دانشمندان همواره در حال مطالعه رفتار پنگوئنها، الگوهای جفتگیری و
روابطشان بودهاند اما صداهای آنها فقط در سطح پایه شناسایی شده بودند.
با این حال، در مطالعه جدید به رهبری «دکتر لیویو فاوارو» از دانشگاه
تورین، صدها صدای صوتی ویدیویی و شنیداری پنگوئنها ضبط، جمعآوری،
گروهبندی و در نهایت از لحاظ صوتی تحلیل شدند.
به گزارش ایسنا، تمامی این صداها از
جمعیت 48 پنگوئن باغ وحش «زووم» در تورین جمعآوری شدند. این گروه شامل 15
نر، 17 ماده، هشت پنگوئن جوان بین سنین سه تا 12 ماهگی و هشت جوجه بودند.
نتایج
نشان داد تمامی پنگوئنها دارای چهار تلفظ صوتی (vocalisation) اساسی
بودند: صدای تماس که توسط پرندگان تنها ساطع میشود، صدای مشاجرهای که خشم
فردی ایجاد میکند، صدای هیجانی که پرنده در طول فصل جفتگیری بیان میکند
و نوعی صدای دو طرفه که توسط جفتها در لانههایشان ایجاد میشود.
نویسندگان
این مقاله همچنین دو تلفظ صوتی متمایز را شناسایی کردند که به عنوان
صداهای التماسآمیز توسط جوجهها در شکل «بیپ» و یک ناله التماسآمیز تفسیر
شدند.
پنگوئن آفریقایی نوعی پرنده دریایی بسیار اجتماعی و کلامی
است اما توصیفات تلفظ صوتی این حیوان تا به امروز به توصیفهای اساسی
صداهایش محدود شده بود.
گروهبندی تلفظهای صوتی پرنده حائز اهمیت است
زیرا امکان انجام مقایسهها بین گونهها و افراد را فراهم کرده و در
برنامهریزی مدیریتی کارآمد و استراتژیهای حفاظتی دخیل خواهد بود.
صداهای
پنگوئن از طریق سیرینکس تولید میشوند که متفاوت از حنجره پستانداران است.
سیرینکس در قاعده نای قرار دارد در حالی که حنجره پستانداران در بالای آن
قرار گرفته است. سیرینکس از دو بخش یعنی مجموعهای مستقل از عضلات و غشاها
در جوانب راست و جپ تشکیل شده است.
برخلاف تارهای صوتی پستاندارن، بسیاری از پرندگان شامل پنگوئنها میتوانند همزمان دو سیگنال مستقل تولید کنند.
جزئیات این مطالعه در مجله PLOS One منتشر شد.