آفتابنیوز : دکتر محمدعلی زارعیان- پزشک و پژوهشگر طب سنتی نوشت: باید دانست، طب از نظر حکما به دو قسمت نظری و عملی تقسیم میشود که قسمت عملی آن، شامل تدابیر حفظ سلامت با دارو یا درمان با اعمال غیردارویی است. حجامت یکی از اعمال غیردارویی است که در کنار دلک، غمز، فصد و زالواندازی به منظور درمان بعضی انواع بیماریها مورد استفاده بوده است. در نتیجه، حجامت بخش کوچکی از انواع درمان در طب سنتی است که متاسفانه بعضی چنان تبلیغ کردهاند که گویی حجامت یکی از ارکان طب سنتی است و بیماری که برایش حجامت انجام نگیرد، درمانش ناقص مانده است.
حجامت شیوهای درمانی است که اساس آن، ایجاد حجم در نقطهای از بدن برای توجه دادن قوای بدنی به آن نقطه است. این کار میتواند بدون خونگیری یا با خونگیری انجام گیرد. در حالی که بسیاری گمان میکنند، لازمه حجامت خونگیری است. در سالهای اخیر، حجامت بدون خونگیری با عنوان بادکش درمانی رایج شده است. در هر دو نوع حجامت، یکی از اتفاقاتی که ممکن است بیفتد، جابهجا شدن مواد بیماریزا از موضع بیماری و انتقال آن به موضع حجامت یا به اعضای قرار گرفته در مسیر است که اگر این کار بدون توجه به وضعیت بیمار و بدون ضرورت انجام گیرد، شاید تسکین موقت ایجاد کند ولی میتواند عوارضی ناخواسته داشته باشد.
انتقال بیماری از طریق حجامت کم است
حجامت اگر در زمان مناسب و با تشخیص مناسب صورت گیرد، از درمانهای بسیار مناسب و کم عارضه است. عدهای از مخالفان حجامت عنوان میکنند، این کار میتواند باعث انتقال بیماریهای مختلف از طریق خون شود. در پاسخ این افراد باید گفت، حجامت به همراه خونگیری در اکثر مراکز درمانی با استفاده از وسایل یکبار مصرف و در صورت نیاز استریل صورت میگیرد و ریسک انتقال بیماری با آن از اعمال جراحی و حتی خونگیری از رگهای محیطی بیشتر نیست. خونگیری در این روش از مویرگهای سطحی انجام میشود و نسبت به خونگیری از رگهای اصلی پاسخ ایمنی مطلوبتری ایجاد میکند.
این نکته را نیز بدانید که حجامت برای افراد لاغر روش درمانی مناسبی نیست. در ماههای گرم و سرد سال نیز توصیه نمیشود، مگر در موارد ضروری. همچنین بدانید که خون از شریفترین اجزای بدن است و تکرار بیرویه خونگیری میتواند به بیماریهای مزمن و ضعف بینجامد.
منبع: جام جم