نام | جایگاه و سمت | اظهار نظر |
بهرام بیرانوند | نماینده مجلس و عضو جبهه پایداری | محروم شدن دانشگاه امیرکبیر از ابراز مواضع یک عنصر فرهنگی در روز دانشجو مایه تأسف است. |
نادر قاضی پور | نماینده مجلس | ممانعت از سخنرانی مدیرمسئول روزنامه کیهان اقدام صحیحی نیست و چگونه است که علیرغم سخنرانی عناصر فتنه از سخنرانی شخصیتهای انقلابی در دانشگاهها جلوگیری میشود. |
احمد چلداوی | عضو بسیج اساتید | دولت گویی جای دوست و دشمن خود را اشتباه گرفته است چرا که دوستان واقعی دولت همین منتقدان داخلیشان هستند . |
محمدحسین یادگاری | عضو بسیج اساتید | جلوگیری از حضور افراد پیرو ولایت در دانشگاهها قابل قبول نیست. |
سهراب صلاحی | رئیس سازمان بسیج اساتید کشور | با لغو سخنرانی شریعتمداری در روز دانشجو گویی نقد نظام آزاد اما نقد دولت ممنوع شده است. |
علیرضا سلیمی | نماینده مجلس | برخی مدعیان «آزادی بیان» هرکجا آزادی بیان با منافع و مواضعشان تضاد داشت صداها را در سینه حبس میکنند. |
روحالله حسینیان | عضو ارشد جبهه پایداری و نماینده مجلس | دولت به خاطر لغو سخنرانی منتقدان اقدامی بیش از عذرخواهی انجام دهد . |
حسن بیادی | دبیر کل جمعیت آبادگران جوان | دولتمردان نظر مخالف را تحمل کنند. |
علیاکبر ناصری | نماینده بابل | نباید جلوی سخنرانی شخصیتهای انقلابی مانند شریعتمداری را در دانشگاهها گرفت. |
سید یدالله شیرمردی | فعال سیاسی و رئیس ستاد نماز جمعه تهران | ممانعت از سخنرانی شریعتمداری با ادعای تدبیر، سعه صدر و آزادی منافات دارد و در تناقض است. |
قاسم جعفری | نماینده مجلس | عدهای بهدنبال حاکمیت تکصدایی در دانشگاهها هستند. |
زهره طبیبزاده | نماینده مجلس | تضاد با انقلاب از جانب جریانات نفوذی در دانشگاهها دنبال میشود |
اما اصل ماجرا بود؟ ابتدا رضا صراف معاون فرهنگی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و ساعاتی بعد از او سید احمد معتمدی، رئیس این دانشگاه درباره اتفاق رخ داده توضیح دادند. ماجرا از این قرار بود که اصلا بسیج دانشجویی برای این مراسم مجوزی دریافت نکرده بود و قبل از آن و در حالی که هیچ مجوزی در کار نبوده، خبر قطعی برگزاری این مراسم را به رسانه ها داده بودند.
به گفته رئیس این دانشگاه «در روز 16 آذر مراسم های مختلفی در دانشگاه امیر کبیر برگزار می شود و نباید با هم در تداخل باشد اما دانشجویان برای دعوت از حسین شریعتمداری به این نکته توجه نکردند.» به عبارتی سالن دانشگاه قبلا رزرو شده بوده است.
اما خنده آورتر از هر چیز دیگر این است که معتمدی گفته برای برگزاری این مراسم نه تنها با مسئولان دانشگاه هماهنگی نشده بود، بلکه عزت الله ضرغامی هم که نام او به عنوان یکی از سخنرانان در خبرها آمده بود، اصلا از برگزاری چنین مراسمی و دعوت بسیج دانشجویی خبر نداشته است. در ضمن همه اینها هم رئیس دانشگاه امیر کبیر و هم معاون او تاکید کرده اند که حسین شریعتمداری می تواند هفته آینده به این دانشگاه بیاید.
با توجه به همه اینها جا دارد چند موضوع با اصولگرایان «قانون مدار» و مخالفان مدعی اخلاق دولت در میان گذاشته شود؛ شاید گفته شود که مسئولین دانشگاه مجوز نداده اند و یا درخواست مجوز معطل مانده تا این اتفاق بیفتد. اگر چنین است ای کاش بسیج دانشجویی دانشگاه امیر کبیر حداقل ثابت کند که برای این برنامه درخواست مجوز داده بوده است. البته توضیح دیگری هم برای شاهکار بزرگترشان باید بدهند که یکی از دو مهمان برنامه - که البته شخصیت کمی هم نیست و تا همین یک ماه پیش ریاست صدا و سیما را بر عهده داشت – چرا تا شب قبل از روز دانشجو باید از چنین مراسمی بی اطلاع باشد؟
جالب اینجاست که خبرگزاری فارس تمام این اظهارنظرها را بعد از مصاحبه با معاون فرهنگی دانشگاه امیر کبیر گرفته که در آن دلایل لغو برنامه توضیح داده شده است. این رفتار چه معنایی دارد؟ آیا چیزی جز تلاش برای القای یک ذهنیت خاص از دولت بین مخاطبین است؟ چنین خبر سازی با کدام جنس از اخلاق رسانه ای انطباق دارد؟
اما مهمتر از همه اینکه بر اساس چه ضابطه ای با چنین هجمه ای درخواست دارند تا برنامه ای بدون مجوز در دانشگاه برگزار شود؟ در کشوری که یکی از اصول اصلی بنیادین قانون اساسی آن تساوی تمام شهروندان جمهوری اسلامی؛ از رهبری و روسای قوا تا پائین ترین اقشار در برابر قانون است، آیا توقع دارند تا قانون برای فردی چون حسین شریعتمداری و یا مجموعه ای چون بسیج دانشجویی طور دیگری باشد؟ کدام قانون به مخالفان دولت اجازه می دهد که اینچنین برای برگزار شدن مراسمی که مجوز قانونی ندارد، فشار بیاورند؟
مع الاسف جریان اصولگرا و طیف تندروی آن سال هاست که خود را نه فقط قانون، بلکه فراتر از آن می بینند. به یاد داریم که به بهانه حجاب و عفاف چگونه بدون داشتن مجوز در مقابل وزارت کشور تجمع کردند و بعد از آن هم رسما گفتند که برای «گشت های موتوری» نیازی به این مجوزها ندارند. حالا هم قسمتی دیگر از همین جریان، علنا و رسما بر برگزاری مراسمی اصرار دارند که مجوز نداشته و حتی یکی از مهمانان آن هم در جریان برگزاری اش نبوده است. این شیوه ها چیزی نیست جز اثبات پی در پی ادعای مخالفان دولت به قانون مداری و اخلاق گرایی.