آفتابنیوز : شاید شما نیز با معاشرت و گذر در بین جوانان شاهد دغدغههای آنها شده باشید، دغدغههایی که بسیاری از آنها نیازمند همکاری و مساعدت دولت و دستگاههای اجرایی است.
منطقه قزوین، با وجود پیشرفتهای فراوان در علم و صنعت و ارتقای سطح سواد جامعه دغدغههای جوانان نهتنها کاهش نیافته، بلکه روزانه افزایش نیز پیدا میکند.
جوانان دغدغهمندی در این کرهی خاکی زندگی میکنند و هرروزه به نگرانیهای آنها اضافه میشود، چراکه کمبود منابع مالی در اکثر موارد موجب شده تا آنها دچار مشکلات فراوانی شوند.
جوانان بهعنوان آیندهسازان این کشور نیازمند آن هستند تا جدی گرفته شوند و از ظرفیتهای آنها در کارهای دولتی استفاده شود.
جوانان چه میخواهند؟ حق با جوانان است یا مسئولان؟
سوالی که در آغاز گفتوگو با جوانان مطرح میشود، این است که مقصر اصلی چه کسانی هستند، آیا جوانان مقصر اصلی این دغدغهها هستند یا دولت در برآورد نیازهای آنها کوتاهی میکند.
جوانی ناراحتی خود را از کمبود شغل اینگونه توصیف میکند: پس از گذراندن تحصیلات تکمیلی اکنون نیازمند ورود به بازار کار مرتبط با رشتهی تحصیلی خود هستم که هیچ ارگانی حاضر به پذیرش نیست.
او اضافه میکند: با مدرک کارشناسی ارشد مجبور به حضور در یک مغازه جهت فروشندگی هستم و بسیار رنجآور است که پس از گذراندن 6 سال از عمر خود در دانشگاه در کنار کسانی ایستادهام که تحصیلات دانشگاهی را نیز دارا نیستند.
جوان دیگری نیز هزینههای بالایی که سد راه ازدواجش قرارگرفته را مطرح میکند و میگوید: علاوه بر توقعات بالایی که توسط خانوادهها مطرح میشود دولت نیز در راستای کمک به ازدواج اقدامات به خصوصی را انجام نداده است.
وی میافزاید: عدم ثبات قیمتها و افزایش هرروزهی قیمت موجب شده تا بسیاری از جوانان همنسل من، تن به ازدواج ندهند و تلاش کنند تا راههای دیگری را جهت پر کردن تنهایی خود انتخاب کنند.
این جوان از انتظار خانوادهها گلهمند است و میگوید: خانوادهها از جوانان همنسل من انتظار مسکن، ماشین و برگزاری مراسم مجلل را دارند.
جوانی نیز نبود امنیت شغلی را مطرح کرده و میگوید: امنیت شغلی برایش فراهم نیست و هیچ تضمینی نیز برای قطعی شدن استخدام وجود ندارد بنابراین هرروز با ترس و اضطراب به محل کار خود وارد میشود.
عدهای نیز از نبود رابطه و به قولی پارتی در ادارات گلهمند هستند و یکی از آنها میگوید: با توجه به اعتقادات مذهبی حاضر نیست تا با رابطه و پارتیبازی در محل کار حضور پیدا کند.
فردی نیز از عدم پذیرش ارگانهای دولتی گلهمند است و تصریح میکند: با توجه به دارا بودن شرایط مناسب استخدام دریکی از ارگانهای دولتی و پس از گذراندن مراحل گزینش، آزمون و بسیاری از مراحل اداری نتوانستم در آن ادارهی دولتی ورود پیدا کنم، چراکه بعدها متوجه آن شدم فرد پذیرفتهشده از بستگان نزدیک مدیر آن اداره بود.
فردی نیز سابقهی کار را دغدغهی امروز خود میداند و میگوید: جهت ورود به هر بازار کاری، کارفرما دارا بودن چند سال سابقهی کار را مطرح میکند که این برای جوان بیست و اندی سالهی امروز غیرممکن است، چراکه بههرحال باید از یک مکانی برای آغاز کار، شروع کند.
جوان دیگری که از نخبگان استان بود از کملطفی بعضی مسئولان در حمایت از طرح آنها میگفت و معتقد بود آن اندازهای که باید مسئولان از طرحها حمایت نمیکنند و این عدمحمایت موجب شده تا بسیاری از آنها به فکر مهاجرت به دیگر کشورها بیفتند.
جوان دیگری نیز کمبود اماکن تفریحی را مطرح کرد و میافزاید: ما در استان شاهد کمبود اماکن تفریحی هستیم و همین امر موجب شده تا جوانان به فضاهای مجازی سرگرم شوند.
جوان دیگری از کمبود پذیرش دانشگاههای دولتی سخن به میان آورد و خاطرنشان میکند: داوطلبان درنهایت مجبور هستند به دانشگاههای آزاد وارد شوند که در این حال نیز خانوادهها متحمل پرداخت هزینههای گزافی خواهند شد.
وی میافزاید: عدهی اندکی هم که با زحمات بسیار و تلاشهای فراوانی که به عرصهی دانشگاههای دولتی وارد میشوند نیز مشکلات خاص خود را دارند که از جملهی آنها میتوان به کمبود خوابگاههای دانشجویی و معضلات موجود در خوابگاهها دوری از شهر و به وجود آمدن مشکلات فراوانی که در خوابگاهها اتفاق میافتد، اشاره کرد.
اتفاقاتی که سالانه شاهد بسیاری از آنها هستیم از بحث و نزاعهای دانشجویی گرفته تا مشکلات اعتیاد و به وجود آمدن معضلات بیشمار پساز آن نیز از جملهی این مشکلات است، بنابراین بسیاری از خانوادهها نیز ترجیح میدهند تا فرزندشان در شهر خود مشغول به تحصیل شود.
دغدغههای بیشمار جوانان موجب شده تا آمار افسردگی و بیماریهای اعصاب و روان در جوانان افزایش پیدا کند، همچنین عدم برنامههای مناسب و عدم تنوع در تفریحات، سبب استفادهی بیشازحد جوان امروز از فنّاوری و فضاهای مجازی شده است.
شاید اگر این دغدغهها برطرف میشدند کمتر شاهد اتفاق و حوادث ناگوار در سطح جامعه بودیم حوادثی که اغلب کمبود منابع مالی موجب به وجود آمدن آنها شده که بیشتر نیز در جوانان شایع شده است.
اشتغال، دغدغهی اصلی جوان امروز
مریم نخستین عضو شورای شهر دغدغهی اصلی جوانان را اشتغال آنها میداند و میگوید: اشتغال نهتنها دغدغهی اصلی جوانان است، بلکه دغدغهی اصلی خانواده نیز محسوب میشود.
وی میافزاید: با توجه به اینکه قزوین بهعنوان یکی از قطبهای تحصیلی در کشور است و به جهت دارا بودن مراکز آموزشعالی متعدد، آمار افراد تحصیلکردهی بالایی دارد بنابراین بازار کار بیشتری را نیز میطلبد.
وی با بیان اینکه نابرابری در استان موجب شده تا تعداد افراد جویای کار در استان افزایش پیدا کند و بازار کار موجود در استان نتواند این ظرفیت افراد را تأمین کند.
نخستین با اشاره به اینکه شرایط جغرافیایی نیز میتواند در ایجاد بازار کار اثرگذار باشد، ادامه میدهد: در ارتباط با اشتغال باید زیرساختهای آن را برای جوانان فراهم کنیم و از طرحها و ایدههای کارآفرینی حمایت کنیم تا بتوانیم زمینهساز در توسعه مشاغل آنها باشیم.
عضو شورای شهر بابیان اینکه هر ادارهای وظایف مربوط به خود را دارا است و ما نیز در شهرداری وظایف خاصی داریم، میگوید: بحث اشتغال از وظایف شهرداری نیست، اما ما نیز با سرمایهگذاری و ایجاد اماکن کارآفرینی در راستای اشتغال جوانان گام برمیداریم.
نخستین خاطرنشان میکند: باید همهی مسئولان امر با اتحاد و همبستگی در راستای ایجاد بازار کار جوانان تلاش کنند، چراکه مسئلهی اشتغال موضوعی نیست که بتوان بهتنهایی از عهدهی آن برآمد.
منبع: ایسنا