سالهای بسیاری است که نیروی دریایی بر روی این موضوع کار میکند تا بتواند به این طریق روشی برای استتار زیردریاییهای خود بیابد.
در این تحقیق محققان دو نوع ماهی scad و lookdown از خانواده گیشماهیان را در کنار چند نوع ماهی دیگر همچون ماهی رنگینکمان، ماهی mackerel scad و white ulua بررسی کردهاند.
بر اساس نتایج بدست آمده مشخص شد این استتار به دلیل پوست ماهی بوده که با نور ترکیب شده و دیده نمیشود. برخی عناصر میکروسکوپی موجود در سلولهای ماهی که پلاکت گوانین نامیده میشود موجب این توانایی شده و با انعکاس نور پلاریز شده به راحتی چنین عملکردی دارند.
پلاریز شدن به معنای حرکت امواج نور بر روی صفحهای منفرد بوده که ماهی به طور ذاتی این تغییر امواج نور را میداند، اما چگونگی عملکرد آن را باید بدست آورد.
این گروه تحقیق با استفاده از تجهیزات خاص، زوایای 360 درجه از انعکاس نور پلاریز شده ماهی را بررسی کردند. آنها 1500 زاویه را قبل از قرار گرفتن ماهی بررسی کرده و دریافتند زاویه 45 درجه از هر طرف سر تا دم بهترین موقعیت بوده و آن را زاویه شکار نامیدند.
این روش در ذات ماهی نهاده شده تا هم شکار کند و هم شکار نشود.