سازمان میادین میوهوترهبار شهر تهران پیش از این اعلام کرده بود که بین 25 تا 30درصد ضایعات میوه در این شهر ناشی از بستهبندی نامناسب آنهاست.
بر اساس برآوردهای تقریبی مقدار کل زبالههای جمعشده از سطح میادین و بازارهای میوه و ترهبار تهران بیش از 150 تن در روز است. همچنین روزانه 75 تن از این گونه زبالهها از میدان مرکزی میوه و ترهبار به مرکز دفن زباله حمل میشود.
ساخت این نانوکامپوزیت برای بستهبندی بهتر میوه، پروژه دکتری «راضی صحرائیان» در پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران بوده که آن را چند سال پیش، بر اساس اعلام نیاز سازمان میادین میوه و ترهبار آغاز کرده است.
وی در گفتوگو با خبرنگار علمی ایسنا درباره این فیلم بستهبندی توضیح داد: ماده اصلی کامپوزیت ساخته شده از نانوذرات پلیاتیلن و پرلیت است و طبق اطلاعات من مقاله ISI نوشته شده از آن، نخستین گزارش ثبت شده در دنیا از ساخت نانوذره پرلیت است.
این پژوهشگر با بیان اینکه برای ساخت این فیلم بستهبندی، به صورت کامل بر توان داخلی تکیه شده است، گفت: پرلیت لازم برای این نانو کامپوزیت(نوعی سنگ آتشفشانی با ترکیب اسیدی) و پلی اتیلن آن(پر مصرفترین محصول پتروشیمیها) از معادن کشور و پتروشیمی بندر امام خمینی تهیه شده و برای ساخت آن نیز آسیابهایی از کارگاههای داخلی تأمین شده است.
صحرائیان درباره افزایش عمر میوهها با استفاده از این بستهبندی خاطرنشان کرد: بر اساس آزمایشهای انجام شده این فیلم بستهبندی میتواند زمان نگهداری میوهها را تا دوبرابر بستهبندیهای عادی افزایش دهد.
به گفته وی موز به عنوان یکی از حساسترین میوهها در دمای محیط و با بستهبندی عادی تا 11 روز تازه باقی میماند؛ در حالی که با استفاده از این نانوکامپوزیت عمر آن به 27 روز میرسد.
این پژوهشگر ادامه داد: به دلیل نوع ساخت و ترکیب، این فیلم بستهبندی در نگهداری میوهها بهتر عمل میکند و ممکن است برای نگهداری سایر مواد غذایی عملکرد مشابهی نداشته باشد.
به گزارش ایسنا،این فیلم هماکنون در مقیاس نیمهصنعتی تولید شده و در صورت ثبات بازار و تقاضا، به صورت انبوه تولید خواهد شد.