آفتابنیوز : "حسن تفتیان"، در گفتوگو با ایسنا درباره نتایج خود در مسابقات دوومیدانی قهرمانی جهان، اظهار کرد: من در این مسابقهها تمام تلاش خودم را برای کسب بهترین نتیجه انجام دادم و با وجود اینکه در نیمه نهایی تمام بزرگان جهان حضور داشتند اما تمام توانم را برای صعود به فینال گذاشتم.
او با تاکید براینکه از حضور در کنار افرادی چون "جاستین گاتلین" و "تایسون گای" ترسی نداشته، اظهار کرد: خدا را شکر میکنم که از هیچ کسی نمیترسم. من حتی از رقابت با "یوسین بولت" هم نمیترسم. کاملا مشخص است که گاتلین یکسری برتریهایی نسبت به من دارد اما این دلیل نمیشود که در برابر چنین دوندگانی ضعف نشان بدهم. به همین دلیل بود که نه در مرحله گروهی و نه در نیمه نهایی از هیچ کس هیچ ترسی نداشتم و بدون استرس کار کردم. مطمئن باشید در مراحل بعدی اگر توجه کافی مسئولان باشد و امکانات در اختیارم باشد در بین بزرگان دوی سرعت حسن تفتیانی هم خواهد بود.
تفتیان با بیان اینکه این پایان کارش نیست و روزهای بهتری در انتظار اوست، گفت: من کسی نیستم و فقط یک ورزشکاری هستم که باید به وظیفهاش عمل کند اما با برنامهریزیهایی که مربیام برایم انجام داده، میتوانم قول بدهم که مسابقههای قهرمانی جهان پایان کار حسن تفتیان نیست و زمان و فرصت زیادی برای کسب موفقیت دارم.
او در ادامه افزود: امیدوارم همین روند ادامه یابد و اگر این اتفاق رخ بدهد میتوانم قول بدهم که در آینده به نتایج بهتری هم میرسم؛ نتایجی که کمتر کسی فکر کند یک ایرانی در 100 متر بتواند به آن برسد و چنین موفقیتهایی را به دست بیاورد. من مطئنم این اهداف دستیافتنی هستند.
تفتیان با انتقاد از بیتوجهی مسئولان و عدم تخصیص امکانات کافی به دوومیدانی کاران، تصریح کرد: من پلههای ترقی را یک به یک پشت سر میگذارم اما فقط یک "دستت درد نکند" خالی میشنوم. آیا این برای من امکانات میشود؟ من ورزشکار جوانی هستم که تمام لذت و توفیق زندگیام را در این میبینم که پرچم کشورم را در عرصه ورزش به اهتزاز دربیاورم اما با این اوضاع و شرایط این هدف میسر میشود؟
او در ادامه افزود: سالهای متوالی است که علیرغم نادیده گرفته شدنم و بحثهای زیادی که برای برگزاری اردو و در اختیار قرار دادن امکانات با من صورت گرفته، کار کردهام. آیا ورزشکارانی که در رقابتهای جهان شانه به شانه با آنها دویدهام، چنین دغدغههایی دارند؟ آیا تمام فکرشان مشغول شرایط تمرینات است؟ مسابقههای دوومیدانی قهرمانی جهان بزرگترین رویداد ورزشی سال 2015 بود و مهمترین و جذابترین ماده هم دوی 100 متر بود. در دوران نوجوانی از بسیاری بزرگان شنیدم که آرزوی عکس گرفتن با غولهای سرعت دنیا را دارند اما الان من با توکل به خدا به رقابت با این اسطورهها پرداختم و نشان دادم که یک ورزشکار ایرانی شایستگیهایش بالاتر از چنین تفکرات است.
سریعترین مرد ایران با تاکید بر اینکه دغدغههای او تاثیر منفی روی تمریناتش گذاشته است، تصریح کرد: نادیده گرفتن این عملکرد و پیشرفت روزافزون در این کارزار، موجب دلسردی و بیانگیزگی برای من و مربیام شده است؛ بهطوریکه به جای تمرکز بر روی تمریناتم، باید دغدغه امکانات تمرینی و هزینه اردوهایم را داشته باشم. درخواستهای من همیشه بدون جواب و اردوهایم بدون پیگیری میماند. هزینه اردوهای فصل بدنسازیام را هم خودم متحمل میشوم و فقط من را برای مسابقه میخواهند. از یک هفته قبل از آغاز مسابقات توجه مسئولان هم شروع میشود و بعد از تمام شدن نیز کسی جوابگوی برنامهها و خواستههایم نیست. کدام یک از حریفان من در المپیک یا جهانی در حال حاضر چنین دغدغههایی دارند؟
تفتیان ادامه داد: من ٢٢ سال سن دارم و به جمله (نحن قادرون) ایمان دارم و معتقدم که "ما میتوانیم"؛ البته کلمه ما برگرفته از من، مربیام، توجه مسئولان و دعای خیر مردم است چرا که من هر چقدر هم به تنهایی تلاش کنم به رقبای المپیکیام نمیرسم چون هرکدام از آنها را یک تیم حمایت میکند. امیدوارم که مسئولان ذیربط با غنیمت شمردن زمان و دیدن عملکرد رو به رشد من، دغدغههای موجود در راه مرا تا المپیک خنثی کنند تا من بتوانم تنها به نتیجه بهتر فکر کنم.
او در پایان گفت: مطمئنا این مسابقات برای من به پایان رسید و من باید به فکر المپیک باشم. باید از همین الان به فکر برنامهریزی برای المپیک باشیم و به برنامهریزی برای آن فکر کنیم. همه چیز به حمایت مسئولان بستگی دارد و امیدوارم دغدغههای حسن تفتیان موضوع پیش پا افتادهای نباشد.