آفتابنیوز : دکتر فروزنده جعفرپور در گفتوگو با ایسنا افزود: براساس نتایج ارائهشده در همایش «تلفن همراه هوشمند و سبک زندگی» میزان استفاده از تلفنهای همراه هوشمند از ساعت 20 تا 24 به شدت افزایش مییابد. در این مدت افراد وارد شبکههای مجازی میشوند و این در حالی است که نوجوانان و جوانان باید وقت خود را با خانواده بگذرانند تا ارزشها و هنجارهای جامعه در آنان نهادینه شود ولی آنان به جای برخورداری از فراغت فعال و جمعی به فراغت فردی روی میآورند.
وی با بیان اینکه چنین وضعیتی چالش بزرگی برای جامعه ما محسوب میشود، اظهار کرد: در این شرایط ارزشها به نسل جدید منتقل نمیشود؛ بنابراین باید به موضوع اوقات فراغت و تعاملات فردی و جمعی افراد توجه بیشتری شود چراکه اکنون افراد بیشتر فردگرا شدهاند و به گذران اوقات فراغت فردی توجه نشان میدهند. این بحران در دوره نوجوانی نیز دیده میشود و بر هویتیابی و ساختار شخصیت افراد تاثیر منفی میگذارد.
این جامعهشناس با اشاره به تبعات استفاده گروههای پایین سنی از تلفن همراه هوشمند، خاطرنشان کرد: خانوادهها بدون آنکه آموزشهای لازم را به فرزندان خود بدهند، تلفنهای همراه هوشمند را در اختیار آنان قرار میدهند و خوشحال هستند که فرزندشان داخل چهاردیواری منزل است. این در حالی است که فرزندان میتوانند از طریق اینترنت تلفن همراه هوشمند بهراحتی با کل دنیا در ارتباط باشند و حتی عضو شبکههای اجتماعی مجازیای شوند که با ارزشهای خانوادگی آنان همسان نیست. چنین وضعیتی پیامدهای قابل توجهی را در آینده به همراه دارد.
جعفرپور با بیان اینکه دولت نمیتواند و نباید وارد این حوزه شود، تاکید کرد: شبکههای اجتماعی مجازی نخستین فناوریای است که در تاریخ بشر به سرعت گسترش یافته است و هیچ یک از جوامع بشری به خوبی نتوانسته است خود را با آن همراه کند. ایرانیان نیز در استفاده از فناوریها افراط میکنند، بدون آنکه آموزشهای لازم را در زمینه استفاده از این وسایل دیده باشند.
وی با تاکید بر لزوم فرهنگسازی گفت: ایرانیان باید توجه داشته باشند که عضو هر گروه وایبریای نشوند و هر پیامی را بدون توجه به محتوا و نتایج آن به اشتراک نگذارند اما متاسفانه به علت کمبود آموزش چنین آگاهیهایی به مردم داده نشده است.
این جامعهشناس در پایان اظهار کرد: دستگاههای فرهنگی میتوانند با تولید پیامهایی در راستای فرهنگ اسلامی - ایرانی و جذاب برای مخاطب جوان و نوجوان و تکثیر آن در شبکههای مجازی تا حدودی خلاء ارتباطی بین افراد جامعه را جبران کنند.