موانع تنش زدایی میان تهران ـ قاهره
آفتاب‌‌نیوز : 
در سال های گذشته ایران که سیاست خارجی خود را تغییر داده بود برای نخسیتن بار اقدام به قطع رابطه با کشوری کرد که اسراییل را به رسمیت شناخته و طبق قرارداد کمپ دیوید، اقدام به برقراری رابطه دیپلماتیک با این رژیم کرده بود.
آنچه از سوی مصر وانورسادات رئیس جمهوری وقت آن کشور صورت گرفت علاوه بر ایران، اعتراض فلسطینی ها و تعدادی از کشورهای عرب و مسلمان را نیز در پی داشت.
اگر چه در طول سال های بعد رابطه دیپلماتیک تهران با بسیاری از کشورها از جمله امریکا، عربستان و الجزایر قطع شد ولی آنچه در این میان جالب بود این مساله بود که کشورهای مزبور خود دست به قطع رابطه با تهران زدند فقط در این میان ایران اقدام به قطع روابطش با قاهره و تعطیلی سفارتخانه این کشور در تهران کرده بود.
در این سال ها که جنگ تبلیغاتی میان دو کشور ادامه داشت نامگزاری دو خیابان در تهران و قاهره بر مشکلات طرفین افزود ولی با امضای توافق نامه صلح اسلو بین اسراییل و فلسطینی ها شرایط جهانی و منطقه ای تغییر یافت به طوری که به دنبال تمایل فلسطینی ها به صلح با اسرائیل، بسیاری از کشورها عرب و مسلمان نیز دست اسراییلی ها را برای آشتی فشردند.
با پیدایش وضعیت جدید ایران هم ناگزیر شد در دیدگاه ها و سیاست هایش در قبال اسراییل و فلسطینی ها دست به تغییراتی بزند و واقعیت های جدید را بپذیرد. زیرا قبلا شرایط به گونه ای بود که هرگاه کشوری با اسرائیل رابطه سیاسی برقرار می کرد تهران دست به قطع رابطه و یا کاهش سطح روابط با آن می زد. اما قرارداد اسلو سبب گردید ایران سیاست معقولانه تری را پیش بگیرد. در این مقطع به نظر رسید که تهران شرایط خود برای از سرگیری رابطه با قاهره را که مقطع رابطه با اسرائیل بود تغییر داده است. به همین دلیل پس از ملاقات و مذاکره خاتمی با مبارک رئیس جمهوری مصر، این امید در دو کشور به وجود آمد که راه برای از سرگیری روابط هموار شده است. تغییر نام خیابان ها از جمله تبدیل نام خیابان خالد اسلامبولی به انتقاضه در تهران اقدام مبتنی بود که برداشته بشد ولی انتقاد مبارک از برخوردهای سیاسی در داخل ایران و در نهایت بازداشت یک مصری که متهم به ترور رئیس جمهوری این کشور شده و مرتبط کردن او با تهران، سبب تیره شدن مجدد روابط دو کشور گردید.
این وضعیت ادامه داشت تا این که در هفته های گذشته این امیدواری مجددا به وجود آمد که دو کشور در راستای تنش زدایی قدم برداشته و درصدد هستند روابط گسسته را پیوند بزنند اما سوال این است که آیا گروه های افراطی ایران و مصری مایل هستند این روابط احیا شده و دو کشور بزرگ و تاثیر گذار جهان اسلام مجددا دست در دست یکدیگر به رایزنی درباره مسایل و مشکلات مسلمانان و ملل منطقه بپردازند؟
احیای روابط تهران و قاهره در کنار همبستگی و هماهنگی این دو کشور با عربستان می تواند به نفع ملل منطقه تمام شده و مانع یکه تازی برخی افراد و کشورهایی شود که یا آشفته کرده اوضاع به بهره برداری می پردازند. ولی آنچه در این راستا اهمیت دارد جلوگیری از کارشکنی و دخالت عناصر و جناح های افراطی است که فقط به دنبال تثبیت منافع گروهی و جناحی خود بوده و توجهی به افزایش تاثیر ایران در میان کشورهای منطقه ندارند.
در سال های گذشته ایران که سیاست خارجی خود را تغییر داده بود برای نخسیتن بار اقدام به قطع رابطه با کشوری کرد که اسراییل را به رسمیت شناخته و طبق قرارداد کمپ دیوید، اقدام به برقراری رابطه دیپلماتیک با این رژیم کرده بود. آنچه از سوی مصر وانورسادات رئیس جمهوری وقت آن کشور صورت گرفت علاوه بر ایران، اعتراض فلسطینی ها و تعدادی از کشورهای عرب و مسلمان را نیز در پی داشت.
اگر چه در طول سال های بعد رابطه دیپلماتیک تهران با بسیاری از کشورها از جمله امریکا، عربستان و الجزایر قطع شد ولی آنچه در این میان جالب بود این مساله بود که کشورهای مزبور خود دست به قطع رابطه با تهران زدند فقط در این میان ایران اقدام به قطع روابطش با قاهره و تعطیلی سفارتخانه این کشور در تهران کرده بود.
در این سال ها که جنگ تبلیغاتی میان دو کشور ادامه داشت نامگزاری دو خیابان در تهران و قاهره بر مشکلات طرفین افزود ولی با امضای توافق نامه صلح اسلو بین اسراییل و فلسطینی ها شرایط جهانی و منطقه ای تغییر یافت به طوری که به دنبال تمایل فلسطینی ها به صلح با اسرائیل، بسیاری از کشورها عرب و مسلمان نیز دست اسراییلی ها را برای آشتی فشردند.
با پیدایش وضعیت جدید ایران هم ناگزیر شد در دیدگاه ها و سیاست هایش در قبال اسراییل و فلسطینی ها دست به تغییراتی بزند و واقعیت های جدید را بپذیرد. زیرا قبلا شرایط به گونه ای بود که هرگاه کشوری با اسرائیل رابطه سیاسی برقرار می کرد تهران دست به قطع رابطه و یا کاهش سطح روابط با آن می زد. اما قرارداد اسلو سبب گردید ایران سیاست معقولانه تری را پیش بگیرد. در این مقطع به نظر رسید که تهران شرایط خود برای از سرگیری رابطه با قاهره را که مقطع رابطه با اسرائیل بود تغییر داده است. به همین دلیل پس از ملاقات و مذاکره خاتمی با مبارک رئیس جمهوری مصر، این امید در دو کشور به وجود آمد که راه برای از سرگیری روابط هموار شده است. تغییر نام خیابان ها از جمله تبدیل نام خیابان خالد اسلامبولی به انتقاضه در تهران اقدام مبتنی بود که برداشته بشد ولی انتقاد مبارک از برخوردهای سیاسی در داخل ایران و در نهایت بازداشت یک مصری که متهم به ترور رئیس جمهوری این کشور شده و مرتبط کردن او با تهران، سبب تیره شدن مجدد روابط دو کشور گردید.
این وضعیت ادامه داشت تا این که در هفته های گذشته این امیدواری مجددا به وجود آمد که دو کشور در راستای تنش زدایی قدم برداشته و درصدد هستند روابط گسسته را پیوند بزنند اما سوال این است که آیا گروه های افراطی ایران و مصری مایل هستند این روابط احیا شده و دو کشور بزرگ و تاثیر گذار جهان اسلام مجددا دست در دست یکدیگر به رایزنی درباره مسایل و مشکلات مسلمانان و ملل منطقه بپردازند؟
احیای روابط تهران و قاهره در کنار همبستگی و هماهنگی این دو کشور با عربستان می تواند به نفع ملل منطقه تمام شده و مانع یکه تازی برخی افراد و کشورهایی شود که یا آشفته کرده اوضاع به بهره برداری می پردازند. ولی آنچه در این راستا اهمیت دارد جلوگیری از کارشکنی و دخالت عناصر و جناح های افراطی است که فقط به دنبال تثبیت منافع گروهی و جناحی خود بوده و توجهی به افزایش تاثیر ایران در میان کشورهای منطقه ندارند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید