کد خبر: ۲۴۳۲۴۲
تاریخ انتشار : ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۰۹:۴۷

موج ادامه‌دار دلواپسی " دلواپس"ها در خیابان‌های پایتخت

موج دلواپسی گویا به یکباره فوران کرده و جماعتی را درنوردیده است. پس از سکوتی هشت ساله و مطلق پیرامون عملکردهایی که نه به تشخیص کارشناسان و متخصیین امر و یا به اشارت منتقدین و مخالفین و یا حتی آمار متقن و صریح نهادهای ذیربط، بلکه به اذعان تمام عیار تمامی کاندیداهای اصولگرای انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم از طیف اصولگرا، بغرنج و غیر قابل قبول بود و کشور را به شرایط نا متعارف در حوزه های مختلف و متکثر رهنمون کرده بود.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: اکنون لشکر کشی خیابانی منتقدین پرو پا قرص دولت تدبیر و امید در قالب عنوان با مسمای " دلواپسی" آغازیدن گرفته است و در آخرین وهله همین امروز جمعه در مقابل دانشگاه تهران.
 
دوباره مردانی با ظاهری خاص و جلوتی مشخص خیابان را برای هنرنمایی خود برگزیده اند، دوباره لب های مهر خورده تلاوتی خاص را به منصه ظهور می رسانند، دوباره  موتورها، دوباره الله کرم ها دوباره پلاکاردها و بنرها....
 
شاخصه ها همانی بود که بود. گویا این جماعت دلواپس در چرخه گذر ایام و نو به نو شدن ادوار مرد زمانه خود نیستند، فریز شده اند در همان سال های آغاز دهه هفتاد همان سال هایی که نطفه شان نضج گرفت و حضورهای مسبوق به سابقه امروزشان نعل به نعل همانی است که بود.
 
رئیس جمهوری منتخب ملت و دومین شخصیت نظام می گوید امسال سال تخریب نیست، می گوید ملت ایران آرامش می خواهد، می گوید ملت ایران به دنبال اعتدال است، می گوید: ملت ایران به دنبال پیشرفت است، می گوید ملت ایران به دنبال اخلاق است. تاکید می کند که عده ای به دنبال مشغول کردن مردم به حوادث غیر واقعی و رویدادهای تخیلی هستند. در گفتگوی زنده با ملت به اقلیت تندرو اخطار و انذار می دهد که دست از تخریب بردارند، تصریح می کند که در غیر اینصورت با مردم سخن خواهد گفت و حامیان دولت برای دفاع از آن به میدان خواهند آمد...
 
درست چند روز پس از این سخنان به ناگهان" دلواپس ها" به یاد عرض اندام میدانی افتاده و خودی نشان می دهند و این یعنی آنکه خبری از تعامل و خویشتن داری، لحاظ منافع ملی در برهه خطیر فعلی، ضرورت قانونمداری و توجه به فرمایشات رهبری مبنی بر حمایت از بچه های انقلاب، در میان این جماعت نمود و نشانی ندارد.
 
این یعنی میدان تعریفی این عزیزان دلواپس میدان منازعه و تخاصم است میدان عدم تنش و نگاه راهبردی نیست.
 
دولت با صراحت اعلام می کند که از انتقاد سازنده با روی باز و گشاده حمایت می کند آنگاه جمعی گردهم می آیند و تنها با کلی گویی و طرح شعارهای تکراری بطور مداوم از نگرانی خود می گویند، از ننگین بودن توافق ژنو! از ضعف آن و ... بدون آنکه مستند بگویند چرا و به چه علت نگرانند فی الواقع ایراد شکلی و ماهوی آنان به توافقات به عمل آمده چیست و در کجای توافق نامه منافع ملی نقض شده؟ آنها تنها نگران اند.
 
 نگرانی که البته تنها معطوف به توافق نامه ژنو هم نیست آنها نگران پوشش بانوان نیز هستند و عرصه فرهنگ را هم به باد انتقاد می گیرند بی آنکه بگویند آیا این پدیده ها یکشبه و خلق الساعه بروز و ظهور یافته است؟ عملکرد دولت در این زمینه ها دچار چه خبط و خطایی بوده و آیا نسبت به دولت سابق دچار کاهش و افولی شده است.
 
کنار گذاری تمامی این ماوقع بخوبی نشان می دهد که دلواپسی " دلواپس ها" اصالت و منطق درستی ندارد چرا که از یکسو نوعی تسویه حساب سیاسی و لجبازی مفرط در آن قابل مشاهده است و از سوی دیگر دلواپس ها هیچ راهبرد و راهکار منطقی را که بتوان ابراز دلواپسی آنها را در چارچوب نقد سازنده ارزیابی کرد، بروز نمی دهند.
 
فارغ از این نکات شکل واکنش ها و ابراز مخالفت ها هم در نوع خود جالب توجه و شایسته تامل است. گردهمایی هایی که هیچ یک مجوز قانونی از سوی نهادهای ذیربط ندارد و از طرف دیگر حمل پلاکاردها و شعارهایی که بسیاری از آنها سویه های تخریبی و توهین آمیز دارد و نیز از همه جالب تر اعتراضات "بی شناسامه ای" است که به منصه ظهور می رسد.
 
معترضین دلواپس علاوه بر آنکه اتاق فکر و متولیان تشکیل چنین جلساتی را که هماهنگی رسانه ای و البته مالی چنین جمع هایی را برعهده دارند، مشخص نمی کنند بازهم در اقدامی عجیب و البته مسبوق به سابقه از زبان مردم سخن می گویند.
 
آنان در پلاکاردهای حمل شده نظر جمع محدود و اقلیت خود را به عموم ملت شریف و بالغ ایران تعمیم داده و از زبان مردم سخن می گویند که این خود نیز نشان از ضعف و کاستی نگرش و منش آنان دارد.
 
البته فارغ از معایب و کاستی های قانونی و اخلاقی چنین تجمعاتی این گردهمایی ها دو بازخورد مثبت و مطلوب نیز دارد.
 
از یکطرف حضور چند صد نفره یا در بهترین حالت چند هزار نفره این افراد در چنین تجمع هایی بخوبی میزان مقبولیت و وزن و اعتبار این طیف و تفکر آنان را هویدا کرده و جایگاه آنان را بیش از پیش در میان طیف ها و تفکرات مختلف جامعه ایرانی هویدا می کند و بدیهی است آنان نمی توانند مدعایی بیش از وزن و جایگاه خود داشته باشند.
 
از سوی دیگر با این عرض اندام های بی محابا این زمینه برای موافقین و همراهان دولت نیز مهیا می شود که در بزنگاه های حساس پیش رو در حمایت از سیاست های دولت منتخب ملت و رهنمودهای رهبری در موضوعاتی چون تواففق هسته ای به میدان بیایند و این نکته می تواند در شرایط خطیر پیش رو بنیه ای قوی برای حمایت از دولت در میز مذاکرات باشد.
 

به گزارش خرداد، هر چه هست با فروافتادن پرده ها و روشن شدن رویکردها به شکل علنی تر، در آینده نزدیک آنانی متضرر خواهند شد که اقبال و استقبالی در میانه عامه مردم نداشته و اقلیتی هستند که صدای بلندی دارند!.      

بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین