وی ورود نمی‌کنند و با تزریق وریدی دیازپام به علت آن‌که وی را معتاد می‌دانستند اقدام می‌کنند. پزشکان فوق تخصص نیز در این زمینه اظهار نظر و موارد ذکر شده را مورد تایید قرار داده‌اند. قند کامرانی 300 بود و پس از اطلاع از این امر به وی آمپول انسولین تزریق می‌کنند که دچار مشکل می‌شود و حتی به سی سی یو هم نمی‌رود و این در حالی است که وی نیازمند ساکشن بود ولی به این امر هم رسیدگی نمی‌شود. وی بر اثر تزریقات اشتباه و عدم رسیدگی به تب 42 درجه به بیمارستان مهر فرستاده می‌شود تا به او رسیدگی کنند، اما به علت اینکه اقدامات اشتباه در مورد وی صورت گرفته نمی‌توانند وی را به زندگی بازگردانند.
مرتضوی در مورد نظر پزشکان در این خصوص اظهار کرد: آن‌ها معتقدند اگر پس از ورود فوت شده به بیمارستان لقمان و یا بهداری وی را پاشویه می‌کردند و آمپول مربوط به تب بالا به وی تزریق می‌شد تب وی کنترل شده و فوت شده دچار آپنه نمی‌شده و به کما نمی‌رفت. شدیدترین آثار گزارش در مورد کامرانی ضربه‌ای است که به وی زده شد. هیچ ضربه کشنده‌ای در زندان کهریزک به فوت شده وارد نشده و قصور پزشکی موجب این امر گشته و در همه کشورهای دنیا نیز ممکن است این اتفاق رخ دهد. اگر این موضوع را قوه قضاییه و دادسرای نظامی پیگیری می‌کردند خونی را که به دلیل قصور پزشکی از دست رفته بود به گردن زندان نمی‌انداختند.
وی در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسید؛ حتما زندان کهریزک برای زندانیان هتل پنج ستاره بود؟ گفت: کسی که اموال مردم را به آتش کشیده، علیه نظام قیام می‌کند و هر کاری در جهت براندازی نظام انجام می‌دهد به هتل پنج ستاره فرستاده نمی‌شود. هیچ متهمی در دنیا به هیچ هتل پنج ستاره‌ای برده نمی‌شود و زندان قواعد خاص خود را دارد. باید بگوییم بسیاری از متهمان دستگیر شده حتی در زندان هم جایی نداشتند و به پادگان فرستاده می‌شدند.
مرتضوی مدعی شد: من به عنوان دادستان تکلیف خود را انجام داده‌ام و در این خصوص نیز پشیمان نیستم و آن را جهادی مقدس می‌دانم. نامهربانی‌های سیاسی در داخل کشور در این زمینه انجام شد. خاموش کردن فتنه و اغتشاش 88 را جهادی مقدس می‌دانیم و این نامهربانی‌ها را به ثواب آن جهاد افزوده و معتقدیم به تکلیف خود عمل کرده‌ایم.
وی با اشاره به اینکه «در کل باید با اغتشاشگران به گونه‌ای برخورد شود که فرد از رفتارش پشیمان شود»، گفت: توصیه کرده‌ایم حقوق شهروندی رعایت و با متهمان مناسب برخورد شود و خودمان نیز مدعی ماموران هستیم که برخوردهای نامناسب با متهمان نداشته باشند.
وی درباره نتیجه پرونده کهریزک اظهار کرد: منتظر رای دادگاه هستیم. سه اتهام وجود داشت؛ مشارکت در بازداشت غیرقانونی بود که از بدیهیات قانون مجازات اسلامی است و این اتهام، اتهامی بی‌مورد است و قابلیت انتساب ندارد. اتهام دوم؛ در ارتباط با جوادی‌فر بود،در این زمینه ما در ارتباط با بازگشت وی به کهریزک و توضیحات‌مان به عنوان معاونت در گزارش خلاف واقع تصور شده‌ایم در حالی که این‌گونه نبوده و چون خانواده جوادی‌فر رضایت داده‌اند این موضوع منتفی است. اتهام سوم؛ در ارتباط با کامرانی است. اتهام بی‌ربط به ما زده شده و ترک فعل از مصادیق معاونت نمی‌شود؛ بنابراین ثابت کردیم که ضربه‌ای کشنده به وی وارد نشده و حتی ضربه مامور هم کشنده نبوده است؛ بنابراین این موضوع هم منتفی است. سه نفر فوت شده در کهریزک ایراد ضرب و جرح منجر به فوت نداشتند. این افراد در اوین هم تنها قرنطینه بودند.
