وزن دموکرات‌ها نسبت به محافظه‌کاران بیشتر است/ سندرز و کری گزینه‌های احتمالی معاون اول کلینتون
پیروزی کلینتون در کارولینای جنوبی موضوعی است که باید در لایه‌های میانی جامعه آمریکا مورد بررسی قرار گیرد اما نباید از وزن سندرز در ساختار سیاسی ایالات متحده غافل ماند.
آفتاب‌‌نیوز : «فریدون مجلسی» کارشناس مسائل آمریکا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در خصوص انتخابات درون‌حزبی دموکرات‌ها که در ایالت کارولینای جنوبی با برتری هیلاری کلینتون به پایان رسید، عنوان کرد: مساله‌ای که در انتخابات درون حزبی ایالات متحده باید مد نظر قرار گیرد، این است که کسانی که عملاً آزمایش خود را از گذشته تاکنون در لایه‌های مهم ساختار سیاسی آمریکا پس داده‌اند، شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات درون حزبی؛ هم در جناح دموکرات‌ها و هم در جناح جمهوری‌خواهان دارند.
وی اضافه کرد: کلینتون امتحان خود به عنوان وزیر خارجه آمریکا را پس داده و در همان دوران تمامی موضوعات و محورهای مورد نظرش را تا حدودی پیگیری کرد و حتی قبل از آن که به سمت وزیر خارجه دولت اوباما منصوب شود، در کنار همسرش در جریان اخبار و حتی ساختار سیاسی آمریکا قرار گرفته بود و به نوعی خط و خطوط و ریزه‌کاریهای سیاست در ایالات متحده را فرا می‌گرفت و تمامی مردم به این موضوع اشراف کامل دارند.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل با اشاره به شکست کلینتون در انتخابات ایالت نیوهمشایر تصریح کرد: در ایالات های کوچک ممکن است هیجاناتی از سوی یکی از کاندیداها به وجود آید اما بدون شک باید توجه داشت که برنی سندرز هم چهره ناشناخته‌ای در سیاست آمریکا نیست و حتی به عنوان یک مرد دارای احترام در جامعه و به خصوص در میان رجال آمریکا از وی نام برده می‌شود. به نظر می‌آید کلینتون شانس زیادی را در ایالات‌هایی که به عنوان «کالج انتخاباتی» از آن ها یاد می‌شود، دارا خواهد بود که می‌توان به ایالات کارولینا، نیویورک، شیکاگو و حتی شمال شرق آمریکا اشاره کرد. اما برنی سندرز تنها توانست آرای جوانان را به خود جلب کند و در مقابل نباید فراموش کنیم که کلینتون همچنان درصدد به دست آوردن کرسی کاخ سفید است و حتی ممکن است تا دقایق آخر انتخابات، زنان جمهوری‌خواه به وی رای بدهند. چراکه آمریکا سرزمین محافظه‌کاران است و زنان در این سرزمین خیلی دیر به قدرت رسیدند لذا آنها می‌خواهند که با طرفداری از کلینتون و اهداف وی، او را به مسند ریاست جمهوری آمریکا برساند.
وی در تشریح این که آیا شعارهای جهت‌دار سندرز باعث شد تا وی در نیوهمشایر از کلینتون پیشی بگیرد یا خیر، گفت: باید دانست که واژه «سوسیالیست» در آمریکا با کلمه «کُفر» برابری می‌کند. چراکه در آمریکا لیبرال به معنی سوسیالیست است و کلمه سوسیالیست را طیف محافظه کاران به راه انداختند که می‌توان به کسانی مانند «جان کندی» اشاره کرد که پس از به روی کار آمدن ماجرای برابری عملی و قانونی سیاهان و موضوع حقوق مدنی را به میان کشید. لذا باید بگوییم که برنی سندرز هم چهره لیبرال ارزیابی می شود. اما مساله دیگر این است که درون حزب دموکرات دو طیف چپگرا و راستگرا وجود دارد که در این گرایش‌ها سندرز به سمت چپ تمایل دارد و در مقابل کلینتون به سمت راست. البته به طور دقیق نمی‌توانیم بگوییم هیلاری کلینتون به طیف راست‌گرای دمکرات ها متعلق است چراکه از طرح بیمه اوباما و حتی برابری حقوق مهاجران حمایت کرد اما سندرز بیش از آنها چپ گراست و دموکرات‌ها از این موضوع در هراس هستند.
مجلسی در پاسخ به این پرسش که آیا می‌توان برنی‌سندرز را پس از پیروزی کلینتون به عنوان معاون اول وی در کاخ سفید دانست یا خیر بیان داشت: سندرز محبوبیت خود در درون حزب دموکرات‌ها را داشته که توانسته با کلینتون مقابله کند. به گونه‌ای که زمانی که اوباما به ریاست جمهوری رسید، طرحی را ایجاد کرد که تمامی رقبای سیاسی خود مانند جو بایدن، جان کری و کلینتون را وارد کابینه خود کرد که این موضوع نشان می‌دهد سیاستمداران آمریکایی به مسایل حزبی بیش از هر موضوع دیگر اعتقاد دارند.
وی در پایان تصریح کرد: به نظرم احتمال دارد که کری هم به عنوان معاون اول کلینتون دعوت به کار شود اما این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که نامزد آخر دموکرات‌ها مشخص شود و این موضوع می‌تواند به آرای کلینتون کمک شایانی کند. زمانی که از دور شخصیت و رفتارهای رجال سیاسی آمریکا را مشاهده می‌کنیم، می‌توانیم تعداد زیادی از کسانی که چهره مناسبی دارند را به صورت مشهود ارزیابی کنیم. یعنی افرادی مانند کلینتون، کری و یا بایدن شخصیتی با وزن مشخص دارند. اما در درون جمهوری‌خواهان چنین اتفاقی رخ نداده. به گونه‌ای که شخصیت و رفتار دونالد ترامپ که از نظر چپ‌های قدیمی «لمپنیسم» تلقی می‌شود، یک رفتار کاملاً غیر حرفه‌ای سیاسی بوده و تنها کسانی مانند محافظه‌کاران کشاورز یا دسته‌ای که هر یکشنبه به کلیسا می‌روند، می‌توانند در آرای وی نافذ باشد.
وی اضافه کرد: کلینتون امتحان خود به عنوان وزیر خارجه آمریکا را پس داده و در همان دوران تمامی موضوعات و محورهای مورد نظرش را تا حدودی پیگیری کرد و حتی قبل از آن که به سمت وزیر خارجه دولت اوباما منصوب شود، در کنار همسرش در جریان اخبار و حتی ساختار سیاسی آمریکا قرار گرفته بود و به نوعی خط و خطوط و ریزه‌کاریهای سیاست در ایالات متحده را فرا می‌گرفت و تمامی مردم به این موضوع اشراف کامل دارند.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل با اشاره به شکست کلینتون در انتخابات ایالت نیوهمشایر تصریح کرد: در ایالات های کوچک ممکن است هیجاناتی از سوی یکی از کاندیداها به وجود آید اما بدون شک باید توجه داشت که برنی سندرز هم چهره ناشناخته‌ای در سیاست آمریکا نیست و حتی به عنوان یک مرد دارای احترام در جامعه و به خصوص در میان رجال آمریکا از وی نام برده می‌شود. به نظر می‌آید کلینتون شانس زیادی را در ایالات‌هایی که به عنوان «کالج انتخاباتی» از آن ها یاد می‌شود، دارا خواهد بود که می‌توان به ایالات کارولینا، نیویورک، شیکاگو و حتی شمال شرق آمریکا اشاره کرد. اما برنی سندرز تنها توانست آرای جوانان را به خود جلب کند و در مقابل نباید فراموش کنیم که کلینتون همچنان درصدد به دست آوردن کرسی کاخ سفید است و حتی ممکن است تا دقایق آخر انتخابات، زنان جمهوری‌خواه به وی رای بدهند. چراکه آمریکا سرزمین محافظه‌کاران است و زنان در این سرزمین خیلی دیر به قدرت رسیدند لذا آنها می‌خواهند که با طرفداری از کلینتون و اهداف وی، او را به مسند ریاست جمهوری آمریکا برساند.
وی در تشریح این که آیا شعارهای جهت‌دار سندرز باعث شد تا وی در نیوهمشایر از کلینتون پیشی بگیرد یا خیر، گفت: باید دانست که واژه «سوسیالیست» در آمریکا با کلمه «کُفر» برابری می‌کند. چراکه در آمریکا لیبرال به معنی سوسیالیست است و کلمه سوسیالیست را طیف محافظه کاران به راه انداختند که می‌توان به کسانی مانند «جان کندی» اشاره کرد که پس از به روی کار آمدن ماجرای برابری عملی و قانونی سیاهان و موضوع حقوق مدنی را به میان کشید. لذا باید بگوییم که برنی سندرز هم چهره لیبرال ارزیابی می شود. اما مساله دیگر این است که درون حزب دموکرات دو طیف چپگرا و راستگرا وجود دارد که در این گرایش‌ها سندرز به سمت چپ تمایل دارد و در مقابل کلینتون به سمت راست. البته به طور دقیق نمی‌توانیم بگوییم هیلاری کلینتون به طیف راست‌گرای دمکرات ها متعلق است چراکه از طرح بیمه اوباما و حتی برابری حقوق مهاجران حمایت کرد اما سندرز بیش از آنها چپ گراست و دموکرات‌ها از این موضوع در هراس هستند.
مجلسی در پاسخ به این پرسش که آیا می‌توان برنی‌سندرز را پس از پیروزی کلینتون به عنوان معاون اول وی در کاخ سفید دانست یا خیر بیان داشت: سندرز محبوبیت خود در درون حزب دموکرات‌ها را داشته که توانسته با کلینتون مقابله کند. به گونه‌ای که زمانی که اوباما به ریاست جمهوری رسید، طرحی را ایجاد کرد که تمامی رقبای سیاسی خود مانند جو بایدن، جان کری و کلینتون را وارد کابینه خود کرد که این موضوع نشان می‌دهد سیاستمداران آمریکایی به مسایل حزبی بیش از هر موضوع دیگر اعتقاد دارند.
وی در پایان تصریح کرد: به نظرم احتمال دارد که کری هم به عنوان معاون اول کلینتون دعوت به کار شود اما این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که نامزد آخر دموکرات‌ها مشخص شود و این موضوع می‌تواند به آرای کلینتون کمک شایانی کند. زمانی که از دور شخصیت و رفتارهای رجال سیاسی آمریکا را مشاهده می‌کنیم، می‌توانیم تعداد زیادی از کسانی که چهره مناسبی دارند را به صورت مشهود ارزیابی کنیم. یعنی افرادی مانند کلینتون، کری و یا بایدن شخصیتی با وزن مشخص دارند. اما در درون جمهوری‌خواهان چنین اتفاقی رخ نداده. به گونه‌ای که شخصیت و رفتار دونالد ترامپ که از نظر چپ‌های قدیمی «لمپنیسم» تلقی می‌شود، یک رفتار کاملاً غیر حرفه‌ای سیاسی بوده و تنها کسانی مانند محافظه‌کاران کشاورز یا دسته‌ای که هر یکشنبه به کلیسا می‌روند، می‌توانند در آرای وی نافذ باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید