کارگردان فیلم «ماهی و گربه»:
مخاطب سینمای ایران، امکان انتخاب فیلم مورد علاقه اش را ندارد
«همچنان، مشکل ما همان اکران سنتی فیلم ها است که طبیعتا وقتی از 110 تولید سالانه، تنها 30 فیلم امکانِ اکران پیدا می کنند، سینمادار مجاب می شود فیلم های خارج از عرف و معمولِ نمایش را نمایش ندهد.» این نکته مهمی بود که «شهرام مکری» در گفت و گو با «آفتاب» بیان کرد.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب- سرویس فرهنگی: این کارگردان جوان اما مبتکر سینمای ایران که فیلم «ماهی و گربه»اش، جوایز جهانی بسیاری را به ارمغان آورد که اکنون عضو شورای سیاست‌گذاری گروه «سینمای هنر و تجربه» است، مشکل اصلی سینمای ایران را عدم هماهنگی تولیدات سینما و سالن‌های آن دانست و تصریح کرد: «در ایران، هنوز اکران، به همان شیوه سنتی انجام می شود که 4 یا 5 گروه با یک سینمای سرگروه داریم که طبعا فیلم هایی هم برای اکران انتخاب می شوند که برای مخاطب انبوه ساخته شده باشند. بنابراین گروه «هنر و تجربه» شکل گرفت که نه فیلم هایی که قرار است در ان نمایش داده شود، فیلم هایی با هدف مخاطب عام است و نه شیوه اکران آنها شکل معقول و مرسوم سینما که به طور مثال فیلم ها 8 هفته روی پرده باشند و در صورت نرسیدن به کف فروش، تغییر کنند، هستند.»
به گزارش آفتاب، وی در ادامه درباره شیوه انتخاب فیلم ها خاطرنشان ساخت: در جلساتی که برای شیوه انتخاب فیلم ها داشتیم، ملاکِ ما، خوب و بد بودن فیلم ها نیست بلکه فیلم های مستعدی که در این سال ها نمایش داده نشده اند اما در جشنواره های جهانی، تحسین شده باشند و یا فیلم های کوتاهِ برگزیده خانه سینما و حتی فیلم های مستندِ بحث برانگیزِ این سال ها که حتی در اکران های محدود، با اقبال مواجه شده باشند، در این گروه حضور خواهند داشت.
وی افزود: این نکته را نباید فراموش کرد که میان فیلم های هنر و تجربه و فیلم هایی که اگرچه برای مخاطب انبوه ساخته شده اند اما امکانِ اکران پیدا نکرده اند، تفاوت است و ما سعی کردیم که در مرحله نخست این کار، تنها فیلم های هنری و تجربی را نمایش دهیم تا هدف مورد نظر، دچار اشکال نشود.
مکری البته در نظر گرفتن مخاطب خاص برای این فیلم ها را مشکل سینمای ایران دانست و اظهار داشت: «نباید مخاطب را دسته بندی کرد که مجبور است مثلا کدام فیلم ها را ببیند. مخاطب باید در انتخاب فیلم، آزاد باشد اما همچنان، مشکل ما همان اکران سنتی فیلم ها است که طبیعتا وقتی از 110 تولید سالانه، تنها 30 فیلم امکانِ اکران پیدا می کنند، سینمادار مجاب می شود فیلم های خارج از عرف و معمولِ نمایش را نمایش ندهد.
وی افزود: در همه دنیا، سینماداری، کاری خصوصی است. مثلا اگر در آمریکا، کسی مانند کوئنتین تارانتینو می آید و فیلمش را در سینماهای زنجیره ای نمایش می دهد، سینمای شخصی هم دارد که فیلم های کلاسیک تاریخ سینما را اکران می کند. در نتیجه وقتی در ایران، 90 درصد سینماها خصوصی است، عملا مخاطب نمی تواند، ژانر و فیلم مورد علاقه اش را انتخاب کند و اینگونه دست او بسته می ماند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید