او در دوران مبارزه آنقدر
با نفسش جهاد کرده بود که بتواند دشمنان را ببخشد و حتی از تواناییهای
آنان در دولت خود استفاده کند. به همین لحاظ من او را یک عارف واصل
میدانم که آنقدر روح خود را صیقلی کرده بود که میتوانست به منزل تجلیه
برسد.
هنگامی که به ایران سفر میکرد وزارت خارجه ما که
میخواست طبق پروتکل عمل کند، معاون خود را برای استقبال از پیرمرد به
فرودگاه فرستاد (چون ماندلا آن موقع دیگر رییسجمهور نبود) اما وی آنقدر
بلندنظر بود که این امور را به چیزی نگیرد، اما وقتی از ایران به ترکیه
رفت، رییسجمهور آن کشور در پاویون به استقبال او شتافت و هکذا در هر سفری
که میرفت، بالاترین مقامات با آغوش باز از وی استقبال میکردند.
گمان
دارم که وظیفه شورای شهر تهران است که برای نکوداشت نام این رادمرد راه
آزادی، دست به کار شده و مکانی را به اسم وی به ثبت برساند و همچنین از
آقای خاتمی درخواست میکنم خود را برای سفر به آفریقایجنوبی و شرکت در
مراسم بزرگداشت ماندلا آماده کند.