خبرنگاران برای دفاع از کشور پرواز کردند

آفتاب‌‌نیوز : بسم الله الرحمن الرحیم
مجلس به نام و یاد و به احترام عزیزان از دست رفته ما در سانحه دلخراش هواپیما 130-C از طرف مقام معظم رهبری برگزار شده است. حادثه تاثر انگیز، مصیبت و فاجعه دلخراش پانزدهم آذرماه،‌ به سرعت از حد و مرز خانواده، شهر و منطقه خارج شده و به صورت عزای عمومی و به یک حادثه ملی تبدیل شد. 

چرا این حادثه غم انگیز که تعدادی از عزیزان ما از اصحاب رسانه و از پرسنل فداکار نیروهای مسلح و ارتش جمهوری اسلامی ایران به خاک و خون غلتیدند تبدیل به یک حادثه ملی شد؟ 

اولین نکته ای که در این زمینه باید مورد توجه قرار گیرد اینکه هدف این مسافران چه بوده است؟ عزیزانی که عازم سفر بودند به چه هدف و منظوری سفر را آغاز کردند؟ سفر برای شرکت در رزمایش و مانور نظامی نیروهای مسلح در منطقه عمومی چابهار و دریای عمان بود. ممکن است در ذهن بعضی از مردم این چنین خطور کند که رزمایش و مانور نظامی صرفا یک نوع تمرین و تکمیل آموزش است. راست و درست است که مانور نظامی تمرین و ارتقاء‌ آموزش و تکمیل مهارتهاست،‌ اما رزمایش در شرایط امروز کشور ما، و در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران در آن قرار دارد، تنها آموزش و تکمیل مهارت ها نیست. رزمایش در شرایط امروز کشور ما،‌ اقتدار ملی و تثبیت امنیت ملی است. رزمایش عظیم نیروهای مسلح در حساسترین نقطه مرز جنوب شرق کشور به مفهوم یک عمل بازدارنده است. اگر چنین رزمایش هایی نباشد دشمن به خود جرأت می دهد که نسبت به این مرز و بوم در فکر نقشه و توطئه باشد. رزمایش نظامی نوعی دفاع نظامی برای کشور است. شرکت در این رزمایش، شرکت در نوعی جهاد است. اگر امروز جهاد و جنگ با دشمن در کشور ما وجود ندارد، رباط که وجود دارد. رباط در کنار جهاد است. رباط یعنی پاسداری از مرزها. «المرابط فی سبیل الله» که در روایات آمده به معنای کسانی است که در راه خدا، در کنار مرزهای کشور از عزت و شرف و حیثیت کشور و استقلال میهن دفاع می کنند و آنها مرابط هستند. مرابط هم عرض مجاهد است. امروز رباط در مرزهای ما وجود دارد. دست است که جنگ 8 ساله پایان یافته است، اما فراموش نکنیم امروز هم بخشی از نیروهای مسلح ما در کنار مرزها مستقر هستند. حضور نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران اعم از ارتش، سپاه، بسیج و نیروی انتظامی قابل تقدیر است. آنها بیش از 25 سال است که در مرزهای غرب و جنوب کشور و گاهی در مرزهای شرق کشور و در مقاطعی در شمال کشور حضور داشته و دارند. 

بنابراین این سفر را به منزله سفر در میدان رزم بدانید. سفر این عزیزان را در مسیر جهاد و رباط بدانید. عزیزان ما برای دفاع از کشور، پرواز کردند. آنها به سمت جنوب شرق کشور برای تثبیت اقتدار ملی، حرکت کردند. مسافران این پرواز اعم از اصحاب رسانه و پرسنل فداکار ارتش، جان خود را در مسیر دفاع از میهن، تقدیم کردند. مسأله رزمایش و مسأله مانور نظامی در شرایط امروز کشور، به منزله جهاد و فداکاری در راه خدا،‌ اقتدار ملی و تضمین امنیت ملی است. 

نکته دوم اینکه در میان مسافران این هواپیما، عزیزان ما از اصحاب رسانه نیز بودند. رسانه ها امروز نقش و جایگاه ویژه ای در همه کشورها دارند و به ویژه در ج.ا. ایران که رسانه ها در مقاطع مختلف فداکاری زیادی داشته اند. امروز رسانه ها آنچنان گسترشی دارند که شاید در یکی دو دهه قبل، باور ناکردنی بود. چه در بخش رسانه صوتی، چه رسانه تصویری، چه مکتوب و چه رسانه الکترونیکی. کسی باور نمی کرد که یک نفر در گوشه خانه با یک کامپیوتر ساده و با یک خط تلفن بتواند با هزاران روزنامه، مجله، سایت و صدها رسانه ملی در تماس باشد. امروز دسترسی به رسانه بسیار آسان شده است و به همین مناسبت نقش رسانه ها با دیروز کاملا متفاوت است. نقش رسانه ها تنها اطلاع رسانی و آگاهی بخشیدن به جامعه، آموزش مردم، ایجاد فضای مناسب برای فعالیت های مهم فرهنگی، سیاسی و اجتماعی نیست، رسالت رسانه ها از همه اینها برتر و بالاتر است. امروز رسانه ها قادرند جریان سازی کنند. چه مثبت و چه خدای ناکرده منفی، رسانه ها قادرند حادثه یا حوادثی را تبدیل به جریان مداوم کنند و با جریان سازی، افکار عمومی را تهییج کنند‍. اگر رسانه های ما بتوانند جریان سازی کنند و افکار عمومی را برای حفظ منافع ملی و برای پیشرفت کشور آماده کنند این بالاترین خدمتی است که رسانه ها می توانند به مردم و کشور انجام دهند. 

رسانه ها قدرت القاگری دارند و می توانند در لابلای عکس ها، تصویرها، مقاله ها و خبرها مطالبی را القا کنند. القای چه چیز؟ ترس، ناامیدی، نگرانی، یأس یا بالعکس القای غرور، خودباوری، ایستادگی، خوداتکایی و...؟ بنابراین رسانه ها نقش بزرگی دارند. زاویه دوربین یک عکاس و یک فیلمبردار پیام دارد. نوع تنظیم خبر یک خبرنگار پیام دارد. البته هر نوع القاء باید در راستای واقعیت ها و بدون تحریف حقایق و برای منافع مردم و ایجاد اعتماد نفس و عزت نفس جمعی و زمینه سازی پیشرفت و تعالی کشور باشد.
رسانه ها قادرند واقع نمایی، بزرگ نمایی و کوچک نمایی و یا سیاه نمایی کنند. این قدرت رسانه است. رسانه می تواند با بزرگ نکردن مشکلات کشور و نشان دادن مسیر درست برای رفع مشکلات و دستیابی به اهداف ملی به مردم روحیه مقاومت و ایستادگی بدهد و به عکس، رسانه می تواند با بزرگنمایی و یا سیاه نمایی، نومیدی و یأس را در جامعه به وجود آورد. پس رسانه نقش بسیار تاثیرگذاری در شرایط امروز جامعه ما دارد. 

رسانه قادر است انتقاد سازنده و دلسوزانه و یا انتقاد مخرب داشته باشد. رسانه قادر است با نقادی صحیح و به موقع و یا انتقاد دلسوزانه نسبت به سیاست ها و برنامه ها به نظام و حاکمیت و به مسئولین و مدیران جامعه کمک کند. به آنها راه بهتر را نشان دهد و راه اصلاح را به آنها معرفی کند. رسانه می تواند در پوشش انتقاد، تخریب و تضعیف هم کند. این قدرت رسانه است که می تواند اصلاح گر، نقاد دلسوز و به موقع و حیات بخش برای جامعه باشد. 

رسانه می تواند فرصت ساز و یا فرصت سوز باشد رسانه می تواند برای برنامه های بلند مدت نظام کاری کند تا فرصت لازم را برای مسئولین خلق کند و بردباری، حوصله و تحمل لازم را در جامعه به وجود آورد تا مسئولین و مجریان بتوانند برای برنامه های بلندمدت، سیاستگذاری و برنامه ریزی کنند و هم می تواند با تحریک و پایین آوردن آستانه تحمل و برانگیختن حس منفی، مانع حرکت برای برنامه های بلند مدت باشد و فرصت سوزی کند. 

رسانه می تواند مشوق چهره های خدوم و نخبگان جامعه باشد و کاری کند تا از سرمایه های ملی، فرهنگی، مدیریتی جامعه به خوبی استفاده شود. از طرف دیگر می تواند خدای ناکرده، با حرمت شکنی و با انکار خدمات گذشته چهره های ملی که سرمایه های ملی هستند را به انزوا بکشاند. 

رسانه می تواند شکاف های اجتماعی،‌ شکاف های سیاسی و جناحی جامعه را ترمیم و یا افزایش دهد. امروز در شرایطی هستیم که رسانه ها باید تلاش کنند همه مردم را به سمت همبستگی و وحدت دعوت کنند امروز نیاز به انسجام داریم. امروز همه باید دست به دست هم بدهیم و در برابر دشمن آن قدرت بازدارنده را به وجود آوریم. تنها در سایه وحدت ملی و ایستادگی و مقاومت است که بازدارندگی خلق می شود و این کار رسانه است. نگذاریم جناح ها از هم فاصله بگیرند، واگرایی احزاب و جناح ها به نفع کشور نیست. همه آنهایی که قانون اساسی را قبول دارند، همه آنهایی که برای منافع ملی و امنیت ملی تلاش می کنند و همه آنهایی که رهبری نظام را قبول دارند با هر تفکر و نظر و سلیقه های که هستند، باید به آنها فرصت تلاش و فعالیت بدهیم و همه آنها را به هم نزدیک تر کنیم. فقدان تفاهم و تقارب و احساس فاصله بین جناح ها به بی اعتمادی و بدبینی بین آنان و بروز گسترش میدان های چالش برانگیز و در نهایت به کاهش همکاری ها و احساس بیگانگی نسبت به یکدیگر منجر خواهد شد. نگذاریم استراتژی تقابل و تعارض جناح ها و گروه ها خدای ناکرده در این کشور فعال شود. هر چه قدر حاکمیت و نظام قوی باشد، تنها در سایه انسجام و همگرایی جناح های مختلف می تواند به مقاصد عالیه دست یابد. نگذاریم استراتژی انفعال و بی تفاوتی جناح ها و گروه ها فعال شود. نباید گروهی احساس یأس و انزوا کنند،‌ باید همه خود را در حاکمیت این کشور شریک و سهیم بدانند. همه در مسایل مهم حضور پیدا کنند. مبادا کاری کنیم که گروهی و یا جناحی احساس ناامیدی و یاس کنند. امروز باید شرایط را برای وحدت و انسجام فراهم آوریم. باید استراتژی تعاون و همکاری و تقارب را پیگیری کنیم. اهداف ملی و منافع مشترک را بزرگ و دنبال کنیم. منافع ملی برای ما اصل باشد و از منافع حزبی بگذریم. در تمام این زمینه ها رسانه ها می توانند نقش اول را داشته باشند.
شما در کشور حماسه ای را پیدا نمی کنید مگر آنکه رسانه ها را در آن شریک می بینید. در دفاع مقدس، در سازندگی کشور در رشد و توسعه کشور، در تعالی فرهنگی کشور، در اصلاح هنجارهای اجتماعی، در بالا رفتن سطح آموزش مردم، در حضور مردم در صحنه ها و به ویژه در انتخابات ها، رسانه ها بودند که مردم را به جبهه ها تشویق کردند و در پشت جبهه مردم را به مقاومت و ایستادگی دعوت می کردند. رسانه ها بودند که صحنه جنگ را ثبت می کردند و دلاوری های رزمندگان اسلام را در دفاع مقدس 8 ساله به تصویر می کشیدند و بیان می کردند و ترویج می کردند. آنها در کنار رزمندگان بودند در متن حماسه دفاع مقدس بودند. بعد از پایان دوران 8 ساله دفاع مقدس در دوره سازندگی و بازسازی کشور نیز رسانه در کنار مسئولین بودند. در تمامی مسائل مهم کشور رسانه ها نقشی اساسی داشته اند. 

آنها رابط مردم با دولت و دولت با مردم هستند. پیام مسئولین را به گوش مردم می رسانند و نیازها و مطالبات و انتقادات مردم را به گوش مسئولین می رسانند. رسانه ها پیام های جهانی را به گوش مردم کشور می رسانند و پیام ملت و دولت را به گوش جهانیان می رسانند. فرهنگ غنی گذشته اسلام و ایران را برای مردم تبیین می کنند و پیام امروز را به دقت برای فردا به امانت می گذارند. رسانه ها تاریخ ساز و آینده ساز هستند و در این مقطع نقش اساسی در تحولات جهانی و کشور دارند. رسانه های خدوم با نیروی انسانی فداکار و اصحاب رسانه خدمتگذار و ایثارگر، همواره در صحنه رسانه در همه مقاطع فداکاری کردند و شب را از روز نشناختند و به فکر منافع کشور بودند و هستند. 

مردم در این چند روز نشان دادند که هم اهمیت رسانه را به خوبی می دانند و هم نقش این عزیزان را به خوبی درک می کنند مردم وفاداری خود را نشان دادند. مردم به رسانه ها اعلام کردند ما می دانیم فعالیت شما، جهاد شما، تلاش شما، ایثار شما، چه تاثیر بر استقلال، آبادانی، توسعه و حفظ انقلاب و نظام کشور را دارد. 

آفرین بر مردم غیور، قدرشناس و وفادار! مردم در این چند روز نشان دادند که همواره در صحنه اند و در غم و شادی عزیزان و خدمتگذاران خود را سهیم و شریک می دانند. از امروز به بعد بار مسئولیت رسانه ها سنگین تر شده است. بی تردید آنها بر دوش خود بار سنگین تری را احساس می کنند به خاطر این همه محبت، احساسات و وفاداری که در این ایام،‌مردم نسبت به آنها نشان دادند. 

نکته سوم اینکه در میان مسافران این هواپیما تعدادی از پرسنل فداکار ارتش جمهوری اسلامی بودند. مردم به احترام نیروهای مسلح و فداکاری این عزیزان، این همه غمگین و متأثر شدند. لازم است بگویم که ترابری نیروهای هوایی ارتش ج.ا. ایران که پرسنل و کادر پرواز این هواپیما 130-C جزو اینها هستند از مظلومترین و خدومترین نیروهایی بودند که بی نام و نشان در دفاع مقدس فداکاری کردند. امکان ندارد هیچ عملیاتی در جبهه های جنگ صورت گرفته باشد مگر اینکه ترابری نیروی هوایی نقش پیشتاز را در آن عملیات داشته است. هر عملیاتی که می خواست صورت بگیرد از ماه ها قبل برای آوردن امکانات،‌ تجهیزات،‌ مهمات، از داخل و خارج کشور به منطقه علمیات مسئولیت جابجایی ها برعهده ترابری بود. قبل از هر عملیات جابجایی بخشی از نیروها از غرب به جنوب از جنوب به غرب توسط ترابری نیروی هوایی انجام می شد. حتی پشتیبانی هواپیماهای جنگنده نیروی هوایی بر عهده ترابری بود. تانکرهایی که بالای آسمان منتظر می ماندند تا جنگنده ها از داخل عراق برگردند و به آنها سوخت برسانند. ایستگاه هوایی که ترابری نیروی هوایی در آسمان به وجود می آورد که نقش مهمی را برای جنگنده هایی که هدف در آنها مسیر طولانی بود، داشت. این ترابری نیروی هوایی بود که در موقع عملیات مجروحین را به سرعت به بیمارستان های مختلف در سراسر کشور می رساند. در هر منطقه ای از جبهه اگر امکانات و تجهیزات نداشتیم و زمان محدود بود، توسط ترابری هوایی این مهمات جابجا می شد. 

نیروی هوایی ج.ا. ایران، ارتش فداکار، سپاه ایثارگر، بسیج دلاور و پرسنل جان برکف نیروی انتظامی، عزیزانی بودند که نه تنها در 8 سال دفاع مقدس بلکه از روز اول پیروزی انقلاب تا به امروز به صورت مستمر در حال جهاد و فداکاری هستند. اگر مردم ما شب راحت و امن دارند، اگر دشمن نمی تواند و می هراسد که به تأسیسات حیاتی ما حمله کند،‌ این چشم بیدار خلبانان و پدافند هوایی هوشیار و آمادگی رزمندان اسلام است که بازدارنده است. این هم نکته دیگر که مردم به احترام نیروهای مسلح و فداکاری این عزیزان و منجمله بخش ترابری نیروی هوایی به صحنه آمدند و این همه در این روزها، اظهار محبت کردند و همبستگی خود را نشان دادند. 

در بخش پایانی سخنانم لازم می دانم به دو سه نکته کوتاه اشاره کنم. نکته اول؛ مردم انتظار دارند که این حادثه به خوبی پیگیری شود هیچ قضاوت و پیشداوری امروز نباید داشته باشیم. در تمام دنیا حتی در کشورهای پیشرفته صنعتی این چنین حوادثی اتفاق می افتد. اگر این واقعه یک حادثه و سانحه غیرقابل پیش بینی و پیشگیری بوده که باید به عنوان یک اتفاق به آن نگاه کرد و همه خانواده های عزیز شهدا اعم از نیروهای مسلح و اصحاب رسانه از اینکه عزیزشان در راه دفاع از میهن جان به جان آفرین تسلیم کرده از این به بعد افتخار می کنند (تکبیر حضار). اگر مرگ عادی هم بود مردم تحمل می کردند تا چه رسد به شهادت. به دلیل اینکه از دیدگاه معارف اسلام، هر پدر و مادری که داغ فرزندی را ببیند به بیان پیغمبر اسلام بهشت بر آنان واجب می شود. پیامبر فرمود: «من دفن واحداً و صبر علیه واحتسب وجبت له الجنه» هر کس فرزندی را از دست بدهد و بر آن مصیبت بردباری نماید و اجر مصیبت را از خداوند بخواهند پاداشش بهشت است. در بیان دیگر پیامبر فرمود: «من قدم شیئاً من وئده صابراً محتسباً حجزه باذن الله من النار» هر کس داغ فرزندش را ببیند و بردبار باشد و از خداوند اجر بخواهد این مصیبت او را از آتش جهنم حفظ می کند. امام باقر می فرماید: «ثواب المؤمن من ولده الجنه» پاداش پدر و مادر فرزند از دست داده،‌ بهشت است. 

مردم در مرگ طبیعی بردبار و صابر خواهند بود این که شهادت است و افتخار.
اما این سانحه باید دقیقا بررسی شود. اعتماد بین مردم و دولت با این بررسی ها تقویت می شود. منظورم از دولت، همه حاکمیت است اعم از قوه قضائیه، نیروهای مسلح، هیأت وزیران و مجلس شورای اسلامی و همه سازمان ها و افرادی که به نحوی در این امر مسئولیت دارند. خواست مردم ایران امنیت هوایی است و این یک مطالبه به حق مردم و یک نیاز ضروری برای کشور است. حوادث هوایی بیش از حد معمول در کشور ما تکرار شده است. از آن حادثه اول بعد از انقلاب که در سال 58 هواپیمایی که از مشهد به تهران می آمد به کوه های شمال تهران برخورد کرد و سقوط کرد تا این آخری که در 15 آذرماه اتفاق افتاد. در این حوادث انتظار مردم بررسی دقیق از طرف مسئولین است. شاید بعد از بررسی روشن شود کسی مقصر نیست. یا شاید ثابت شود که یک یا چند نفر و یا سازمانی مقصر است. هواپیما نو نباشد، ‌اشکالی ندارد، شرقی یا غربی باشد اشکالی ندارد ولی آنچه باید دقت شود امنیت است. ایمنی و safety هواپیما قابل گذشت نیست. هواپیما باید سالم باشد اگر دارای سلامت کامل نیست حق پرواز ندارد. ممکن است همه اقدامات لازم انجام شده است، فعلا قضاوتی نداریم. این مسأله نه فقط برای خانواده های شهدا بلکه باید برای کل مردم روشن شود. مطالبه این امر از طرف کل ملت ایران است. 

با بررسی دقیق است که ما می توانیم به شایعات پاسخ دهیم. ده ها شایعه مطرح است، نباید به آنها توجه کنیم. به دولت، مجلس، نیروهای مسلح، مسئولین امر در این زمینه و قوه قضائیه اعتماد کنیم. آنها هم با کمال دقت این مسئولیت را انجام دهند و احیانا اگر فرد یا افراد یا سازمانی در این زمینه مقصر است باید طبق قانون به عدالت سپرده شود. این درخواست مردم است که انشاءالله از طرف دولت و مسئولین پیگیری خواهد شد. 

اما نکته آخر آفرین و مرحبا به شما مردم فداکار! در این چند روز چه کردید! فقط بحث این عزیزان و شهدا نبود،‌دنیا به این همدردی و همدلی شما خیره شد. این یک نوع وحدت و همبستگی ملی بود. تبلور احساسات و عواطف جمعی بود. همه پای تلویزیون اشک ریختند در سراسر کشور، شرق و غرب،‌ شهری و روستایی. افرادی که کمترین آشنایی با این شهیدان و خانواده آنها نداشتند، در حد نزدیکترین افراد ناراحت شدند و اشک ریختند. این احساسات بسیار ارزشمند است و نشان می دهد که ما پیکر واحد و ملتی منسجم هستیم. ما ید واحد هستیم. می خواهم بگویم این احساسات و عواطف جمعی در کنار همه تلخی ها که بود یک شیرینی و لذت خاصی داشت و آن اینکه دشمن فهمید ملت ما یکپارچه، منسجم و متحد است. (تکبیر حضار) 

عزیزان شما به مقام والا دست یافتند. شما خانواده های شهدا در این کشور معزز و سرافراز هستید. شما باید مفتخر باشید که عزیزان شما به جوار رحمت حق شتافتند. حادثه غمگین و دلخراش بود. اما به دنیا نشان داد ملت ما ملتی منسجم، فداکار، ایثارگر و متحد است. جناح ها،‌ سلیقه ها و افکار مختلف وقتی که واقعه ای ملی می شود، همه در کنار یکدیگر قرار می گیرند. خداوند به این مردم باوفا جزای خیر عنایت فرماید (آمین). 

می دانم به این خانواده ها سخت گذشت می دانم به این عزیزان وقتی خواستند جنازه سوخته و نیم سوخته را در میان قبر بگذارند چه گذشت. نتوانستند صورت به صورت عزیزانشان بگذارند. شاید خیلی از عزیزان با سختی توانستند جنازه عزیز خود را بشناسند. خدا به شما اجر دهد.