آفتابنیوز : حسن نیت دکتر احمدی نژاد در خدمت به روستاییان پیش از این نیز بارها ثابت شده اما واقعیت این است که تاکنون مشکل اساسی بخش کشاورزی کشور بانک کشاورزی نبوده و نیست در این خصوص ذکر چند نکته ضروری است:
ـ اول: حضور بانک کشاورزی در شهرها و حتی گسترش این حضور نه تنها اجتناب ناپذیر، بلکه ضروری است. به طور مثال در حال حاضر تنها 55 تا 60 درصد منابع مالی بانک کشاورزی در شهر تهران وجود دارد که در سال 83 حدود، 4 هزار میلیارد ریال از این منابع به روستاها تزریق شد.
ـ دوم: بانک کشاورزی به عنوان بانک تخصصی این بخش در سال گذشته 2/94 درصد از تسهیلات خود را به بخش کشاورزی اختصاص داد در حالی که تنها یک سوم کشاورزان در بانک کشاورزی سپرده گذاری می کنند و به عبارت دیگر علیرغم تسهیلات ویژه ای که بانک کشاورزی برای کشاورزان قایل است اما به هر دلیل دو سوم کشاورزان بانکی دیگر را برای سپرده گذاری در نظر می گیرند. در این میان چه خوب است که رئیس جمهوری شخصا از کشاورزان درخواست کند که برای رفاه حال خودشان هم که شده در این بانک سرمایه گذاری کنند.
ـ سوم: بخش عمده مشکل نقدینگی کشاورزان به عملکرد بانک های دیگر در قبال بخش کشاورزی بر می گردد. در حالی که مطابق قانون برنامه سوم توسعه، کلیه بانک ها موظف به اختصاص 25 درصد از اعتبارات خود در بخش کشاورزی بودند، این میزان متاسفانه به زعم رئیس کل بانک مرکزی تنها 17 درصد بود و این در حالی است که در سال گذشته 70 درصد کل اعتبارات بخش کشاورزی را بانک کشاورزی پرداخت کرد که قطعا بخش عمده آن نیز از شهرها به روستاها تزریق شده است.
ـ چهارم: رئیس جمهور قطعا می داند که مشکل عمده کشاورزان در اخذ تسهیلات بانکی وثیقه های سنگین آن است که بانک کشاورزی با تخصیص وام های سبک بدون تضمین و همچنین اخذ ضامن های معتبر تا حدی آن را مرتفع نموده، در حالی که این معضل همچنان در بانک های دیگر به قوت خود باقی است.
ـ پنجم: از رئیس جمهور به عنوان رئیسه قوه مجریه انتظار می رود که با موضوعات این بخش، فرابخشی برخورد نماید و معضل بخش کشاورزی را در ضعف عملکرد بانک تخصصی آن جست و جو ننماید. بلکه لازم است که وی با هماهنگی با رئیس بانک مرکزی و سایر بانک ها بار دیگر وظایف آنها را در قبال بخش کشاورزی توجیه نماید.