آفتابنیوز : آفتاب- سروس بینالملل: در حالی که یک سال و نیم از اعلام آتشبس میان حماس و اسرائیل گذشته است، خسارات این جنگ 50روزه تمامی ندارد و مردم غزه در مصیبت بهجا مانده از آن زندگی میکنند و کمتر رسانهای به شرح آنچه بر احوال این مردم میگذرد میپردازد.
به گزارش «آفتاب» به نقل از واشنگتن پست، تابستان سال گذشته نوار غزه مورد حمله رژیم صهیونیستی قرار گرفت و حالا پس از گذشت ماهها با هر زاویه دیدی که به نوار غزه بنگرید، وضعیت این سرزمین را حتی وخیمتر از زمان جنگ درمییابید. صحنههای مصیبتبار یکی از معدود چیزهایی است که در غزه محاصره شده به وفور یافت میشود.
بازسازی هزاران خانه که در جنگ اسرائیل با حماس، ویران شد و به تلی از خاک بدل شد، 6 ماه پس از اعلام آتش بس شروع شد. خسارات وارد شده به نوار غزه به اندازه ای است که دههها برای ساخت و احیای خانهها و اماکن دیگر آن زمان لازم است.
آسمان که تیره میشود و شب فرا می رسد، برای عده زیادی تازه مصیبت و فلاکت آغاز میشود. هزاران چادر برپاشده که با نور آتش مانند ستاره غزه را پرنور می کنند به چشم میخورد. برق تنها در 6 ساعت برای مردم وصل می شود و مابقی روز آنها مجبور هستند که با شعله و نور آتش سر کنند.
پس از گذشت یک سال و نیم از اعلام آتش بس همچنان 10 هزار نفر در سالن های مدارس سازمان ملل شب را سر می کنند. این در حالی است که 100 هزار نفر دیگر یا در سوله و چادر میخوابند و یا در خانه هایشان که در اثر انفجار بمب مخروبه شده است.
بر اساس آمارهای سازمان ملل در طول جنگ 50 روزه، بیش از 2 هزار فلسطینی کشته شدند که اکثر آنها غیرنظامی بودند. این در حالی است که اسرائیل مدعی می شود که اکثر فلسطینی هایی که کشته شده اند، نظامی و مسلح بودند. اسرائیل اما در طول این جنگ 72 نفر کشته داد که بیشترشان سرباز جنگی بودند.
به منظور بازسازی غزه، کنفرانسی در ماه اکتبر در قاهره ترتیب داده شد که کمک کننده ها قول کمک بیش از 5 میلیارد تومانی به فلسطین را دادند. اما بنا به گفته مقامات سازمان ملل تا کنون هیچ کدام از این قول و قرارها جامه عمل بر خود نگرفته تا رویای فلسطینیهای بی خانمان و جنگزده رنگی از واقعیت بگیرد.اقتصاد غزه پس از این حملات دچار بحران عمیقی شد. این در حالی است که دیپلماتها، کمککنندگان و ساکنین غزه بارها نسبت به افزایش خشونت و شرایط ضدانسانی غزه هشدار دادهاند.
عمر شعبان یکی از اقتصاددان های بزرگ غزه میگوید: «هربار پس از هر جنگ می گوئیم که دیگر بدتر از این امکان ندارد، اما روز به روز اوضاع وخیم تر میشود. هیچ نشانهای از زندگی وجود ندارد، نه شغلی وجود دارد نه واردات و صادراتی. خبری از بازسازی هم نیست. چیزی که در اینجا شاهدش هستیم مرگ است. اغراق نمیکنم. به دوستان خارج از غزهام میگویم که غزه بهزودی تبدیل به جسدی بیجان میشود.»