یک عضو پیشین مجلس نمایندگان آمریکا: اکنون زمان مناسبی برای اعمال تحریم علیه ایران نیست
یک عضو بازنشسته کنگره آمریکا در یادداشتی در یک روزنامه آمریکایی بر غیرمسئولانه بودن تحریم‌های جدید علیه ایران تاکید کرد و نوشت که اعضای کنگره آمریکا باید در مدت زمانی که مذاکرات با ایران ادامه دارد دست از تلاش برای تصویب طرح تحریم‌های جدید بردارند.
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: بارنت فرانک ، سیاست‌مدار آمریکایی که از سال 1981 تا 2013 عضو مجلس نمایندگان آمریکا بود و از سال 2007 تا 2011 ریاست کمیته خدمات مالی مجلس نمایندگان را بر عهده داشت در یادداشت خود در روزنامه پرس هرالد نوشت من به دوران خدمت خود در مجلس نمایندگان آمریکا افتخار می‌کنم و معتقدم که رسانه‌ها و در نتیجه مردم دیدگاه نامنصفانه‌ای نسبت به کنگره دارند ولی اکنون تهدید جدیدی اعتبار کنگره را به عنوان یک نهاد مسئول تهدید می‌کند: تلاش‌های فعلی برای تصویب طرح تحریم‌های جدی علیه ایران در زمانی که مذاکرات با آنها در حال نشان دادن پیشرفت است.
این مقام پیشین دموکرات آمریکایی در ادامه یادداشتش نوشت:هیچ توجیه خوبی برای کنگره وجود ندارد که با به خطر انداختن اولین پیشرفت واقعی که ما در زمینه‌ی محدود کردن برنامه‌ی هسته یی ایران به دست آورده‌ایم ، نیازهای سیاسی اعضایش را رفع کند. زمانی که باراک اوباما در سال 2009 به قدرت رسید پیشرفت در زمینه‌ی این مساله صفر بود. اکنون ترکیبی از فشاری که دولت جورج بوش و باراک اوباما اعمال کرده‌اند و همین طور تغییراتی در داخل ایران، فرصتی برای موفقیت به ما داده است.
در ادامه این یادداشت می‌خوانیم: من منتقد تحریم‌ها نیستم ، برعکس افتخار می‌کنم که مهمترین تحریمی که اکنون علیه ایران اعمال شده است و سیستم بانکی‌اش را بسته است در زمان ریاست من به عنوان رئیس کمیته خدمات مالی تصویب شد. اگر مذاکرات با شکست مواجه شود ولی نمای موفقیت گذری باشد ، نیاز به تحریم‌های بیشتر خواهد بود . اما در مرحله کنونی، این که کنگره اعلام کند که باور نداریم که ایرانیان در حال نشان دادن حسن نیت هستند و قصد داریم پس از مصالحات اولیه‌شان آنها را تنبیه کنیم بدون شک شکست به دنبال خواهد داشت.
فرانک در ادامه این یادداشت نوشت: اعضای کنگره این را می‌دانند. بدون شک در داخل ایران کسانی هستند که رفع تحریم‌ها و کاهش فشارهای اقتصادی را که به همراه خواهد داشت به توانایی داشتن سلاح هسته‌یی ترجیح می‌دهند. کسانی هم هستند که نظرشان مخالف این است و کاملا ضد غربی هستند. آیا کسی شک دارد که اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران در مرحله کنونی باعث محکم شدن جایگاه تندرویان می‌شود؟ آیا اعضای کنگره واقعا درک نمی‌کنند که اگر در برابر انعطاف پذیری ایران جایگاه خود را سرسخت‌تر کنند ؛ واکنش ایران آشتی بیشتر نخواهد بود؟
در ادامه این یادداشت می‌خوانیم : کاملا درست است که این توافق آن چه را که ما می‌خواهیم به یک باره تحقق نمی‌بخشد. اما توافق‌هایی این چنینی این طور هستند. به ندرت پیش می‌آید کشوری ، چه کشورما، چه ایران و چه کشورهای دیگر در اولین دور مذاکرات موضع‌اش را 180 درجه تغییر دهد. بدون شک این فرصتی برای اعتماد سازی برای هر دو طرف است، این که مشوق پیش رفتن در مسیر مطلوب را در اختیار یکدیگر قرار دهند. آیا همکاران سابق من وضعیتی را سراغ دارند که در آن ما در حال مذاکره با قدرتی نسبتا خصمانه بوده‌ایم و وقتی طرف مقابل سرسخت‌تر شد، از در آشتی برآمدیم؟
این دیپلمات دموکرات پیشین مجلس نمایندگان آمریکا در ادامه با بی‌توجهی به صلح آمیز بودن فعالیت‌های هسته‌یی ایران نوشت: درست است که تضمینی وجود ندارد این اقدامات به یک توافق منجر شود. به همین دلیل کاهش تحریم‌ها مشروط بوده است . اگر ایران طوری عمل نکند که ما به هدف مورد نظرمان برسیم می‌توانیم مجددا تحریم‌ها را اعمال کنیم. توضیح منطق کنگره برای این رفتارش کمی دشوار است و تنها دو احتمال وجود دارد. یکی این که برخی اعضا معتقدند که تنها حمله نظامی به ایران این مساله را حل خواهد کرد. برخی از آنها همان کسانی هستند که مایل بودند ما در سوریه دخالت نظامی داشته باشیم، به تصمیم رئیس جمهور (آمریکا) برای خروج نیروها از عراق اعتراض کردند و مایلند ما همواره حضور نظامی گسترده‌ای در افغانستان داشته باشیم. علاوه بر آن این احتمال وجود دارد که دولت اسراییل ترجیح می دهد شاهد سرنگونی کامل دولت ایران باشد ، نه پایان دادن به تلاش ایران برای رسیدن به سلا ح هسته‌یی .
در ادامه این یادداشت می‌خوانیم: توضیح دیگری که وجود دارد این است که بسیاری از اعضای کنگره در خفا درک می‌کنند که تصویب این لایحه غیرمسئولانه خواهد بود ولی از عواقب سیاسی بیان نظرشان می‌ترسند. به عقیده من در این مورد آنها آگاهی و هوش رای دهندگان به ویژه درک تعداد روز افزونی از شهروندان آمریکایی که معتقدند ما از نیروهای نظامیمان بیش از حد استفاده کرده‌ایم و بدون رسیدن به اهداف سیاسیمان میزان کسری‌ها را افزایش داده‌ایم را دست کم گرفته‌اند.
به گزارش ایسنا، در پایان این یادداشت آمده است : اگر معلوم شود که رئیس جمهور (آمریکا) و سران کشورهای خارجی که با آنهاهمکاری دارند بیش از حد در زمینه ایران خوشبین بوده‌اند ، ما این فرصت را داریم که هر تحریمی را که اکنون وجود دارد مجددا اعمال کنیم و به آنها بیافزاییم. ما باید یک نقشه دوم برای زمانی که چنین اتفاقی افتاد داشته باشیم . اما آنچه اکنو ن من را نگران می‌کند این است که کسانی وجود دارند که برای تضعیف مذاکرات در تلاشند، نه به خاطر این که از شکست آنها می‌ترسند بلکه به خاطر این که خواستار موفقیت این مذاکرات نیستند. نباید اجازه دهیم چنین چیزی به سیاست ما شکل دهد.
این مقام پیشین دموکرات آمریکایی در ادامه یادداشتش نوشت:هیچ توجیه خوبی برای کنگره وجود ندارد که با به خطر انداختن اولین پیشرفت واقعی که ما در زمینه‌ی محدود کردن برنامه‌ی هسته یی ایران به دست آورده‌ایم ، نیازهای سیاسی اعضایش را رفع کند. زمانی که باراک اوباما در سال 2009 به قدرت رسید پیشرفت در زمینه‌ی این مساله صفر بود. اکنون ترکیبی از فشاری که دولت جورج بوش و باراک اوباما اعمال کرده‌اند و همین طور تغییراتی در داخل ایران، فرصتی برای موفقیت به ما داده است.
در ادامه این یادداشت می‌خوانیم: من منتقد تحریم‌ها نیستم ، برعکس افتخار می‌کنم که مهمترین تحریمی که اکنون علیه ایران اعمال شده است و سیستم بانکی‌اش را بسته است در زمان ریاست من به عنوان رئیس کمیته خدمات مالی تصویب شد. اگر مذاکرات با شکست مواجه شود ولی نمای موفقیت گذری باشد ، نیاز به تحریم‌های بیشتر خواهد بود . اما در مرحله کنونی، این که کنگره اعلام کند که باور نداریم که ایرانیان در حال نشان دادن حسن نیت هستند و قصد داریم پس از مصالحات اولیه‌شان آنها را تنبیه کنیم بدون شک شکست به دنبال خواهد داشت.
فرانک در ادامه این یادداشت نوشت: اعضای کنگره این را می‌دانند. بدون شک در داخل ایران کسانی هستند که رفع تحریم‌ها و کاهش فشارهای اقتصادی را که به همراه خواهد داشت به توانایی داشتن سلاح هسته‌یی ترجیح می‌دهند. کسانی هم هستند که نظرشان مخالف این است و کاملا ضد غربی هستند. آیا کسی شک دارد که اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران در مرحله کنونی باعث محکم شدن جایگاه تندرویان می‌شود؟ آیا اعضای کنگره واقعا درک نمی‌کنند که اگر در برابر انعطاف پذیری ایران جایگاه خود را سرسخت‌تر کنند ؛ واکنش ایران آشتی بیشتر نخواهد بود؟
در ادامه این یادداشت می‌خوانیم : کاملا درست است که این توافق آن چه را که ما می‌خواهیم به یک باره تحقق نمی‌بخشد. اما توافق‌هایی این چنینی این طور هستند. به ندرت پیش می‌آید کشوری ، چه کشورما، چه ایران و چه کشورهای دیگر در اولین دور مذاکرات موضع‌اش را 180 درجه تغییر دهد. بدون شک این فرصتی برای اعتماد سازی برای هر دو طرف است، این که مشوق پیش رفتن در مسیر مطلوب را در اختیار یکدیگر قرار دهند. آیا همکاران سابق من وضعیتی را سراغ دارند که در آن ما در حال مذاکره با قدرتی نسبتا خصمانه بوده‌ایم و وقتی طرف مقابل سرسخت‌تر شد، از در آشتی برآمدیم؟
این دیپلمات دموکرات پیشین مجلس نمایندگان آمریکا در ادامه با بی‌توجهی به صلح آمیز بودن فعالیت‌های هسته‌یی ایران نوشت: درست است که تضمینی وجود ندارد این اقدامات به یک توافق منجر شود. به همین دلیل کاهش تحریم‌ها مشروط بوده است . اگر ایران طوری عمل نکند که ما به هدف مورد نظرمان برسیم می‌توانیم مجددا تحریم‌ها را اعمال کنیم. توضیح منطق کنگره برای این رفتارش کمی دشوار است و تنها دو احتمال وجود دارد. یکی این که برخی اعضا معتقدند که تنها حمله نظامی به ایران این مساله را حل خواهد کرد. برخی از آنها همان کسانی هستند که مایل بودند ما در سوریه دخالت نظامی داشته باشیم، به تصمیم رئیس جمهور (آمریکا) برای خروج نیروها از عراق اعتراض کردند و مایلند ما همواره حضور نظامی گسترده‌ای در افغانستان داشته باشیم. علاوه بر آن این احتمال وجود دارد که دولت اسراییل ترجیح می دهد شاهد سرنگونی کامل دولت ایران باشد ، نه پایان دادن به تلاش ایران برای رسیدن به سلا ح هسته‌یی .
در ادامه این یادداشت می‌خوانیم: توضیح دیگری که وجود دارد این است که بسیاری از اعضای کنگره در خفا درک می‌کنند که تصویب این لایحه غیرمسئولانه خواهد بود ولی از عواقب سیاسی بیان نظرشان می‌ترسند. به عقیده من در این مورد آنها آگاهی و هوش رای دهندگان به ویژه درک تعداد روز افزونی از شهروندان آمریکایی که معتقدند ما از نیروهای نظامیمان بیش از حد استفاده کرده‌ایم و بدون رسیدن به اهداف سیاسیمان میزان کسری‌ها را افزایش داده‌ایم را دست کم گرفته‌اند.
به گزارش ایسنا، در پایان این یادداشت آمده است : اگر معلوم شود که رئیس جمهور (آمریکا) و سران کشورهای خارجی که با آنهاهمکاری دارند بیش از حد در زمینه ایران خوشبین بوده‌اند ، ما این فرصت را داریم که هر تحریمی را که اکنون وجود دارد مجددا اعمال کنیم و به آنها بیافزاییم. ما باید یک نقشه دوم برای زمانی که چنین اتفاقی افتاد داشته باشیم . اما آنچه اکنو ن من را نگران می‌کند این است که کسانی وجود دارند که برای تضعیف مذاکرات در تلاشند، نه به خاطر این که از شکست آنها می‌ترسند بلکه به خاطر این که خواستار موفقیت این مذاکرات نیستند. نباید اجازه دهیم چنین چیزی به سیاست ما شکل دهد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید