آفتابنیوز : عصبانیت در هر سنی بروز میکند، اما بیشتر کودکان چهره خندانی دارند و زیاد دچار این مشکل نمیشوند اما گاهی اوقات علایمی مانند گرسنگی، بیماری، خستگی و حسادت در کودک باعث ایجاد عصبانیت میشود.
کودکان به دلایل مختلف سر و صدا و قشقرق راه میاندازند یا سعی میکنند شما را عصبانی و تحریک کنند. همچنین ممکن است از شما نافرمانی کنند یا بشدت به شما بچسبند و با جار و جنجال از شما بخواهند همیشه در آغوش شما باشند. بدون شک تربیت کودکان، کار دشواری است. خشونت برخلاف آنکه شخص خشن خود را قدرتمند میپندارد نشانه ضعف و درماندگی شخص در برابر مشکلات و در نهایت شخص خشن مورد قبول جامعه نخواهد بود و زندگی موفقی نخواهد داشت.
محمد رضا دستجردی، معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به خبرنگار ایسنا،گفت:کودک با رفتار پرخاشگرانه خواستار رسیدن به هدف خود است و قصد حمله به دیگران یا اذیت کردن آنها را ندارد.
وی با بیان اینکه هیجانات منفی در غالب رفتارهای پرخاشگرانه ظهور پیدا میکند، تصریح کرد: هیجانات منفی در همه افراد ظهور پیدا کرده و در کودکان، با توجه به گروه سنی آنها این هیجانات اوج پیدا میکند.
معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، با بیان اینکه تقاضاهایی بالاتر از سن کودکان از آنها نداشته باشیم، عنوان کرد: برای رشد و بالا بردن عزت نفس آنها برنامهریزی و با کودکان بازی کنیم.
دستجردی با اشاره به اینکه یکی از دلایل بسیار مهم پرخاشگری درکودکان، یادگیری است، ادامه داد: کودکانی که الگوهای رفتاری پرخاشگرانه داشتهاند، همانند الگوهای خود رفتار میکنند. کودکان از طریق مشاهده، رفتارهای والدین را آموخته و الگوبرداری میکنند. چنانچه کودک دارای پدر یا مادری با خلق وخویی عصبانی و پرخاشگر باشد یا شاهد رفتارهای خشونت بار پدر و مادر خود با افراد دیگر باشد، ممکن بوده او نیز این رفتار را بیاموزد.
معاون دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با بیان اینکه نظارت بر بازیهای رایانهای کودکان خود داشته باشیم، اظهار کرد: بازیهای رایانه گاهی محتوی پرخاشگرایانه داشته و کودکان از بازیها الگو میگیرند.
دستجردی، با بیان اینکه ورزش کردن برای کودکان، بسیار مؤثر و باعث تخلیه هیجان میشود، افزود: احساس خشم در وجود انسانها مساله طبیعی بوده اما ضعف در کنترل آن و چگونگی مدیریت این احساس غیرطبیعی است.
تنش و استرس فراوان رشد جسمی کودکان را تحت تاثیر قرار میدهد
وی با بیان اینکه یادگیری و پیشرفت تحصیلی کودکان در اثر خشونت و تنبیه کاهش پیدا خواهد کرد، تصریح کرد: زندگی خانوادگی افرادی که در دوران کودکی تحت تعلیم والدین خشمگین بوده، مورد آسیب قرار میگیرد.
به گزارش ایسنا، استادیار روانشناسی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با بیان اینکه یکی دیگر از دلایل خشم، حس تنهایی کودک است، افزود: آنها خواهان جلب توجه والدین خویش هستند و زمانی که والدینشان به آنان توجه نداشته، داد و فریاد میکنند. یکی از مهمترین راهنماییها برای مهار خشم کودکان، عشق بدون قید و شرط شما به آنهاست.
استادیار روانشناسی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با بیان اینکه عصبانیت یک واکنش طبیعی و کاربردی است، یادآور شد: کودکتان را به خاطر پرخاشگریاش مورد قضاوت قرار ندهید.
دستجردی با بیان اینکه شما آینه فرزندتان هستید، بیان کرد: وقتی شما فرزندتان را کتک میزنید به او این مجوز را داده که برای نشان دادن عصبانیتش دیگران را کتک بزند. اگر دوست ندارید فرزندتان با فریاد حرف بزند خودتان هم نباید در برابر او و دیگران، چنین رفتاری داشته باشید زیرا نحوه برخورد شما بر واکنش فرزندتان به عصبانیتش تاثیر میگذارد.
معاون دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، خاطرنشان کرد: به کودکان مضطرب فرصت صحبت کردن بدهیم تا نگرانی خود را ابراز کنند و در جهت رفع نگرانیهایی فرزندان خود تا حد امکان، قدم برداریم.
دستجردی یادآور شد: در فضای بازیهای آزاد خانه و پارک، کودکان سرعت عمل خود را بالاتر برده و با محیط اطراف بهتر آشنا میشوند.
کودکان از مرحله جنینی قادر به درک احساسات هستند
محسن مشرفی، مسئول حوزههای علمیه خراسان جنوبی و کارشناس مذهبی، به خبرنگار ایسنا گفت: کودکان از مرحله جنینی قادر به درک احساسات خوب و بد مادر و محیط اطراف خود هستند. افرادی که در بطن افراد آرام رشد کرده در آینده نیز به اختلالات روحی و روانی کمتر نسبت به افرادی که مادران خشمگین و عصبانی داشتهاند برخوردارند.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: کودکان بیش از آنچه که والدین تصور میکنند، توانایی فهم و درک و تشخیص احساسات خوب و بد را دارند.
مشرفی افزود: ممکن است پدر و مادری که بعد از یک روز کاری پر مشغله به خانه برمیگردند در مقابل برخی رفتارهای کودک خود از کوره در رفته و باعث ناراحتی کودکان شوند. نتیجه عصبانیت والدین در مقابل کودکان تبعات بسیاری داشته که ممکن است در آینده روی شخصیت کودکان تاثیرگذار باشد. چنانچه در دوران کودکی فرزندمان بتوانیم رفتارهای خود کنترلی داشته و خشممان را در برابر کودکان مهار کنیم، قدمی مثبت در جهت شکلگیری شخصیت آینده او برداشتهایم.
کارشناس مذهبی در استان اظهار کرد: اشتباه کودکان بیشتر بخاطر ناآگاهی آنها در انجام کارها و رفتارهایشان بوده پس باید با رفتار مناسب شیوه مناسب رفتارها را به آنها آموخت.
رفتارهای جایگزین را به کودک یاد بدهید
وی با بیان اینکه پسرها خشم خود را راحتتر از دخترها ابراز میکنند، گفت: والدین از پسرها در هنگام ناراحتی، فوران خشم را انتظار دارند اما کودکان در هر دو جنس نیاز به یادگیری کنترل خشم دارند. به کودکان و فرزندان خود بیاموزیم که چه روشهایی میتواند جایگزین خشم شود و اجازه داده تا کودک درباره احساسش حرف زده تا آرامش پیدا کند.
فرصت تخلیه هیجانات را برای کودک فراهم کنید
سید علی حسینی، روانشناس کودک در خراسانجنوبی به خبرنگار ایسنا گفت: احترام گذاشتن به کودک و اهمیت دادن به او، همراه با بازیهای کودکانه او را از هیجانات منفی تا حدودی دور خواهد کرد.
وی با بیان اینکه به فرزندان خود احترام بگذارید، افزود: از آنجا که کودکان با والدین همانندسازی میکنند، بنابراین بسیاری از رفتارهای پدر و مادر ناخودآگاه توسط فرزندان فرا گرفته میشود.
این روانشناس کودک با بیان اینکه گاهی کودکان در دوگانگی و تضادهای درونی قرار گرفته و این حالت، آنها را دچار تعارض، اضطراب و خشم میکند، افزود: گاهی کودکان در مدرسه قربانی خشونت شده و باعث شده که خود آنها نیز عامل خشونت شوند.
حسینی با اشاره به عواملی که به خشونت در مدرسه می انجامند، اظهار کرد: وقتی کودکی توسط دانشآموزان دیگر مورد تمسخر قرار گرفته، کودکی که همیشه از مشاجرات فرار کرده و به گریه متوسل شده و خجالتی بودن کودک، باعث ایجاد خشونت در مدرسه بین بچهها میشود. برای درمان پرخاشگری در کودکان اولین گام این است که نوع پرخاشگری آنها و علت آن را شناسایی کنیم.
روانشناس کودک با اشاره به روشهایی برای درمان پرخاشگری کودکان، بیان کرد: محدودیتهایی برای کنترل پرخاشگری وضع کرده و الگوهایی را در اختیار کودک گذاشته که پرخاشگرانه نباشند.
حسینی، با بیان اینکه ورزش کردن برای کودکان مؤثر بوده و باعث تخلیه هیجانی میشود، یادآور شد: با روش کنترل خشم، والدین میتوانند با تمرین تکنیکهای خود کنترلی بهنگام بروز عصبانیت، میزان اشتباهات ناشی از خشم که به علت تغییرات ناگهانی در بدن رخ میدهد را تا حدود زیادی کم کنند.
وی با اشاره علل خشونت، افزود: خشونت در قالب پرخاشگری فیزیکی یا لفظی ممکن است ناشی از ناکامیهای اساسی باشد یا به دلیل وجود مدلهای پرخاشگرانه در محیط زندگی نوجوان ایجاد شود.
روانشناس کودک خاطرنشان کرد: راهنمایی و مشاوره با دانش آموز در خصوص عواقب خشونت و آثار اجتماعی آن و همچنین مشاوره با خانواده دانشآموز درباره کاهش رفتارهایی که منجر به خشونت نوجوان میشود، بسیار مؤثر خواهد بود.
به طور کلی خشونت و پرخاشگری بیشتر عامل بیرونی دارد و فقط در موارد خاص به علل درونی مربوط میشود. والدین در درجه اول، باید محرکهای محیطی را که باعث تحریک خشم و ایجاد خشونت در فرزندشان میشود، شناسایی و سپس برای رفع آن به کمک روانشناسان و متخصصان اقدام کنند.