آفتابنیوز : آفتاب: کانون کارگردانان خانهی تئاتر مدتی بعد از توقف برنامهی تلویزیونی زندهی «مجلهی تئاتر» بیانیهای را در این باره منتشر کرد.
این بیانیه که نسخهای از آن در اختیار ایسنا گذاشته شده به شرح زیر است: «انتشار خبر توقف و تغییرات برنامهی تلویزیونی زندهی مجلهی تئاتر که بهظاهر در جهت بهبود کیفی و افزایش مخاطبین این برنامه قرار است انجام شود، نه تنها هنرمندان تئاتر که مخاطبین مستقیم این برنامه هستند را خرسند نکرد، بلکه موجب نگرانی نسبت به سرنوشت این برنامه هم شد.
اینکه برنامهای که چند سالی است اخبار و مسائل هنر تئاتر ایران را پوشش میدهد و تریبون حداقلی برای بیان اندیشهها و خواستهای صنفی و حرفهای هنرمندان تئاتر فراهم میکند به یکباره و به بهانهی کمبود مخاطب در دایرهی برنامههای غیرضروری قرار میگیرد و متوقف میشود، نه حرفهای است و نه عقلانی و نه حتی مطابق هیچ سیاست صحیح مدیریتی!
بهانهی کمبود مخاطب چطور میتواند درست باشد وقتی هر هفته بالغ بر بیست دقیقه آگهی نمایشهایی که در سراسر کشور اجرا میشوند در همان فرصت محدود برنامه پخش میشد.
تعداد عوامل این نمایشها و تعداد مخاطبین تئاتری آنها بهلحاظ آماری میتواند موفقیت هر برنامهی زندهای را تضمین کند، ضمن اینکه نباید انتظار داشت برنامهای مثل مجلهی تئاتر که با لحاظ محدودیتهای فراوان صرفاً به امور فرهنگی و فرهیختهای چون تئاتر میپردازد مخاطبین انبوهی چون نه عموم، که معدود برنامههای عامهپسند ورزشی که با محدودیتهای بهمراتب کمتری روبهرو هستند، داشته باشد. اگر اینگونه نگریسته شود باید زین پس بخش عمدهای از برنامههای تلویزیونی و از جمله همهی برنامههای فرهنگی رسانهی ملی چوب توقف و تغییرات اجباری را بخورند!
تلویزیون بهعنوان رسانهی ملی میتوانست و میتواند در سه حوزهی تبلیغ، آموزش و تولید به رابطهی تعاملآمیز با هنر تئاتر بپردازد و از جوهرهی ذاتی این هنر هنرمندساز بهره گیرد، ضمن اینکه با قدرت فراگیر و اثرگذاری که دارد شرایط حرفهای، هنری و زیستی هنرمندان همهی بخشهای تئاتر را بهبود بخشد.
هر چند وظیفهی ما نیست که وظایف رسانهی ملی را گوشزد کنیم اما هنرمندان تئاتر حداقل انتظارشان از مدیریت جدید سازمان صدا و سیما این بود که با آمدن خود نگاه نو و روشهای کارآمدتری برای گسترش و توسعهی هنرهای نمایشی از جمله هنر تئاتر که مقوم همهی هنرهای نمایشی دیگر است را در پیش گیرند.
کانون کارگردانان خانهی تئاتر از مدیریت سازمان و مدیریتهای تابعهی ایشان که مستقیم و غیرمستقیم هست و نیست این برنامه را در دست دارند انتظار دارد ضمن حفظ چهارچوب تعریف و تثبیتشدهی برنامهی تلویزیونی زندهی مجلهی تئاتر، برنامههایی جدید برای توسعه و گسترش هنر تئاتر تعریف و اجرا کنند نه اینکه تنها برنامهی موجود در رسانهای با دهها کانال تلویزیونی و هزاران ساعت تولید هفتگی را هم تعطیل نمایند.
تنها در این صورت است که بخش کوچکی از سهم هنرمندان تئاتر از رسانهی ملی، همچون دیگر اقشار جامعه ایفا خواهد شد، هنرمندانی که بخش مهمی از قشر فرهنگی جامعهی ایراناند و طبق قوانین حق دارند سهم خود را از رسانهی عمومی و ملی بهنحو شایسته مطالبه کنند.»