تیم نیوهورایزنز که بطور خستگیناپذیری برای یادگیری درک بیشتر در مورد ساختار و رفتار جو پیچیده پلوتو تلاش میکنند، این کشف را انجام داده است.
این فضاپیما که در حال حاضر در داخل و اطراف پلوتو در حال کاوش است، این کشف مهآلود را در ماه ژوئیه انجام داد.
دانشمندان این ماموریت ناسا دریافتهاند که لایههای مه در جو نیتروژن پلوتو بسته به روشنایی و نقطه نظر، از درخشش متفاوتی برخوردارند در حالی که مه، ساختار کلی عمودی خود را حفظ میکند. تغییر در میزان روشنایی ممکن است در اثر امواج شناوری باشد که دانشمندان جوی آن را امواج گرانشی نیز میخوانند و بطور خاص در اثر جریان هوا بر روی کوهها ایجاد میشوند. امواج گرانشی جوی در زمین، مریخ و با توجه به کشف جدید، در پلوتو رخ میدهند.
ناسا بر این باور است که لایههای مه پلوتو در تصاویر فضاپیمای نیوهورایزنز این سازمان در زمانی که خورشید در پشت سیاره قرار گرفته، به خوبی دیده میشود. این فضاپیما از زمان ترک سیاره کوتوله پلوتو در روز 14 ژوئیه 2015 (23 تیر 1394) مجموعهای از این تصاویر دارای نور پس زمینه را ثبت کرده است.
از میان این رصدهای دوربین شناسایی دوربرد نیوهورایزنز، لایههای مه در مکانهای جغرافیایی خاص پلوتو چندین بار در فواصل زمانی دو تا پنج ساعت به تصویر کشیده شدند. درخشش این لایهها تا حدود 30 درصد با هم متقاوت است اما ارتفاع لایههای بالای سطح به شکل مشابه باقی ماندهاند.