یک بازی بدون برنده
آفتاب‌‌نیوز : 
آمریکا و اتحادیه اروپا نتوانستند با دستیابی به اجماع، ایران را به شورای امنیت سازمان ملل بفرستند. آنها بدون توجه جدی به نقش روسیه و چین و کشورهایی که مخالف ارجاع ایران بودند، بازی را شروع کردند. عضویت دائم این دو کشور در شورای امنیت وضعیت را پیچیده تر ساخت، چرا که حتی اگر آمریکا و اتحادیه اروپا موفق می شدند پرونده ایران را به شورای امنیت بفرستند باز هم با مانع حق وتو روبرو می شدند. در هر صورت جبهه مشترک آمریکا – اتحادیه اروپا برنده این بازی نبود، در عین حال نتیجه را نیز به حریف واگذار نکرد.
ایران اگرچه بار دیگر از ارجاع به شورای امنیت نجات یافت اما فرصت به دست آمده بدون اما و اگر نیست. اگر به بیانه اتحادیه اروپا در پایان نشست شورای حکام توجه کنیم می بینیم که هنوز ردپای بی اعتمادی و توقع همکاری بیشتر و همه جانبه تر از سوی ایران دیده می شود. نماینده انگلیس در آژانس در پایان بیانیه اتحادیه اروپا گفت: انتظار ما این است که ایران با خودداری از هرگونه حرکت یک جانبه اضافی که منجر به بدتر شدن وضعیت و همکاری مجدد در گفتگوها براساس اصولی معقول و توأم با حسن نیت می شود، نگرش مسئولانه ای را بپذیرد.
گرگوری شولتز، نماینده آمریکا در شورای حکام نیز با ادعای این که «دلایل مفصلی» برای ارجاع مسأله هسته ای ایران به شورای امنیت وجود دارد، مدعی شد: زمانی که خودمان تصمیم بگیریم این ارجاع صورت می گیرد و چنانچه ایران درخواست شورای حکام برای همکاری کامل با آژانس را نادیده بگیرد و فعالیت هایش را در بخش های مورد نگرانی تعلیق ننماید و مذاکرات با سه کشور اروپایی را از سر نگیرد، این زمان به زودی فرا خواهد رسید.
از سوی دیگر جبهه متحد آمریکا – اتحادیه اروپا برای بازی بعدی از همین حالا دست به کار شده اند. آنها انگشت روی نقطه ضعف خود یعنی عدم همراهی روسیه گذاشته اند. طرح روسیه به آنها کمک می کند تا اهداف خود را به پیش ببرند. برای این کار آنها حتی حاضر شده اند از پیش شرط تعلیق فعالیت های UCF اصفهان نیز چشم پوشی کنند. اگر ایران در طول مذاکره با روسیه و اتحادیه اروپا با طرح موافقت کند، که از غنی سازی اورانیوم محروم شده و قادر به تکثیر سلاح هسته ای نخواهد بود. (همان هدفی که جبهه متحد دنبال می کند) و اگر هم با شرط حفظ چرخه سوخت در خاک خودش با طرح روسیه مخالفت کند،که روسیه به جبهه متحد می پیوندد و پرونده ایران به شورای امنیت می رود. (باز هم هدفی که آمریکا و اتحادیه اروپا تاکنون دنبال کرده اند) پس بازی هنوز تمام نشده است. اما راهکار ایران برای ادامه کار چیست؟
اکنون که بار دیگر فضا برای مذاکره ایران و اتحادیه اروپا به وجود آمده قطعا توجه به کارت های بازی که ایران در اختیار دارد و تحلیل درست شرایط بین المللی می تواند در تعیین نتیجه نهایی به نفع ایران بسیار مؤثر باشد.
آمریکا و اتحادیه اروپا نتوانستند با دستیابی به اجماع، ایران را به شورای امنیت سازمان ملل بفرستند. آنها بدون توجه جدی به نقش روسیه و چین و کشورهایی که مخالف ارجاع ایران بودند، بازی را شروع کردند. عضویت دائم این دو کشور در شورای امنیت وضعیت را پیچیده تر ساخت، چرا که حتی اگر آمریکا و اتحادیه اروپا موفق می شدند پرونده ایران را به شورای امنیت بفرستند باز هم با مانع حق وتو روبرو می شدند. در هر صورت جبهه مشترک آمریکا – اتحادیه اروپا برنده این بازی نبود، در عین حال نتیجه را نیز به حریف واگذار نکرد. ایران اگرچه بار دیگر از ارجاع به شورای امنیت نجات یافت اما فرصت به دست آمده بدون اما و اگر نیست. اگر به بیانه اتحادیه اروپا در پایان نشست شورای حکام توجه کنیم می بینیم که هنوز ردپای بی اعتمادی و توقع همکاری بیشتر و همه جانبه تر از سوی ایران دیده می شود. نماینده انگلیس در آژانس در پایان بیانیه اتحادیه اروپا گفت: انتظار ما این است که ایران با خودداری از هرگونه حرکت یک جانبه اضافی که منجر به بدتر شدن وضعیت و همکاری مجدد در گفتگوها براساس اصولی معقول و توأم با حسن نیت می شود، نگرش مسئولانه ای را بپذیرد.
گرگوری شولتز، نماینده آمریکا در شورای حکام نیز با ادعای این که «دلایل مفصلی» برای ارجاع مسأله هسته ای ایران به شورای امنیت وجود دارد، مدعی شد: زمانی که خودمان تصمیم بگیریم این ارجاع صورت می گیرد و چنانچه ایران درخواست شورای حکام برای همکاری کامل با آژانس را نادیده بگیرد و فعالیت هایش را در بخش های مورد نگرانی تعلیق ننماید و مذاکرات با سه کشور اروپایی را از سر نگیرد، این زمان به زودی فرا خواهد رسید.
از سوی دیگر جبهه متحد آمریکا – اتحادیه اروپا برای بازی بعدی از همین حالا دست به کار شده اند. آنها انگشت روی نقطه ضعف خود یعنی عدم همراهی روسیه گذاشته اند. طرح روسیه به آنها کمک می کند تا اهداف خود را به پیش ببرند. برای این کار آنها حتی حاضر شده اند از پیش شرط تعلیق فعالیت های UCF اصفهان نیز چشم پوشی کنند. اگر ایران در طول مذاکره با روسیه و اتحادیه اروپا با طرح موافقت کند، که از غنی سازی اورانیوم محروم شده و قادر به تکثیر سلاح هسته ای نخواهد بود. (همان هدفی که جبهه متحد دنبال می کند) و اگر هم با شرط حفظ چرخه سوخت در خاک خودش با طرح روسیه مخالفت کند،که روسیه به جبهه متحد می پیوندد و پرونده ایران به شورای امنیت می رود. (باز هم هدفی که آمریکا و اتحادیه اروپا تاکنون دنبال کرده اند) پس بازی هنوز تمام نشده است. اما راهکار ایران برای ادامه کار چیست؟
اکنون که بار دیگر فضا برای مذاکره ایران و اتحادیه اروپا به وجود آمده قطعا توجه به کارت های بازی که ایران در اختیار دارد و تحلیل درست شرایط بین المللی می تواند در تعیین نتیجه نهایی به نفع ایران بسیار مؤثر باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید