آفتابنیوز : آفتاب- سرویس اجتماعی: خانه و خیابان ندارد، حتی به اوضاع جنگ و صلح یک کشور هم ارتباطی ندارد. خشونت علیه زنان یک بیماری فراگیر در سراسر دنیا است که هم در فضاهای عمومی و هم در فضاهای خصوصی اتفاق می افتد. رایجترین نوع خشونت علیه زنان، خشونتی است که در خانواده ها علیه زنان وجود دارد. ارتباط چندانی هم به سطح تحصیلات، مذهب، درآمد و یا شان و منزلت اجتماعی ندارد.
به گزارش آفتاب به نقل از ایندیپندنت، آمارها خبر میدهند که از هر 3 زن، 1 زن در طول زندگی خود خشونت جسمی یا جنسی را از سمت همسر خود، تجربه کرده است. در سال 2012 از هر 2 زن کشته شده، 1 نفر آن توسط همسر یا یکی از اعضای خانواده خود کشته شده است. در حالی که تنها 1 نفر از هر 20 مرد کشته شده، توسط همسر خود، به قتل رسیده است. ممکن است برایتان پرسشی مطرح شود که پس وظیفه ی قانون چه میشود؟ آیا قانون از زنان حمایت میکند؟
در پاسخ به این پرسش باید اعلام کرد که فقط 3/2 کشورهای جهان، خشونت خانوادگی را جرم میدانند. تنها 52 کشور جهان، تجاوز جنسی در قالب ازدواج را جرم اعلام کردهاند و بیش از 2 میلیارد زن در کشورهایی زندگی میکنند.
که خشونت جنسی تحت عنوان ازدواج در آنها جرم محسوب نمیشود. شاید خشونت جنسی در این کشورها بیشتر از سایر کشورها رواج داشته باشد اما در کشورهای متمدن اروپایی وضعیت چندان از این بهتر نیست. در کشورهای اروپایی 45 درصد تا 55 درصد زنان زیر 15 سال، تجربه آزار و اذیت جنسی را داشتهاند.
نود و هشت درصد قربانیان قاچاق جنسی انسان زنان و دختران زیر ۱۸سالاند. اندام جنسی ۱۳۳ میلیون زن در جهان مثله و ناقص شده است. هفتصد میلیون دختر زیر ۱۸ سال ناچار با ازدواج اجباری شدند. افزایش رفتارهای خشونتآمیز علیه زنان ضرورت تخصیص دادن یک رو مشخص جهانی را به " کاهش خشونت علیه زنان" نشان میدهد.
با نکی مون دبیر کل سازمان ملل درباره اهمیت این روز جهانی میگوید: «همه مردم جهان موظف هستند تا گامی را در جهت کاهش و از بین بردن انوع خشونت علیه زنان بردارند.» او با اشاره به اتفاقاتی نظیر ربوده شده دختران نیجریهای، تجاوز دستهجمعی به یک دختر هندی و خشونت و قساوتی که علیه زنان در دیگر نقاط دنیا بروز داده می شود، از مردم میخواهد درباره این قبیل خشونتها سکوت نکنند و منفعلانه واکنش نشان ندهند.
او میافزاید: ما باید مسئولانه با خشونت مبارزه کنیم. هر جا که رفتاری خشونت آمیز دیدیم مداخله و اعتراض کنیم. لازم است که نگاه های جنسیتی و تکبعدی را از میان برداریم. خشونت علیه زنان چنان مداوم وفراگیر است که دیگر عنوان «جنگ علیه زنان»عبارت بهتری برای توصیف وضعیت است. بسیاری از خشونتها نه جای کبودی و زخم و دست شکسته باقی میگذارند، نه زنی را روانهی بیمارستان و گورستان میکند. اما هر روز اعتمادبهنفس، غرور، شخصیت و کرامت انسانی زن را هدف قرار میدهد و هر روز زندگیاش را با هراس، اضطراب، افسردگی، خودانتقادگری مدام و حس بیارزش بودن زهر میکند.