از سنتهاى مسلمانان سریلانکا آن است که پارچهاى را بر دوش مهمانان خویش مى اندازند.
از توانمندى هاى ادیان آن است که در حالی که ناهنجاریهاى فرهنگ ها را بر نتابیده و تحریم مى کنند، سنت هاى مباح اقوام و مذاهب را مى پذیرند. ملت ها با فرهنگ ها و خرده فرهنگ هایشان این امکان را دارند که قالب هاى خاص خود را براى ارزش هاى دینى داشته باشند. مثلا حجاب به عنوان یک دستور دینى در هر فرهنگ به شکل و شمایل خاص آن جامعه تعریف مى شود، در جایى با پوشش عباى عربى و در جاى دیگر با چادر ایرانى نمود مى یابد و در مکان سوم به شکل حجاب هاى آفریقایى و هندى و اندونزیایى در مى آید. و یا مثلا در فرهنگ شیعه عزاى سید الشهدا (س) گاه در قالب سینه زنى و گاه در قالب عزادارى هاى ملل دیگر تجلى مى یابد.
و چنین است تکریم مهمان که هر قوم و تمدنى با ابزار فرهنگى پذیرفته شده خویش به آن اقدام مى کند. و درست همین جاست که معلوم مى شود که تغییر یکى از سنت ها الزاما به معنى تغییر ارزش دینى نیست بلکه صرفا تغییر سنتى بومى است و البته طبیعى است که سنت گرایان آن را برنتابند.