آفتابنیوز : اين شبكه خبري آمريكايي ادامه داد: جيمز رايزن، نويسنده كتاب «كشور جنگ: تاريخ سري سيا و دولت بوش»، كه از كارمندان نيويورك تايمز است، اين اشتباه را يك «فاجعه جاسوسي» خوانده است.
بر اساس اين گزارش، مقامات كنوني و سابق آمريكايي با اذعان به اين اشتباه، به سي.ان.ان گفتند كه اين اتهامات كه ماموران آمريكايي در پي اين اشتباه گم شدهاند، صحت ندارد.
اين گزارش به نقل از مقامات جاسوسي سابق آمريكا نوشت كه بر اساس يك برآورد خسارات كه اواخر تابستان 2005 انجام شد، هيچ مدركي دال بر دستگيري جاسوسان آمريكايي در ايران در نتيجه اين اشتباه وجود ندارد و منابع آگاه نيز ميگويند اين امر هنوز هم صحت دارد.
مقامات سابق آمريكايي همچنين گفتند، پيامي كه براي جاسوس دوجانبه در ايران از سوي مقر سازمان سيا در ايالت ويرجينيا فرستاده شده بود، شامل اسامي يا هويت ديگر مامورين نبوده است، اما شامل اطلاعاتي بوده كه ميتوانسته به مامورين ضد جاسوسي ايران براي شناسايي آنها كمك كند.
جنيفر مايلروايز دايك، مدير روابط عمومي سازمان سيا روز گذشته درباره كتاب رايزن بيانيهاي منتشر كرد.
در اين بيانيه آمده است: خوانندگان حق دارند بدانند كه تمامي فصلهاي كتاب «كشور جنگ» شامل اشتباهاتي جدي است. تكيه نويسنده به منابع بينام باعث ميشود خواننده اين اعتماد را پيدا نكند كه اين افراد، افرادي آگاه هستند.
اين بيانيه ميافزايد: همانطور كه اين كتاب نشان ميدهد منابع بينام اغلب غيرقابل اعتمادند.
در اين بيانيه هم چنين آمده است: اين هشداردهنده است كه نويسنده اطلاعاتي را كه معتقد است به عملياتهاي جاسوسي از جمله عملياتي كه با حساسيت براي متوقف كردن دستيابي كشورها به سلاحهاي هستهاي در جريان هستند، مربوط ميشوند، فاش ميكند. به غير از اينكه آيا آنچه وي نوشته صحيح است يا اشتباه، اين كتاب بيتوجهي غيرقابل درك و ناراحتكنندهاي براي امنيت ملي آمريكا و آنهايي است كه خطرات جاني را براي تضمين آن به جان ميخرند.
روزنامه لس آنجلس تايمز نيز به نقل از اين كتاب نوشت كه سازمان سيا در سال 2004 در تلاشي نسنجيده براي كارشكني در برنامه هستهاي ايران، برخي طرحهاي بسيار سري بمب هستهاي را عمدا در اختيار ايران قرار داده است.
در اين كتاب همچنين آمده است: اين اقدام پنهاني سازمان سيا فقط يكي از شكستهاي بسيار جاسوسي در دولت بوش بوده است.
رايزن در اين كتاب همچنين به گافهاي اطلاعات جاسوسي آمريكا كه به بهانه دولت بوش براي جنگ عليه صدام دامن زد، به بروز فرهنگ شكنجه در ميان نيروي نظامي آمريكا منجر شد و افزايش كاشت و برداشت هرويين و قاچاق در افغانستان پيش از جنگ در اين كشور را ترغيب كرد، اشاره ميكند.
اين گزارش حاكي است، حتي پيش از انتشار اين كتاب كه روز گذشته صورت گرفت، افشاگري اصلي رايزن (در نيويورك تايمز مبني بر اين كه بوش به آژانس امنيت ملي آمريكا اجازه استراق سمع داده است) وي توانسته بود توفاني از جنجال را به راه بيندازد.
رايزن در اين كتاب ميگويد كه ارزيابيهايش بر اساس مصاحبههايي است كه با عوامل جاسوسي انجام گرفته و اگر چه نامي از آنها برده نشده، اما در گذشته قابل اعتماد بودنشان اثبات شده است.
بوش وجود اين برنامه را پذيرفت اما نيويورك تايمز را براي انتشار اين گزارش در ماه دسامبر و استفاده از منابع محرمانه محكوم كرد.
اين گزارش به نقل از فردي كه درباره گفتوگوهاي اين روزنامه آمريكايي صحبت ميكرد، نوشت: نيويورك تايمز از انتشار مقالههاي خبري درباره توطئههاي سيا براي ارايهي عمدي طرحهاي هستهای اشتباه به ايران خودداري كرده بود و اين كار به درخواست كاخ سفيد و جورج تنت، مدير سابق سازمان سيا انجام گرفته بود.
در كتاب ياد شده آمده است: مقامات آمريكايي مدتهاست اين طور در نظر ميگيرند كه ايران قصد توليد سلاحهاي هستهاي را دارد، اما تهران اصرار دارد كه به دنبال توليد برنامههاي هستهاي غيرنظامي است.
موضع هر چه كه باشد، سازمان سيا ناچار بود با آنچه كه اعتقاد داشت يك برنامه هستهاي پنهاني است، مقابله كند و بنابراين به يك فراري روس روي آورد كه زماني يك دانشمند هستهاي در اتحاد جماهير شوروي سابق بوده است.
اين كتاب ميگويد كه سازمان سيا با اين فراري روس مستقر در آمريكا براي ساختن داستاني درباره اين كه وي چگونه تهي دست شده، اما طرحهاي باارزشي از سلاحهاي هستهاي متعلق به روسيه را در اختيار دارد، همكاري كرده است.
رايزن ميگويد، مقامات سيا نسبت به خلق و خوي اين مرد نگرانيهايي داشتند، اما وي را به همراه طرحها به وين فرستادند و دستور دادند آنها را در اختيار فردي در هيات نمايندگي ايران در آژانس بينالمللي انرژي اتمي قرار دهد.
در اين كتاب آمده است: سازمان سيا هرگز تصور نميكرد اين فرد روسي به ايران درباره اشتباه مهلكي كه در ميان اين طرحها پنهان شده، اطلاع دهد. اما اين دقيقا كاري بود كه تبعه روسيه انجام داد و بخشي از علت آن اين بود كه سيا از بيم آن كه ايران شك كند، فرد ديگري را با وي همراه نكرد.
در اين كتاب اشاره نشده است كه آيا ايران از اين طرحها استفاده كرده يا خير، اما مينويسد كه ظاهرا يك مقام عاليرتبه ايراني كه به وين سفر كرده بود، فورا پس از تحويل گرفتن آنها از طرف روسي آن را به تهران ميبرد.
بر اساس اين گزارش، دو كارشناس تسليحات هستهاي كه ميگفتند درباره اين كه اين اقدام پنهاني توصيف شده در كتاب، رخ داده است يا خير، اطلاعي ندارند، ميگويند: ايرانيها به سادگي به اشتباهي كه در طرحها قرار داشت، پي ميبردند.
يك كارشناس تسليحات هستهاي اروپايي كه خواست نامش فاش نشود، گفت: ايران دانشمنداني فوقالعاده دارد و هر گونه اطلاعات مربوط به طرح تسليحاتي ميتواند برنامهاش را به پيش براند.
ديويد آلبرايت، بازرس سابق تسليحاتي آژانس بينالمللي انرژي اتمي گفت: نبايد اين را اشتباهي عظيم در سيا ناميد، اما من نميتوانم هدف آن را متوجه شوم. چرا بايد چنين چيزي را به ايرانيها تحويل داد؟ بعيد است چنين كاري كارآيي داشته باشد.