آفتابنیوز : آفتاب: سرویس اجتماعی - فاطمه محمود اقدم - خاستگاه نوروز که مصادف با یکم فروردین ماه سال خورشیدی است، ایران باستان است اما در جغرافیای گسترده ای از جمله خاورمیانه، بالکان، آسیای میانه، قفقاز، هندوستان، پاکستان، بنگلادش... گرامی داشته می شود.
یکی از ویژگی های منحصر به فرد نوروز، قرار گرفتن به عنوان دقیق ترین مبنای تحویل سال (خورشیدی) و آغاز سال نو است و از این روست که دقیق ترین تقویم سالانه نیز بر اساس آن تنظیم می گردد. البته تنها در کشورهای ایران و افغانستان تقویم هجری شمسی به کار برده میشود.
امروزه نوروز، میراث فرهنگی ایرانیان و حتی برخی کشورهای همسایه (که در روزگاران قدیم بخشی از ایران به شمار می رفتند) شناخته می شود و همه ساله تمامی اقوام ایرانی با علاقه فراوان، مراسم مختلف آن را پاس داشته و به جای می آورند و از این نگاه، نوروز را می توان به عنوان یکی از شاخص های پیوند و اتحاد ایرانیان شناخت که هزاران سال است زنده مانده است، کما اینکه خود، زندگی دوباره و رستاخیز طبیعت را نوید می دهد.
مجمع عمومی سازمان ملل نیز در نشست ۴ اسفند ۱۳۸۸، ۲۱ ماه مارس (اول فروردین) را به عنوان روز جهانی عید نوروز، با ریشهٔ ایرانی به رسمیت شناخت و آن را در تقویم خود جای داد. در متن به تصویب رسیده در مجمع عمومی سازمان ملل نوروز، جشنی توصیف شده است که ریشه ایرانی دارد و قدمتی بیش از ۳ هزار سال دارد و امروزه بیش از ۳۰۰ میلیون نفر آن را جشن میگیرند.
چه سنت نیکویی است که همگام با خانه تکانی طبیعت، ما نیز خانه خود را آراسته و جامه نو بر تن می کنیم. با دعای تحویل سال، به استقبال روزهای نو می رویم و با آوردن قرآن کریم بر سفره هفت سین بر برکت سفره خود می افزاییم. دست همنوعان خود را می گیریم و به دیدار بزرگان می شتابیم. با طبیعت آشتی می کنیم و در روز 13 بدر، دل به دامان طبیعت می زنیم...