رئوفیان:
وقتی مشائی میگفت انسان قرار است جای خدا باشد، منتقدان الان فرهنگ کجا بودند؟
یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: در دولت دهم برخی از انحرافات فرهنگی را شاهد بودیم. انتظار می رفت که این آقایان اعتراض کنند اما صدایی از هیچ کس شنیده نشد.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: در دولت دهم برخی از انحرافات فرهنگی را شاهد بودیم. انتظار میرفت که این آقایان اعتراض کنند اما صدایی از هیچ کس شنیده نشد.
ابوالقاسم رئوفیان دربارۀ پخش شبنامه علیه وزات فرهنگ و ارشاد اسلامی، بعد از اتمام نماز عید فطر در صف نمازگزاران میگوید: انتقاد پذیری و پاسخ به انتقادهای مصلحانه وظیفه دولت است. اگر دولت انتقادهای سازنده را برنتابد یعنی به معنای وابستگی فرهنگی است و موجب مخدوش شدن چهره نظام می‌شود. اما نقد کردن با تخریب کاملا متفاوت است.
وی ادامه داد: من در رابطه با وزارت فرهنگ و ارشاد یک سوال از همه منتقدان آن دارم. آیا واقعا همه مشکلات فرهنگی ناشی از عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد است؟ مطمئنا خیر. وقتی چند ده دستگاه همزمان به انجام کار فرهنگی بپردازند و خود را متولی امر فرهنگ بدانند همین اتفاق میافتد: موازی کاری، بیانضباطی، همدیگر را مقصر قلمداد کردن و... کدام مقصر است؟ صدا و سیما، سازمان تبلیغات اسلامی، نهادهای فراقوهای مثل شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت فرهنگ و ارشاد و چند ده تای دیگر؟
رئوفیان در ادامه افزود: فرهنگ پیشانی نظام است. من فکر میکنم که بعد از 35 سال چهره فرهنگی کشور مخدوش است. اما چه کسانی این را مخدوش کردهاند؟ما امروز در جامعه فساد اقتصادی داریم، رشوه، نزول و رباخواری داریم، فرهنگ خرافه و کجاندیشی ترویج می‌شود.
وی گفت:در دولت دهم ما شاهد بودیم یکی از نزدیکان رئیسجمهور مکتب ایرانی را در مقابل مکتب اسلامی ترویج میکرد. من ان زمان منتظر بودم که همین تعداد افراد آن زمان هم به این مسئله اعتراض کنند و نگرانی خود را نشان بدهند اما این اتفاق به جز در میان عدهای از متدینان در جای دیگر دیده نشد. آن زمان این افراد کجا بودند؟ وقتی مشائی میگفت انسان قرار است جای خدا باشد و جای خدا بنشیند چرا به غیر از رهبری هیچ کسی این را متذکر نشد؟ فقط رهبری بود که از تملقگویی و چاپلوسی انتقاد کرد و برخورد با نواندیشی مصلحانه را نفر کرد.
وی تصریح کرد: سخن من به کسانی که شبنامه، روزنامه یا بروشور پخش می‌کنند این است: مردم در اعیاد مذهبی، ملی و مناسبتهایی چون روز قدس برای دفاع از دین، نظام و مظلوم به عرصه خیابان میآیند. آیا شما که در این مواقع بروشور دست انها میدهید ؟فکر میکنید شاید کار شما برخورد با نواندیشی مصلحانه باشد ؟ چرا با مسائل کشور با خشونت برخورد میکنید و با این رفتار چهره نظام را مخدوش میکنید؟
او در ادامه افزود: من هم فکر میکنم که چهره فرهنگی نیاز به پیرایش دارد اما از راه درست و منطقی نه با برخورد خشن. یادم هست که در سال 1381 رهبری از شورای عالی انقلاب فرهنگی خواستند نسبت به مدیریت راهبردی در کشور کار کنند. یعنی این حوزه نیاز به کار مضاعف مبتنی بر تحقیق و پژوهش دارد. اقتضای این کار هم عقلانیت و دین است که بتواند طرح جامعه فرهنگی را تهیه کنند. امسال سال 93 است آیا آنها این طرح را آماده کردهاند؟ این طرح کجاست؟
رئوفیان گفت: کار فرهنگی فقط نصب چند تابلو و کارهای موازی، متقابل و متضاد نیست. دستگاه فرهنگی باید بدور از خرافه، سست اندیشی و تعصب کار کند تا عشق به کشور و نظام و دین در دل جوانان جای بگیرد. همه دستگاهها، از دولت و قوه مجریه گرفته تا قوه مققننه و قوه قضائیه که بسیار حساس است و با عدل و انصاف سرکار دارد از نقدهای مصلحانه استقبال کنند تا اشکالات کار برطرف شود.
رئوفیان درباره سوال خبرنگار خرداد درباره اینکه آیا همه اصولگرایان با رفتار اخیر منتقدان همسو هستند گفت: اصولگرایان افراطی در طیف اصولگرایان واقعی نیستند. همانطور که اصلاحطلبان افراطی از اصلاحطلب واقعی متفاوت هستند. باید میانهرو بود و مشی ما اعتدال است. حضرت علی(ع) میفرماید: افراط و تفریط نشانه جهل است. این برای ما هم یک هشدار است. موسس انقلاب اسلامی مشی اعتدال دارد. برای همین من اصلاحطلب و اصولگرا را دو بالی میدانم که باهم می‌توانند پیشرفت و صعود کنند. باید اصولگرای اصلاحطلب بود.
رئوفیان در پاسخ به سوال اینکه چرا در 8سال گذشته دلواپسان حوزه فرهنگ هیچ عکسالعملی به مسائل فرهنگی نشان ندادند ،گفت: ما اگر خود را دربرابر نظام مسئول بدانیم نه جناح سیاسی خود را ، در آن صورت برخوردهای ما با مسائل با تدبیر و تدبر اتفاق میافتد. ما در مقابل جمهوریت نظام و اسلامیت ان مسئول هستیم. یعنی مردمسالاری دینی؛ اما گاه در عمل مسائل جناحها در الویت قرار میگیرد.
وی در ادامه پاسخ خود گفت: اتفاقا در دولت دهم برخی از انحرافات فرهنگی را شاهد بودیم. انتظار میرفت که این آقایان اعتراض کنند اما صدایی از هیچ کس شنیده نشد. زمانی که مشایی مطرح کرد که ما با مردم اسرائیل دست دوستی میدهیم هیچ شبنامه و بیانیهای پخش نشد. فقط رهبری بودند که این سخنان را با تعابیر «سخیف و پوچ» یاد کردند و نسبت به ان موضع گرفتند. آن زمان واقعا انتظار نقد میرفت. اما تعصب جناحی و تعصب کورکورانه آفتی است که اجازه نقد نمیداد. نقد باید واقعی باشد. نه اینکه به دلیل طرفداری از فرد از انتقاد دست بکشیم. باید با مسئل کشور به حق و انصااف برخورد کنیم. اگر برای ما معیار جناح باشد این خلاف عقلانیت است.
به گزارش خرداد، او در انتهای صحبتهای خود گفت: نقد و نقدپذیری یک تکلیف است، اما نقد به معنای دشمنی و از ریشه زدن یک مسئله نیست. شاید وزارت فرهنگ و ارشاد مشکل و مسئلهای هم داشته باشد اما این به معنای نفی تمام خدمات این وزارتخانه نیست. اما باید توجه داشت که در نقد کردن دچار خطا و لغزش نشویم. باید در مسیر حق و اعتدال قدم برداریم و از هر نهاد و ارگانی و فردی به اندازه مسئولیتش پاسخ بخواهیم. این بیانصافی است که به تمام فعالیتهای وزارت ارشاد نقد داشته باشیم. باید به این دقت کنیم که شاید خیلی از کارهای وزارت فرهنگ و ارشاد در مسیر نواندیشی مصلحانه باشد. تعصب جناحی ما را از مسیر حق دور کرده و به مسیر افراط و تفریط میاندازد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید