آفتابنیوز : شهیندخت مولاوردی عصر پنجشنبه در مراسمی که توسط انجمن زنان مدیر کارآفرین برای نکوداشت رخشان بنی اعتماد برگزار شده بود، با اشاره به اینکه کارآفرین به معنای خالق اثری هنری و نیز به معنای آفرینش کسب و کار است که فصل مشترک هر دو هم خلاقیت است، اظهار کرد: در معنای اول امروزه رخشان به عنوان هنرمندی متعهد که با فرهنگ سازی و بی تفاوت نبودن نسبت به فعل و انفعالات پیرامونی خود مسئولیت آگاهی بخشی را بر دوش میکشد، با خلق آثاری فاخر یکی از چهره های مانای هنر هفتم به شمار میرود.
وی ادامه داد: در معنای دوم، امروزه کارآفرینان به عنوان عاملان تغییر و به دلیل برخورداری از خلاقیت، نوآوری و توانمندی موتور محرکه اقتصاد محسوب می شوند.
او با بیان اینکه «البته این اثربخشی با تغییر رویکرد برنامهریزان از اقتصادی مبتنی بر منابع ، به اقتصاد مبتنی بر دانش و تحقق اقتصاد دانش بنیان حاصل میآید» افزود: در این میان زنان کارآفرین با پذیرفتن ریسک بیشتر و تن دادن به مخاطرات احتمالی و تنها به اتکای استعداد و انگیزه و توان خود نقشی غیرقابل انکار در رشد و توسعه متوازن و پایدار دارند و بنابراین رخشان به معنای واقعی کارآفرین عرصه فرهنگ و هنر است.
مولاوردی در ادامه سخنان خود تصریح کرد: رخشان بنی اعتماد کارآفرینی است که با اعتماد به نفس مثال زدنی اعتماد کامل به توان و شایستگی و صلاحیت زنان و دختران سرزمینش را نیز به تصویر میکشد.
وی گفت: خانم بنی اعتماد هنری را عرضه میدارد که بازسازی واقع گرایانهای از زندگی زنان امروزی است. تصویری که پیش روی مخاطبان قرار میگیرد روایتی منصفانه و صمیمانه از زندگی «گیلانه»ها و «روسری آبی»های این دیدار است و هر آنچه را که در «زیر پوست شهر» میگذرد، روایت دختران و زنانی است که فارغ از تعلقشان به طبقه یا گروهی خاص ردپایی ازآنها را در همه جا میتوان دید.
معاون رییس جمهور ادامه داد: لحن انسانی که در آثار مختلف این فیلمساز موج میزند شیرزنان این دیار را چنان به نمایش در میآورد که در سختترین دوران و در دشوارترین شرایط میکوشند با چنگ و دندان آبرو، حیثیت و کیان خود و خانواده را حراست کنند. زنانی که نماینده نسلهای متفاوتی از زنان و دخترانی هستند که امیدشان از دست نمیرود.
شهیندخت مولاوردی در این مراسم که در پژوهشکده فرهنگ و هنر جهاد دانشگاهی برگزار میشد همچنین اظهار کرد: بی تردید راز ماندگاری و خوشنامی فیلم سازانی از این دست همین نگاه ژرف اجتماعی است. در شرایطی که برخی زنان را سطحی، سبک و منفعل ترسیم میکنند تا از ترویج بی مایگی و تبلیغ ابتذال کاسبی کنند اندک فیلمسازانی هستند که تعهد اخلاقی خود در قبال واقعیتهای اجتماعی را فراموش نکردهاند و همچنان در پی سینمایی اصیل هستند تا زن ایرانی را آنچنان که هست به نمایش درآورند و خانم بنیاعتماد بیشک یکی از اینان است.
او با بیان اینکه هنرمندانی از این دست در طول سالها به سرمایههای گرانقدر اجتماعی بدل میشوند که شایسته تجلیل و تدارک چنین محافلی هستند افزود: اینها کسانی هستند که دولتشان مستعجل نیست و حال و هوای انسانی و اخلاقی آثارشان سالهای متوالی بر جان و روان مخاطبان چنگ خواهد انداخت و خانم بنی اعتماد بیشک یکی از آنهاست.
او در ادامه با اشاره به اینکه رخشان بنیاعتماد دو چهره اجتماعی و فردی دارد که پرسوناهایی متفاوت نیستند اظهار کرد: زندگی شخصی بدون حاشیه و حساسیت آگاهانه وی نسبت به معضلات و دردهای پیدا و پنهان جامعهای که در آن زندگی می کند باعث شده است جنس فیلنامهها، کارگردانی و مستندهایش واقعی و موفق باشد و البته که اهل هنر و حتی مخاطبان عمومی آثار ایشان به خوبی میدانند که این بالانشینی در میان بزرگان بیمایه و استعداد حاصل نمیشود.
مولاوردی با ابراز خوشحالی از اینکه امروز در محافل عمومی و جهانی فرهنگی و هنری چهرهای از زن موفق و آگاه ایرانی نشان داده شده است که نه تنها به داوری مسائل درونی جامعه ایران میاندیشد، بلکه بر مسند داوری و انتخاب آثار و افکار جوامع دیگر هم تکیه میزند ادامه داد: این نگاه ریزبینانه و نزدیکی با کاستیها و نیازهای جامعه که در آثار هنرمندان متعهد وجود دارد هزار بار تاثیرگذارتر و قدرتمندتر از هر قانون و تبصره و درس و نطق و خطابه و تحلیل است.
وی سخنان خود را اینگونه ادامه داد که آیا «گیلانه» کمتر از بسیاری نطق و خطابهها و تحلیل و برنامههای غیر هنری، تاثیر جنگ بر زندگی زنان و مادران آسیب دیده و نقش بی بدیل زنان در جنگ تحمیلی را نشان داده است؟ آیا زیر پوست شهر کمتر از ذره بین کارشناسان و آسیب شناسان پر ادعای محافل رسمی و دولتی با تمامی بودجهها با تشکیلات عریض و طویل، زیر و بم گرهها و سختیهای تنیده شده با تار و پود زندگی مردم را نمایانده است؟
به گزارش ایسنا، مولاوردی در پایان سخنان خود تاکید کرد: رخشان بنی اعتماد به اینها بسنده نکرده است و در «قصهها» با آینده نگری از خود نقش یک مددکار اجتماعی پویا را به نمایش گذاشته است که با رصدگری مسائل، نگرانی خود را از تبدیل آن به بحران، به جامعه تزریق می کند تا با ایجاد حساسیت توجه سیاست گذاران را به چاره اندیشی جلب نماید و این شاید مهمترین تفاوت میان رویکرد سلامت محور با رویکرد درمان محور است. به همین دلیل این نگاه بارها شایسته تقدیر و تمجید است.