بیانیه شماره 2 کمیته زنان ستاد مرکزی دکتر روحانی

بسمه تعالی

زنان نیمی از جامعه انسانی هستند، اما تاریخ گواه آن است که هرگز به جایگاهی که شایسته آن هستند دست نیافته اند. جامعه ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. در جامعه ای که قرآن نازل شده بر پیامبرش مزین به داستان بزرگ زنانی چون آسیه و مریم مقدس است، و نسل مطهر پیامبر اسلام (ص) در دامان تنها دختر او پرورش یافته است و پیام رسان بزرگترین نهضت آزادیخواهی و عدالت خواهی شیعی، کسی جز زینب کبری نیست، زنان هنوز جایگاهی درخور و شایسته نیافته اند .

زنان جامعه بشری، قربانی باورهای غلط، خشونت و منافع فرصت طلبانه بوده اند، و در جریان منازعات و بحرانهای اقتصادی همواره دچار بیشترین صدمات مادی و معنوی شده اند . در ایران نیز طی سالهای گذشته زنان ایرانی باگفتمانی روبرو بودند که هرچند در شعار زنان را تکریم نموده ،اما درعمل قائل به حقوق اجتماعی برابر برای زنان و مردان نبوده است. سابقه هشت سال عدم واقع بینی در حوزه زنان و نپذیرفتن کاستی هایی که در زمینه ی اشتغال حقوق خانواده و تحصیل زنان وجود دارد نشانی از این گفتمان در مورد زنان است.

زنان جامعه ما به دلیل عمق احساس و عاطفه نه فقط به تحقق خواسته های خود می اندیشند بلکه بیمناک وضعیت مردان و فرزندان خویش نیز هستند. زنان ما همسران مردانی هستند که گروه کثیری از آنها یا بدون شغل هستند یا با مشاغلی که درآمدهای اندک و ناکافی دارند، بیش از گذشته زیر هزینه سنگین زندگی، سلامت و شادابی خویش را از دست می دهند مردانی که هرچه بیشتر می دوند کمتر به دست می آورند . و نتیجه این وضعیت، فشار و تنش در خانواده هاست. زنان ما همراهان و غم خواران فرزندان خویش اند . فرزندانی که امروز در هر خانواده ای یکی از آنها وجود دارد که منتظر ورود به بازار کار، یا در آرزوی ازدواج است . زنان ما حتی اگر از حقوق خود بگذرند و صبورانه هم چون گذشته تحمل کنند، چگونه می توانند شاهد چنین وضعیتی برای همسران، پدران، برادران و فرزندان خود باشند ؟

زنان ما چگونه در سکوت، شاهد حاکمیت جریانی باشند که علی رغم اهداف چشم انداز توسعه کشور مبنی بر نیاز به نیروی انسانی کارآمد زنان حضور فعال زنان را در بازار کار به عنوان عاملی در جهت توسعه بیکاری مردان معرفی می کنند. در حالی که امروز حل مشکلات عمومی و خصوصی زنان، ایجاد فرصت های برابر با مردان ، استفاده از ظرفیت عظیم نیروی انسانی زن می تواند گامی بزرگ در جهت افزایش رشد اقتصادی و تحقق اهداف چشم انداز باشد. واقعأ آنها تا چه زمانی باید شاهد دست نیافتن زنان تحصیلکرده، توانمند و لایق به مناصب و موقعیت بالای مدیریتی کشور باشند؟

تا چه زمانی شاهد باشند که توجه کافی به زنان سرپرست خانوار به عنوان قشری آسیب پذیر صورت نمی گیرد؟ تا چه زمان شاهد باشند که یک دسترسی عادلانه از منابع و امکانات رفاهی و ورزشی و فراغتی برای زنان جامعه وجود ندارد؟حضور در اماکن فراغتی یا بهره برابر داشتن از امکانات ورزشی آرزویی دست نیافتنی باشد. واقعیت این است که تداوم چنین نگاهی در ارکان اجرایی، پیام آور تحول خوشایندی در وضع زنان، و هم چنین همسران و فرزندان ایشان نیست. زنان جامعه امروز ما به نگاهی تحول خواه نیاز دارند، نگاهی که حاضر به تعامل با زنان و دختران جوان در حقوق حقه ایشان که منبعث از شرع مقدس و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است نیازهای آن را از خود ایشان بشنود، و زنان را شخصیتهای مستقل و متمایز از مردان به حساب آورد. چنین نگاهی به زنان هرگز خود به خود حاصل نمی شود. تلاشی پر دامنه نیاز است تا دستیابی به حقوق زنان تسهیل گردد.

انتخابات در همه کشورها زمانی مهم برای بیان و احقاق حقوق است. این اهمیت در ایران بیشتر از سایر کشورهاست. بنابراین، برگزاری انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری، فرصت بی همتایی برای بیان ایده های زنان، مشارکت ایشان در سیاست، و تحقق احساس اثربخشی است، جایی که برای تحقق حقوق خود بکوشند.

در مجموع ما در حوزه زنان با آسیب ها و مسایل عدیده ای روبرو هستیم که مجموعه آنها را می توان به یک قفل بزرگ تشبیه کرد. قفلی که هرسال سخت تر از سال قبل شد و هیچ کس نتوانست آن را به شکل دلخواه عموم زنان بگشاید. این قفل نیاز به یک کلید تدبیر و عقلانیت دارد. کلیدی که بتواند در دستان یک مدیر توانمند قرار گیرد تا با راهکارها و راهبردهای مبتنی بر گفتمان اعتدالی به وضعیت زنان سامان دهد.

ما، به عنوان کمیته زنان ستاد حامی آقای دکتر حسن روحانی، ضمن تشکر از حضور چشمگیر زنان فرهیخته و دختران جوان علاقه مند به فردای بهتر برای ایران عزیز در مراسم همایش تدبیر و امید روز 18 خرداد در سالن ورزشی شهید شیرودی، از همه زنان ایرانی در سراسر جهان که حق رأی دارند، نیز درخواست می کنیم در انتخابات 24 خرداد سال 1392 هم شرکت نمایند و در تعیین سرنوشت خویش نقش آفرینی کنند. عدم شرکت در انتخابات هیچ مشکلی از کشور حل نخواهد کرد و هیچ گام مثبتی به سوی حذف موانع تحقق حقوق زنان به شمار نمی اید.

ما از همه زنان می خواهیم تا در خانواده، حلقه های دوستی، مجالس مذهبی، و در عرصه عمومی و هر کجا که امکانی برای برقراری ارتباط با دیگر زنان و مردان دارند، آسیبهای تداوم وضع فعلی را برای دیگران توضیح دهند و همه را به حمایت از رویکردی تحول خواه به وضعیت زنان فرابخوانند. و به درخواست دکتر روحانی که هر شخص 10 نفر را به پای صندوق رای بیاورد لبیک گویند.