آفتابنیوز : اخبار موثق از اختلافهای جدی برخی اعضای اصولگرای شورای شهر تهران با محمدباقر قالیباف حکایت میکنند. براساس این اخبار تعدادی از اصولگرایان شورایشهر که پیش از این از قالیباف در شورای شهر حمایت میکردند، به واسطه عملکرد وی و شهرداری به جدیترین منتقدان وی در شورای شهر تبدیل شدهاند.
دبیر٬ پیرهادی، طلایی، کاشانی و ناصحی منتقدان جدید شهردار
به گزارش ایلنا٬ محسن پیرهادی، مرتضی طلایی، حبیب کاشانی، عبدالمقیم ناصحی و علیرضا دبیر از جمله اصولگرایانی هستند که جبهه اصولگرایان منتقد قالیباف در شورای شهر را تشکیل دادهاند. این اصولگرایان به برخی عزلونصبهای شهردار تهران انتقاد جدی دارند و معتقدند عزل نصبها بر اساس منافع خاصی انجام شده است.
بیتوجهی قالیباف به نقش شورای شهر یکی دیگر از عوامل فاصله گرفتن این اصولگرایان از شهردار تهران عنوان میشود. بهنظر این اصولگرایان عملکرد قالیباف در یکی دو سال گذشته به گونهای بوده که جایگاه شورای شهر تضعیف شده است.
انتقاد به حساب و عملکرد مالی شهرداری عامل دیگری است که باعث فاصله گرفتن آنها از قالیباف فاصله شده است.
انحلال خانه شهریاران جوان یکی از مهمترین صحنههای رویارویی این اصولگرایان با قالیباف بود. خانه شهریاران جوان از زمان حضور احمدینژاد در شهرداری تشکیل شد و اصولگرایان منتقد قالیباف معتقدند خانه شهریاران جوان به محل فعالیتهای سیاسی تبدیل شده بود و با همین استدلال انحلال آن را پیگیری کردند. در نهایت خانه شهریاران جوان مهرماه امسال منحل شد و وظایف آن به معاونت فرهنگی- اجتماعی شهردار تهران محول شد.
گزارشها حاکی از این است که نماینده اصولگرایان منتقد تاکنون چندین جلسه با قالیباف داشته و درباره ادامه روند موجود به وی هشدار دادهاند٬ اما قالیباف توجه چندانی به این انتقادها نکرده است. پیشبینی میشود با بیشتر شدن فاصله بین این اصولگرایان و قالیباف، در ماههای آتی اختلافهای آنها علنیتر شود. پیش از این هم حافظی انتقادهایی به شهردار تهران وارد کرده بود
شهریاران جوان: ۲۴ مخالف از ۲۵ نفر!
سجاد برنجی قائممقام سابق خانه شهریاران جوان درباره انحلال این مجموعه به خبرنگار ایلنا میگوید: این مجموعه از فلسفه اولیه شکلگیری خیلی دور شده بود. شهریاران جوان قرار بود هدایت جوانان برای کمک به شهردار تهران باشد٬ اما متاسفانه این رویکرد را مشاهده نمیکردیم. تعداد اعضای این مجموعه بسیار کم بود و حتی یک درصد جوانان تهران را پوشش نمیداد.
سی هزار عضو شهریاران جوان!
در روزهای گذشته تجمعاتی علیه تعطیلی شهریاران جوان مقابل شهرداری تهران برگزار شده بود و تجمع کنندگان درباره عدد سی هزار نفری مدعی بودند که سی هزار عضو شهریاران از حضور در این مجموعه محروم خواهند شد.
برنجی میگوید: عدد سی هزار که در رسانهها اعلام شده٬ به هیچ عنوان حقیقت ندارد و اگر وجود داشته باشد٬ صرفا فرمهای پر شده است و تعداد اعضای این موسسه به مراتب از این عدد کمتر است.
چند روز پیش نیز حکیمیپور عضو اصلاحطلب شورای شهر نیز گفته بود که بیشتر این تجمعکنندگان کارمندان شهرداری بودهاند: «عدهای از مدیران شهرداری بسیجی تشکیل دادهاند و در مقابل شورای شهر برای انحلال خانه شهریاران جوان تجمع میکنند که این کار زیبنده نیست و عمده این افراد نیز از نیروهای شهرداری هستند که باید در محل کار خود خدمت کنند.»
فعالیت انتخاباتی شهریاران جوان!
قائممقام سابق خانه شهریاران جوان به ایلنا میگوید: وقتی یک ساختار خروجی موفق ندارد بهترین دلیل برای انحلال است و همانطور که کاشانی درباره بودجه خانه شهریاران جوان بدون داشتن ردیف بودجه گفته بود که «احتمالا در هنگام برگزاری مراسم ها به دفتر شهردار زنگ می زنند و کدام شهردار منطقهای است که به دفتر شهردار چشم نگوید؟ یا پروژهها را در اختیار خانه شهریاران جوان قرار میدهند یا از بودجهای که در اختیار شهردار است، میگیرند.» لذا سیستم مالی این موسسه هوشمند نیست و دفتر شهردار آنطور که دوست دارد بودجهاش را تامین میکند.
وی افزود نکته بعدی که انحلال شهریاران جوان را ضروری کرده است، موازیکاری این مجموعه با سرای محلات و کانون جوان سرای محلات بوده است و البته یک نقد اخلاقی هم به این مجموعه وارد است که مسئولان ردهبالای آن اعضای فعال ستاد انتخاب آقای قالیباف بودند. البته پیگیری انحلال شهریاران هم از سوی طیف اصولگرا و هم طیف اصلاحطلب انجام شد که ظاهرا در جلسهای که برای انحلال این مجموعه ۲۴ نفر از ۲۵ نفر حاضر در جلسه شورای شهر رای مثبت دادهاند.
اشاره برنجی در مورد اعضای ستاد قالیباف٬ به حضور مدیر عامل فعلی و اسبق شهریاران جوان و اعضای ارشد این مجموعه بود که مسئولیتهایی در ستاد آقای قالیباف داشتند و حضور آنها در حزب پیشرفت و عدالت حزب نزدیک به قالیباف شبهه سیاسیکاری در شهریاران جوان را تقویت می کرد.
یک پروژه و سه بار افتتاح
روز چهارشنبه پیرمردی با ناراحتی از متروی بهشتی بیرون میآمد. زیر لب غرولند میکرد که بر خلاف تبلیغات و ادعاها و بیلبوردهای فراوانی که در سطح شهر نصب شده است، هنوز نیمه شمالی خط سه متروی تهران افتتاح نشده است.
هرچند خط سه مترو تهران هنوز راه زیادی برای رسیدن به حداکثر ظرفیت برای افتتاح سراسری را دارد، اما حداقل ده بار افتتاح شده است و سه افتتاح آن با تبلیغات خیابانی فراوانی نیز همراه بوده است.
اولین افتتاح آن زمستان سال ۹۱ بود که فعالیتهای انتخاباتی شهردار تهران برای نشستن بر صندلی احمدینژاد سرعت گرفته بود و در هر کوچه و خیاباتی تبلیغ «بزرگترین خط متروی خاورمیانه» را نصب کرده بود. در آن زمان تنها دو ایستگاه مترو برای ساعاتی محدود به مسافران خدمترسانی میکردند
قالیباف یکبار دیگر هم لازم دید این خط مترو را افتتاح کند تا افتتاح دوم شهریور ۹۲ و بعد از شکست در انتخابات ریاست جمهوری انجام شود. اینبار او ناچار بود در بین اعضای جدید شورای شهر جلوهگری کند تا لااقل صندلی بهشت را از دست ندهد. به این ترتیب خط سه مترو تهران در حالی برای تازهواردان شورای شهر افتتاح میشد که بسیاری از مدیران سابق مترو تهران مثل محسن هاشمی هشدار داده بودند که این افتتاح ممکن است جان مسافران را به خطر بیندازد و خیلی زود مشخص شد که افتتاح تنها یک نمایش برای تثبیت جایگاه قالیباف بوده است
اما مهر ۹۴ در حالی که هشتاد درصد ایستگاههای نیمه شمالی مترو هنوز درگیر عملیات عمرانی هستند و تعداد قطارها کفاف عبور تمام وقت را در ایستگاهها نمیدهد، شهردار تهران از رئیسجمهور دعوت کرد و قیچی سومین افتتاح را به دست روحانی داد٬ شاید میان اصلاحطلبان شورای شهر دوستان تازهای پیدا کند. حرکتی که شایعات روزهای گذشته را بیشتر و بیشتر تقویت میکرد: سردار تنهاست