آفتابنیوز : در اين نامه آمده است: آيا بين افرادي كه با اذن فرمانده يا مسوول با عناوين گوناگون از قبيل رزمنده, پزشك, تداركاتچي و تبليغاتچي و كاركنان ستاد تبليغات جنگ, خبرنگاران, تصويربرداران, صدابرداران و عكاسان صدا و سيما و مطبوعات در دوران هشت سال دفاع مقدس در جبهههاي حق عليه باطل حضور مييافتند و جان ميباختند، تفاوتي است؟
در ادامه اين نامه آمده است: آيا ميتوان بين افرادي كه با عنوان كاركنان ستاد تبليغات جنگ از طرف سپاه، ارتش, بسيج يا خبرنگاران, تصويربرداران, صدابرداران و عكاسان صدا و سيما و مطبوعات كه در زمان هشت سال دفاع مقدس براي انجام امور فرهنگي, تبليغي و با هدف اطلاعرساني و افزايش توان روحي رزمندگان و تزلزل روحي نيروهاي دشمن به جبههها اعزام ميشدند با افرادي كه در زمان كنوني با هدف انعكاس قدرت و اقتدار نظام و افزايش توان روحي رزمندگان به صحنه دفاع پيشگيرانه (مانور نظامي از جمله مانور عاشقان ولايت در سال 84منطقه چابهار) اعزام ميشوند، تفاوت قائل شد؟
اين نامه ميافزايد: اگر هر يك از افراد دو گروه (با هدف و نيت مشابه در شرايط زماني متفاوت) بر اثر اصابت تير دشمن يا حوادثي از قبيل اصابت اشتباهي گلوله خودي يا برخورد با مينهاي خودي يا سقوط هواپيما و... از زمان اعزام به ماموريت يا در حال انجام ماموريت تسليم دعوت حق شوند، آيا ميتوان به هر دو گروه عنوان شهيد را اطلاق كرد؟
خانوادههاي اين شهدا در بخش ديگري از نامه خود خاطر نشان ساختهاند: آيا صدور احكام متناقض براي جانباختگان دو گروه جايز است؟
در اين نامه همچنين اين سوال مطرح شده كه آيا اعزام به ماموريت براي انعكاس اقتدار و توان نظام جمهوري اسلامي در يك رزمايش نظامي كه به مثابه صحنه دفاع پيشگيرانه است، از مصاديق خدمت به نظام است؟
در بند آخر اين نامه هم آمده است: آيا نميتوان به كساني كه با ماموريتهاي گوناگون با اذن فرمانده يا مسوول ( متناسب با شغل و سازمان مربوطه) به مانورهاي نظامي اعزام ميشوند و در زمان اعزام يا حين انجام مانور بر اثر حادثه جان خود را از دست ميدهند، عنوان شهيد را اطلاق كرد؟