آفتابنیوز : آفتاب: سیدرضا اکرمی - آخرین روزهای ماه صفر است و چند رویداد تلخ دارد، نخست رحلت پیامبر اعظم که با وفات حضرت، وحیالهی به پایان رسید و خاتم پیامبران از بین مردم رفت «لقد النقطع بموتک ما لم ینقطع بموت احد؛ نهجالبلاغه» و نبوت پیامبران پایان یافت و امَت اسلام پدری «رحمهالعالمین» را از دست داد و دوَم حادثه شهادت امام مجتبی علیهالسلام میباشد که نخستین ثمره زندگی علی و فاطمه علیهالسلام بود و سمبل حُسن در اعتقاد و افکار و اعمال و اخلاق بود و واژه «حسن» معرفت حضرت در همه نیکیها و نیکوییها بود و حضرت در 47 سالگی توسط همسر فریب خورده خود «جُعدِه» و دسیسه معاویه مسموم گشت و سوم شهادت حضرت رضا علیهالاسلام میباشد که در ایران اسلامی «مشهدالرضا» آرمیده است و مشهدالرضا «پایتخت معنوی» نام گرفت و کانون زیارت و عبادت و معرفت میباشد. در این سه رویداد معنوی، فرصت مناسبی است که درباره «وجوه مشترک» این بزرگواران سخنی بگوییم که عبارتند از «خداپرستی، فاصله گرفتن از طاغوت، اخلاق حسنه، احسان و انفاق، جاذبه بحَد کمال و دافعه به حد نیاز»، زندگینامه این سه بزرگ بزرگوار، گواه دعوت به خدا و پرستش خدا و توکل به خدا در همه حال «وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ» میباشد و تقابل با طغیان و طاغوت عصر خود «ابوسفیان و ابوجهل و ابولهب در عصر رسول خدا، معاویه در عصر امام مجتبی علیهالسلام، مأمون و هارون در عصر امام هشتم» سر لوحه کار آنان بود.
هر سه بزرگوار کوشیدند جامعه اسلامی را به هدایت و موعظه و پندآموزی راهنمایی نمایند و با دعوت علمی و عملی و سیره صالحه خود، آموزش دهند و تربیت نمایند و تهذیب و تزکیه را در جامعه رونق دهند، هر سه آنها سمبل«وَإِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ » بودند.