نگاهی به عملکرد خبرنگاران ایرانی در ژنو
سردبیر خبرگزاری «آریا» درباره‌ی نحوه‌ی پوشش اخبار مذاکرات هسته‌یی توسط رسانه‌ها، گفت: برای اولین‌بار بود که مذاکرات هسته‌یی با چنین کاور خبری‌ای روبه‌رو می‌شد و تیم جدید مذاکره‌کننده همزمان با بحث دیپلماسی هسته‌یی، بحث دیپلماسی رسانه‌یی را نیز دنبال کرد.
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: مصطفی صادقی در گفت‌وگو با ایسنا ادامه داد: تیم جدید مذاکره‌کننده، همزمان با پیش‌برد مذاکرات هسته‌یی، موضوع را از کانال رسانه‌یی نیز پیش می‌برد.
این روزنامه‌نگار در پاسخ به این پرسش که تعدد نمایندگان رسانه‌های داخلی در جریان مذاکرات چه مزیت‌هایی داشت؟ اظهار کرد: تعدد رسانه‌ها نه‌تنها سربار تیم هسته‌یی نبود، بلکه در هر سه مذاکره، در حقیقت رسانه‌ها به یک بازوی محکم برای مذاکرات تبدیل شدند. انتقاداتی درباره‌ی تعدد رسانه‌ها و خبرنگاران وجود داشت، اما نتیجه نشان داد که تعدد رسانه‌های داخلی حاضر در مذاکرات، درست بود.
او با بیان اینکه رسانه‌های غربی در طول مذاکرات قبلی، از ضریب نفوذ زیادی برخوردار بودند، تأکید کرد : در دوره‌های قبلی، همیشه ما به رسانه‌های غربی رجوع می‌کردیم و در حقیقت، غربی‌ها تلاش می‌کردند از طریق رسانه‌های خود نیز کار را به جلو ببرند و از دو جهت سود می‌بردند؛ اما در این دور، تعدد رسانه‌های داخلی نقطه‌ی مثبت تیم رسانه‌یی ایران بود. در دوره‌های قبل، همیشه منبع اصلی خبر، غربی‌ها بودند و حتی رسانه‌های ما نیز با استناد به منابع غربی، به سخنان خود سمت‌وسو می‌دادند.
سردبیر خبرگزاری آریا با تأکید بر اینکه تعداد زیاد رسانه‌های داخلی منجر شد که رسانه‌های ایرانی به منبع خبر تبدیل شوند، یادآوری کرد: ضریب نفوذ رسانه‌های ما به‌قدری بالا رفته بود که حتی بسیاری از خبرنگارهای رسانه‌های غربی نیز به ما مراجعه می‌کردند تا خبر بگیرند و این موجب می‌شد که رسانه‌های داخل ایران، سمت و سوی خبر را به پیش ببرند. اگر در حال حاضر هم به موتورهای جست‌وجو رجوع و اخبار مربوط به مذاکرات هسته‌یی را در رسانه‌های غربی جست‌وجو کنید، متوجه می‌شوید که درصد بالایی از اخبار و تحلیل‌های آن‌ها با استناد به رسانه‌های داخلی است و این یک نقطه‌ی قوت برای دیپلماسی وزارت امور خارجه بود.
صادقی درباره‌ی تفاوت کار خبرنگاران ایرانی و خبرنگاران رسانه‌های بین‌المللی، گفت: در این سه دوره از مذاکرات، رسانه‌های ما تلاش کردند تا با بهترین‌های خود در ژنو حضور پیدا کنند، چون دوست داشتند تمایزشان را نشان دهند و البته همین موضوع، رقابت خوبی را میان رسانه‌ها به‌وجود آورد؛ ولی فقط رسانه‌های ایرانی نبودند که بهترین‌های خود را برای پوشش اخبار این مذاکرات به ژنو فرستاده بودند، بلکه خبرنگاران رسانه‌های بین‌المللی نیز افراد شاخص و کسانی بودند که درباره‌ی ایران سواد خوبی داشتند. این هم‌نشینی میان تیم‌های رسانه‌یی ایران و تیم‌های رسانه‌یی بین‌المللی موجب شد مباحث حرفه‌یی منتقل شود و این، بسیار مثبت بود.
این روزنامه‌نگار با اشاره به نقطه ضعف رسانه‌های داخلی، تأکید کرد: متأسفانه رسانه‌های ما در سال‌های اخیر به سمت‌وسوی خوبی نرفتند و در حقیقت، تبدیل شده‌ایم به رسانه‌های کپی‌پیستی که فقط حجم و زمان خبر برای‌مان اهمیت دارد. در حالی که در رسانه‌های بین‌المللی اصلا این موضوع مطرح نیست. مثلا اگر شخصی مانند رییس‌جمهور در جایی سخنرانی کند، این وظیفه‌ی سایت ریاست جمهوری است که متن کامل سخنان او را پوشش دهد و هریک از رسانه‌های بین‌المللی، بخشی از صحبت‌ها را پوشش می‌دهد که در راستای موضوعات و اهداف خودش است و بعد به نسبت همان سخنان، تحلیل ارائه می‌کند.
او ادامه داد: رقابت در سرعت انتشار خبر در جای خودش بسیار مناسب است، اما وقتی یک خبر ارزش خبری داشته باشد و تحلیل خبری با آن همراه باشد که رسانه‌ی دیگری آن تحلیل را ارائه نکرده باشد؛ اما متأسفانه در رسانه‌های داخلی، عین اخبار منتقل می‌شود، بدون اشاره به اهمیت خبر و موارد اصلی خبرنویسی. این سفر به ما نشان داد که می‌توان برای پیشرفت رسانه‌ها نیز گام برداشت. در حقیقت، هر چقدر که مذاکرات روبه جلو رفت، سخت‌خبرها در رسانه‌های ما نیز به سمت نرم‌خبر حرکت کرد.
صادقی با اشاره به استفاده از شبکه‌های اجتماعی در میان خبرنگاران بین‌المللی به‌عنوان مرکز اصلی انتشار اخبار، یادآوری کرد: رسانه‌هایی مانند توییتر، مرکز اصلی انتشار اخبار فوری بودند. با توجه به این موضوع، خبرنگاران رسانه‌های ایرانی نیز خودشان را به این سمت حرکت دادند.
این روزنامه‌نگار با بیان اینکه این نوع پوشش اخبار در سه دوره‌ی اخیر مذاکرات هسته‌یی نشان داد که باید به رسانه‌های داخلی اعتماد کنیم، افزود: منتقدانی که به تعدد خبرنگاران در طول مذاکرات انتقاد کردند، باید به این فکر کنند که اگر این رسانه‌ها نبودند منبع اخبار و جهت آن‌ها در اختیار بنگاه‌های خبرپراکنی غربی قرار می‌گرفت.
این روزنامه‌نگار در پاسخ به این پرسش که تعدد نمایندگان رسانه‌های داخلی در جریان مذاکرات چه مزیت‌هایی داشت؟ اظهار کرد: تعدد رسانه‌ها نه‌تنها سربار تیم هسته‌یی نبود، بلکه در هر سه مذاکره، در حقیقت رسانه‌ها به یک بازوی محکم برای مذاکرات تبدیل شدند. انتقاداتی درباره‌ی تعدد رسانه‌ها و خبرنگاران وجود داشت، اما نتیجه نشان داد که تعدد رسانه‌های داخلی حاضر در مذاکرات، درست بود.
او با بیان اینکه رسانه‌های غربی در طول مذاکرات قبلی، از ضریب نفوذ زیادی برخوردار بودند، تأکید کرد : در دوره‌های قبلی، همیشه ما به رسانه‌های غربی رجوع می‌کردیم و در حقیقت، غربی‌ها تلاش می‌کردند از طریق رسانه‌های خود نیز کار را به جلو ببرند و از دو جهت سود می‌بردند؛ اما در این دور، تعدد رسانه‌های داخلی نقطه‌ی مثبت تیم رسانه‌یی ایران بود. در دوره‌های قبل، همیشه منبع اصلی خبر، غربی‌ها بودند و حتی رسانه‌های ما نیز با استناد به منابع غربی، به سخنان خود سمت‌وسو می‌دادند.
سردبیر خبرگزاری آریا با تأکید بر اینکه تعداد زیاد رسانه‌های داخلی منجر شد که رسانه‌های ایرانی به منبع خبر تبدیل شوند، یادآوری کرد: ضریب نفوذ رسانه‌های ما به‌قدری بالا رفته بود که حتی بسیاری از خبرنگارهای رسانه‌های غربی نیز به ما مراجعه می‌کردند تا خبر بگیرند و این موجب می‌شد که رسانه‌های داخل ایران، سمت و سوی خبر را به پیش ببرند. اگر در حال حاضر هم به موتورهای جست‌وجو رجوع و اخبار مربوط به مذاکرات هسته‌یی را در رسانه‌های غربی جست‌وجو کنید، متوجه می‌شوید که درصد بالایی از اخبار و تحلیل‌های آن‌ها با استناد به رسانه‌های داخلی است و این یک نقطه‌ی قوت برای دیپلماسی وزارت امور خارجه بود.
صادقی درباره‌ی تفاوت کار خبرنگاران ایرانی و خبرنگاران رسانه‌های بین‌المللی، گفت: در این سه دوره از مذاکرات، رسانه‌های ما تلاش کردند تا با بهترین‌های خود در ژنو حضور پیدا کنند، چون دوست داشتند تمایزشان را نشان دهند و البته همین موضوع، رقابت خوبی را میان رسانه‌ها به‌وجود آورد؛ ولی فقط رسانه‌های ایرانی نبودند که بهترین‌های خود را برای پوشش اخبار این مذاکرات به ژنو فرستاده بودند، بلکه خبرنگاران رسانه‌های بین‌المللی نیز افراد شاخص و کسانی بودند که درباره‌ی ایران سواد خوبی داشتند. این هم‌نشینی میان تیم‌های رسانه‌یی ایران و تیم‌های رسانه‌یی بین‌المللی موجب شد مباحث حرفه‌یی منتقل شود و این، بسیار مثبت بود.
این روزنامه‌نگار با اشاره به نقطه ضعف رسانه‌های داخلی، تأکید کرد: متأسفانه رسانه‌های ما در سال‌های اخیر به سمت‌وسوی خوبی نرفتند و در حقیقت، تبدیل شده‌ایم به رسانه‌های کپی‌پیستی که فقط حجم و زمان خبر برای‌مان اهمیت دارد. در حالی که در رسانه‌های بین‌المللی اصلا این موضوع مطرح نیست. مثلا اگر شخصی مانند رییس‌جمهور در جایی سخنرانی کند، این وظیفه‌ی سایت ریاست جمهوری است که متن کامل سخنان او را پوشش دهد و هریک از رسانه‌های بین‌المللی، بخشی از صحبت‌ها را پوشش می‌دهد که در راستای موضوعات و اهداف خودش است و بعد به نسبت همان سخنان، تحلیل ارائه می‌کند.
او ادامه داد: رقابت در سرعت انتشار خبر در جای خودش بسیار مناسب است، اما وقتی یک خبر ارزش خبری داشته باشد و تحلیل خبری با آن همراه باشد که رسانه‌ی دیگری آن تحلیل را ارائه نکرده باشد؛ اما متأسفانه در رسانه‌های داخلی، عین اخبار منتقل می‌شود، بدون اشاره به اهمیت خبر و موارد اصلی خبرنویسی. این سفر به ما نشان داد که می‌توان برای پیشرفت رسانه‌ها نیز گام برداشت. در حقیقت، هر چقدر که مذاکرات روبه جلو رفت، سخت‌خبرها در رسانه‌های ما نیز به سمت نرم‌خبر حرکت کرد.
صادقی با اشاره به استفاده از شبکه‌های اجتماعی در میان خبرنگاران بین‌المللی به‌عنوان مرکز اصلی انتشار اخبار، یادآوری کرد: رسانه‌هایی مانند توییتر، مرکز اصلی انتشار اخبار فوری بودند. با توجه به این موضوع، خبرنگاران رسانه‌های ایرانی نیز خودشان را به این سمت حرکت دادند.
این روزنامه‌نگار با بیان اینکه این نوع پوشش اخبار در سه دوره‌ی اخیر مذاکرات هسته‌یی نشان داد که باید به رسانه‌های داخلی اعتماد کنیم، افزود: منتقدانی که به تعدد خبرنگاران در طول مذاکرات انتقاد کردند، باید به این فکر کنند که اگر این رسانه‌ها نبودند منبع اخبار و جهت آن‌ها در اختیار بنگاه‌های خبرپراکنی غربی قرار می‌گرفت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید