آفتابنیوز : روزنامه «ایران» با انتشار طرح بزرگی از چهره داوود رشیدی، تیتر «خاموشی ستاره ماندگار» را برای فقدان او انتخاب کرد و به پیامهای تسلیت شخصیتهای مختلف از جمله رئیسجمهور، سیدحسن خمینی، علی جنتی و محمدجواد ظریف اشاره و آثار و گفتاری از عزتالله انتظامی، جمشید مشایخی، علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، داریوش مهرجویی، پرویز پورحسینی، اکبر عالمی و اکبر زنجانپور منتشر کرد.
روزنامه «اطلاعات» با انتشار عکسی از حضور هنرمندان در مقابل منزل مرحوم داوود رشیدی، در صفحه نخست خود نوشت: «استاد داوود رشیدی درگذشت». روزنامههای «جمهوری اسلامی» و «خراسان» هم با تیترهای «داود رشیدی درگذشت» و «چشم بستن ابدی بازیگری خاطرهساز بر زندگی»، یاد این هنرمند پیشکسوت را تئاتر، سینما و تلویزیون را گرامی داشتهاند.
روزنامه «جامجم» در ابتدای مطلبی با عنوان «سکوت به احترام استاد» که به پرترهای از مرحوم رشیدی مزین شده، به صحنهای ماندگار از سریال هزاردستان اشاره کرده و نوشته است: سکانس مرگ مفتش ششانگشتی با بازی تماشایی او و البته صدای یک زندهیاد دیگر ـ ایرج ناظریان ـ را در سریال ماندگار «هزاردستان» ساخته یک هنرمند فقید دیگر، علی حاتمی به یاد بیاورید؛ او در شب عروسیاش و در لباس دامادی، بهوسیله غلام عمه ـ برادرزاده شعبان استخوانی ـ و به قصد خونخواهی به قتل میرسد. وقتی با لباس غرق در خون، وارد خیابان میشود، رضا خوشنویس بالای سرش میرود و از او میپرسد: اسلحهات کجاست؟ مفتش ششانگشتی جواب میدهد: زیر کتفم. و وقتی در ادامه رضا خوشنویس از او میپرسد، پس چرا از آن استفاده نکردی؟ بیرمق میگوید: خسته شده بودم، خسته. و به این ترتیب یکی از منحصربهفردترین شخصیتهای این مجموعه به یادماندنی، چشمهایش را روی زندگی میبندد؛ شخصیتی که به گفته علی حاتمی، ترکیبی از آدمهایی همچون آیرم، سرپاس مختاری، سرهنگ درگاهی، پاسبان عباس بختیاری (معروف به ششانگشتی) و پاسیار یحیی رادسر (ادیبالسلطنه) بود.
در صفحات نخست روزنامههای «کیهان» و «رسالت» اثری از خبر درگذشت استاد رشیدی به چشم نمیخورد و پس از جستجو در صفحات داخلی، دو خبر کوتاه دیده میشود؛ یکی با تیتر «داوود رشیدی بازیگر پیشکسوت درگذشت» و دیگری با تیتر «داوود رشیدی درگذشت».
اما دو روزنامه دیگرِ همسو با کیهان و رسالت، رفتار کاملاً متفاوتی داشتهاند. روزنامه «وطن امروز» مطلبی با عنوان «دیدم و رفتم» را در صفحه نخستش منتشر کرده و در آن ضمن یادآوری سابقه زیاد داوود رشیدی در عرصههای تئاتر، سینما و تلویزیون، به به نقشهای تاثیرگذارش در برخی سریالها نظیر «گل پامچال»، «کوچک جنگلی»، «امام علی(ع)»، «ولایت عشق»، «هزاردستان»، «آوای فاخته»، «عطر گل یاس»، «کلاه پهلوی»، «تنهاترین سردار» و «مختارنامه» اشاره کرده و پیامهای تسلیتی که برای درگذشت او منتشر شده بود را بازنشر کرده است.
روزنامه «جوان» هم در صفحه نخست خود بر روی عکسی از داوود رشیدی، تیتر «آمد، دیدهشد، رفت» را چاپ کرده و ضمن اینکه از او به عنوان «هنرمند خوشاخلاق» و «یکی از پنج بازیگر مقاوم سینما» یاد کرده، در توضیح تیترش نوشته است: او گفته بود اگر قرار باشد خودم نوشته سنگ قبرم را انتخاب کنم، روی آن مینویسم: «آمدم، دیدم و رفتم». حالا باید درباره او گفت: «آمد، دیده شد، رفت».
این بیان کوتاه از استاد داوود رشیدی، دستمایه تیتر روزنامههای دیگری نیز شده است. روزنامه «شهروند» با چاپ طرحی زیبا از این هنرمند فقید در صفحه نخستش و انتشار مصاحبهای منتشرنشده از او، تیتر «آمدم، دیدم، رفتم» را برای مطلب خود برگزیده است. داوود رشیدی در پایان صحبتهایش در این گفتوگو، گفته بود: «به مردم میخواهم بگویم آرزویم این است که شما جوانها راحتتر ازدواج کنید، مشکلات اقتصادی کم شود و بعد هم از لطف همیشگیتان در تمام این سالها ممنونم. شما من را به این جایگاه رساندید و به نظرم هیچچیز بهتر از عشقی که مردم به هنرمندشان دارند، نیست.»
به گزارش ایسنا،روزنامههای «آرمان» و «ابتکار» هم با بهرهگیری از همین بیان کوتاه ولی گویای داوود رشیدی در زمان حیاتش، به ترتیب دو تیتر «آمدم، دیدم و رفتم» و «آمد، دید، رفت» را در صفحات نخستشان با عکسهایی از این هنرمند فقید به چاپ رساندهاند. روزنامه ابتکار در گفتوگو با «محمدعلی طالبی»، به کارنامه و زندگی داوود رشیدی نگاهی انداخته است.
روزنامه «شرق» از یکی از جملات رسول صدرعاملی درباره داوود رشیدی بهره گرفته و تیتر «او "تکیهگاه" بود» را همراه با عکسی از او در صفحه نخست منتشر کرده است. صدرعاملی در گفتوگو با روزنامه «شرق» به تجربه کار با آن مرحوم اشاره کرده و از او به عنوان «تکیهگاه» یاد کرده است.
در روزنامه «اعتماد»، حضور پررنگ داوود رشیدی در عرصه تئاتر، برجسته شده و البته عکسهایی از نقشهای خاطرهانگیز او در سینما و تلویزیون بازنشر شده است. این روزنامه در مطلب خود که در صفحه نخست با عنوان «بدرود آقای تئاتر» منتشر شده، از استاد رشیدی به عنوان یکی از طلایهداران نسل خاطرهساز سینما، تئاتر و تلویزیون یاد کرده است. در ابتدای نوشتاری از بابک احمدی در روزنامه اعتماد آمده است: بیش از نیم قرن حضور مؤثر روی صحنه را تجربه کرد، غیر از چند سال آخر که بیماری امان نداد و خانهنشینش کرد، تمام سالهای زندگیاش در تئاتر و سینمای این سرزمین گذشت. پسربچهای هفت ساله بود که به واسطه دخترداییاش طوسی حائری، نخستین گوینده زن رادیو به تئاتر «مردم» کاری از عبدالحسین نوشین معرفی شد و به ایفای نقش پرداخت. بازی که نه، در واقع آن نمایش چند پسر بچه محصل برای کلاس درس میخواست، او هم جزو چند محصل آن کلاس شد، بازیگری بدون دیالوگ. همانجا روی نیمکت مینشست و محو تماشای تشریفات پشت صحنه میشد. جادوی تئاتر او را مسخ کرده بود، محو دلشوره بازیگران و صدای کفزدن حضار.
حسین پاکدل در یادداشتی به یاد این استاد فقید، به خانواده او اشاره کرده و در بخش پایانی این مطلب در روزنامه «شرق» نوشته است: تنها نگرانی او تحمل روزگارِ بیاویی سه یارِ همیشه همراهش، سینا و لیلی و احترام، بود. درود به این هر سه بهخصوص بانوی محترم، احترام برومند، همسر و همراهش که در سالهای فعالیتِ حرفهای داوود رشیدی همیشه همپای او بود و تا واپسین دقایق بیماری و حضورِ رشیدی بر صحنه زندگی، حتی برای لحظهای نگذاشت قامتِ رشیدِ رشیدی، نارشید جلوه کند.