آفتابنیوز : آفتاب- لیلا ابراهیمیان: میگویند اولین بار نیست که اینها به این اسم وارد خیابان میشوند. شاید خیلی از ماموریتهای آنها هم در نهایت به بیراهه رفته باشد. به اسم دین و تعبد، به سینماها ریختند و بنرهای فیلمها را پایین کشیدند. خیلی از سخنرانیها را به هم زدند و به خیلی از مقامات سیاسی کشور اهانت کردند، از آیتالله هاشمی رفسنجانی تا ناطق؛ سخنرانی لاریجانی در قم یا سید حسن خمینی در تریبون نماز جمعه از حملات آنها در امان نبودهاند. اما امروز حرکت آنها کمتر موافقانی در کشور دارد و بیشتر مخالف ورود نیرو به هر اسم به خیابانها آن هم بدون مجوز قانونی، هستند. دولت هم شعارش التزام به قانون اساسی است و در این مورد بسیار پایبند. این را حقوقدانها میگویند. نعمت احمدی، حقوقدان بارها گفته «بزرگتر مشخصه دولت یازدهم قانونمداری آن است.»
حجت الاسلام محسن درایتی، مشاور امور روحانیت دولت اصلاحات، می گوید «ریشه این حرکتها در افراطیگریهای اوایل انقلاب است که گاه و بیگاه رهبر انقلاب به آن تذکر میدادند.» اما بعدها این حرکتها ادامه پیدا کرد و در دولت اصلاحات به شکل افراطی سروکله افراطیان در هر کاری پیدا شد. دامنه حرکت اینها از برهم زدن میتینگها تا ترور مغز متفکر اصلاحات ادامه داشت؛ بیهیچ ترس و ابایی.
آن زمان همه جا سر و کله نیروهای خودسر پیدا بود. در انواع و اقسام تجمعات سیاسی مجوزدار. مردمی که به خاتمی رای داده بودند، طعم حضور تهدیدآمیز نیروهای خودسر و گاهی طعم مشت و لگد آنها را میچشیدند و به گفته رییس دولت هر ۹ روز در کشور یک بحران بهوجود میآمد. از وزیر تا مردم عادی همه درگیر تبعات بحران بودند. اما در دوران احمدینژاد، نیروهای خودسر پیشرفت بیشتری کردند و کارشان بالا گرفت، این بار سازماندهی شدند و از لحاظ مالی قدرت گرفتند. آنها دیگر به لغو کنسرتهای مجوزدار شهرهایی مثل مشهد راضی نبودند. سخنرانی نوه امام را هم به هم میزدند. حتی وقتی که با احمدینژاد هم چپ افتادند، سخنرانی رئیسجمهورشان را نیز خراب کردند. صابونشان به تن ناطق نوری هم خورد؛ ناطقی که روزگاری برای پیروزیاش همین نیروها در انتخابات ریاستجمهوری، چه کارها که نکردند. به در خانه هاشمی رفسنجانی هم رفتند و هاشمی و خانوادهاش را به دشنامهایی میهمان کردند، تا اینکه او کاسه صبرش لبریز شد و اعتراض کرد! آخر سر به سراغ علی لاریجانی هم رفتند و حرم حضرت معصومه (س) را با غوغاکدهی سیاسی خود اشتباه گرفتند.
حالا همه میترسند؛ اگرچه این نیروها هشت سال کم و بیش در لاک خود فرو رفته بودند و جز به سخنرانی سید حسن خمینی، آیتالله هاشمی و ناطق نوری شاید یکبار به علی لاریجانی اهانت کردند و در نهایت با پیگیری جدی مجلس روبرو شد. اما منصور حقیقتپور این دو فعالیت را از یک جنس نمیداند. میگوید اهانت به سران اول مملکت با تذکر به مردم بدحجاب و بیحجاب خیلی متفاوت است. «مگر برای نماز خواندن نیاز به مجوز قانون داریم که برای امر به معروف نیاز به مجوز داشته باشیم.» او میگوید «دولتی که تعبیرش از گشت ارشاد دیوارکشی در خیابانهاست نمیتواند کار امربه معروف و نهی از منکر را انجام دهد.»
شاید اصولگرایان معتقد هستند که میتوان در خیابان امر به معروف و نهی از منکر کرد و این کار نیازی به مجوز قانونی ندارند. آنها به بیان خوش و زبان آرام اشاره میکنند و از تکلیف دینی میگویند. محسن کوهکن به «آفتاب» میگوید «اگر نیروی انصار و حزبالله آموزش ببینند که برای رضای خدا به مردم تذکر بدهند خیلی هم خوب است. ما نمیتوانیم برای تذکر دادن به خانم بدحجاب منتظر نیروهای با مجوز باشیم.» اما حسین ابراهیمی، عضو جامعه روحانیت مبارزاین تذکر را «به تعبیر رهبری نظام در حد تذکر دادن و رد شدن نه برخورد» میداند و میگوید «برای برخورد نیاز به مجوز قانونی وجود دارد.» اما دولت میخواهد جلوی خودسری نیروها را بگیرد چه به اسم انصارحزب الله و چه به اسم نیروها خودسر؛ فرقی ندارد. میگویند قانون حرف اول و آخر را میزند؛ قانونی که برگرفته از متن اسلام و قوانین مدرن در جامعه ایران اسلامی است.
مردم اما روزهای سخت التهاب را به چشم دیدهاند و از تکرار آن روزها وحشت دارند اما انصار حزب الله به کار خود باور دارند. آنها در مورد علت اطمينانشان از تاثيرگذاري تذكراتشان توضيحي نميدهند اما اعتقادات مخصوص به خودشان را دارند. آوردن چهار هزار نيرو به سطح خيابانها براي مبارزه با بدحجابي را «ايثار» خودشان ميدانند تا نشان دهند نسبت به آنچه در جامعه رخ ميدهد بيتفاوت نيستند. آنها براي وزارت كشور هم پاسخ دارند. از تلاششان براي اقناع وزير كشور كه اصليترين متولي حجاب در كشور شناخته ميشود خبر ميدهند. چهار هزار نيروي انصار حزبالله كمتر از يك هفته ديگر براي مبارزه با بدحجابي به خيابانها ميآيد. گشتهاي موتوري كه دبيركل انصار حزبالله ميگويد سرعت اقداماتشان از «لاكپشت» هم كندتر خواهد بود. حالا جامعه نگران تکرار روزهای سخت گذشته است.
این حرکت هیچ فرقی با بیقانونی های دیگری مثل قمه زنی یا هرج ومرج میمونه که باید باهاش برخورد کرد.